Γιάννης Σκάλκος: ''Βεβαίως και παρακολουθώ τον ανταγωνισμό''

Ο δημοσιογράφος ,Γιάννης Σκάλκος, κρατά στα χέρια του, μαζί με την Ευρυδίκη Χάντζιου, την
πρωινή ενημέρωση της ΕΡΤ τα Σαββατοκύριακα, με την εκπομπή, ''Μαζί το Σαββατοκύριακο''.

Ο ίδιος μιλά στη Real Life και απαντά μέσα σε άλλα τόσο για τον ανταγωνισμό όσο και για τον τηλεθεατή...

Τον ανταγωνισµό τον παρακολουθείς;  
Βεβαίως. Είναι η Φαίη Μαυραγάνη και ο φίλος µου, ο Γιώργος Αυτιάς, δεν θα τον παρακολουθώ; Νοµίζω ότι ο καθένας από εµάς έχει χαράξει από διαφορετική αφετηρία την πορεία του και υπάρχουν σηµεία στα οποία συναντιόµαστε, αλλά και διαφέρουµε. Γιατί η ΕΡΤ έχει ένα πνεύµα διαφορετικό, πιο καλλιτεχνικό και πιο κοντά στον πολιτισµό. Εµείς είµαστε και η µοναδική εκποµπή το Σαββατοκύριακο που παρουσιάζουµε κάθε εβδοµάδα συγγραφείς µε εξαιρετικά βιβλία ή αξιόλογες θεατρικές παραστάσεις και προσφέρουµε βιβλία και προσκλήσεις στους τηλεθεατές.   

Οι Έλληνες τηλεθεατές είναι εκπαιδευµένοι; 
Στην πλειονότητά τους ναι, είναι. Οι περισσότεροι που παρακολουθούν τηλεόραση, παρακολουθούν πολλή ώρα και επιλεγµένα προγράµµατα, ιδίως ενηµερωτικά, όπως µπορώ να διακρίνω εγώ τουλάχιστον από τους τηλεθεατές µας. Είναι τηλεθεατές µε απαιτήσεις και υψηλό κριτήριο και έχουν τόσο καλή πληροφόρηση, που ανεβάζουν τον πήχυ για εµάς το Σαββατοκύριακο. Οι άνθρωποι που έχουν παρακολουθήσει τις εξελίξεις των γεγονότων το προηγούµενο πενθήµερο, βεβαίως θέλουν το κάτι παραπάνω. Αυτό πρέπει να τους προσφέρουµε.  

Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω, θεωρείς πως έχεις σπαταλήσει άδικα χρόνο γι’ αυτή τη δουλειά; 
Όχι, ποτέ δεν είναι άδικος ο χρόνος γι’ αυτή τη δουλειά. Η δηµοσιογραφία µε έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο, µε έχει βάλει σε χώρους που δεν φανταζόµουν ότι θα µπορούσα να µπω και να γνωρίζω, µε έχει κάνει πολύ πιο πλούσιο πνευµατικά και µου έχει προσφέρει γνωριµίες µε µοναδικούς ανθρώπους, που, αν ήµουν σε άλλη δουλειά, δεν θα τους είχα συναντήσει ποτέ.  

Άρα, αν γύριζες τον χρόνο πίσω, πάλι δηµοσιογράφος θα γινόσουν;  
Αν δεν γινόµουν µαέστρος σε ορχήστρα, πάλι δηµοσιογράφος θα γινόµουν, ναι.