Η Μαρία Γεωργιάδου, που φέρει την υπογραφή της επιτυχημένης σειράς του ΑΝΤ1, ''Γυναίκα
χωρίς όνομα'', μιλά για την επανεκκίνηση της Μυθοπλασίας αλλά και για τη διαδικασία του γράφειν...
Η μυθοπλασία έχει ξεκινήσει δυναμικά σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια τη φετινή σεζόν.
Αυτό είναι καλό, γιατί πέρασαν πολλά χρόνια... ξηρασίας. Δεν είναι μόνο αυτός που γράφει κι αυτός που παίζει.
Η πηγή έμπνευσής σου από πού προέρχεται;
Δεν γνωρίζω από πού προέρχεται ακριβώς. Ένα ωραίο θέμα είναι αυτό που σε κινητοποιεί, μια ιστορία που θέλεις να μιλήσει γι’ αυτήν, ανθρώπινες καταστάσεις που σε αγγίζουν, σε συγκινούν, την οποία συγκίνηση θέλεις να τη μεταφέρεις κι εσύ μέσα από μια δημιουργική διαδικασία, όπως είναι να γράψεις ένα σενάριο. Αυτό είναι η αρχική πρόθεση και ο στόχος του να επικοινωνήσουμε μια αλήθεια, πράγματα που υπάρχουν γύρω μας, τα γνωρίζουμε όλοι και κάποιες στιγμές ίσως είναι καλό να τα σκεφτόμασταν λίγο παραπάνω.
Πρέπει, αν μαζεύεις συνεχώς ιδέες, να είσαι τρομερά παρατηρητική και να καταθέτει συνεχώς βιώματα;
Πρέπει να φαίνεται αληθοφανές και για ανθρώπους που είναι γύρω μας σαν εμάς. Πρέπει να έχει αλήθεια, όχι μόνο αληθοφάνεια.
Τι καινούργιο έχει η σημερινή μυθοπλασία από εκείνη των προηγούμενων χρόνων;
Κάθε εποχή εκφράζεται με έναν ιδιαίτερο τρόπο, βρίσκει τα νέα της, αλλάζουν οι άνθρωποι, εκτός από τα βαθύτερα πράγματα, που δεν αλλάζουν ποτέ, απλώς αλλάζει ο τρόπος που εκφράζονται κι επικοινωνούν. Η μυθοπλασία αυτό ακολουθεί, τη σύγχρονη ζωή. Οποιαδήποτε τέχνη είναι ζωντανή μορφή, έτσι και το σενάριο, ακολουθεί το σήμερα.
Αυτά δήλωσε στο περιοδικό, Λοιπόν.
Μια "ιστορία" στην οθόνη κάνει τον θεατή να ταυτίζεται με κάποιον πρωταγωνιστικό χαρακτήρα κι αυτό μπορεί να χειραγωγείται από το σενάριο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ανατροπή (με μέτρο) στο σενάριο αναζωογονεί το ενδιαφέρον του θεατή.
Όμως ποια σχολή "διδάσκει" στους σεναριογράφους ότι μπορούν να κάνουν απανωτές τυχάρπαστες ανατροπές οι οποίες μαστιγώνουν τον θεατή, δεν τον σέβονται, γιατί δεν τον "βλέπουν" ως άνθρωπο που τους εμπιστεύεται τα συναισθήματα του, αλλά ως νούμερο τηλεθέασης με υπόσταση κερκίδας...
Το θέατρο ήταν γέννα ενός τεράστιου πολιτισμού που το αποκαλούσε "διδασκαλία"
Σήμερα τα σενάρια των σειρών (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων ) τις υποβιβάζουν σε "πολιτισμό" κερκίδας...