Πάμε Θέατρο: "Ο θάνατος και η κόρη" στο Άνεσις

Συγγραφέας: Άριελ Ντόρφμαν | Σκηνοθέτης: Χρήστος Καρχαδάκης | Ηθοποιοί: Αλέξανδρος Σταύρου, Κατερίνα Λέχου, Μάνος Ζαχαράκος | Μετάφραση: Χρήστος Καρχαδάκης | Σκηνικά - Κοστούμια: Μυρτώ Αναστασοπούλου | Μουσική Επιμέλεια: Αντώνης Καχριμάνης | Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη | Εισιτήρια:  19 & 14 ευρώ | Γιατί να πας:  Γιατί είναι ένα δυνατό, σύγχρονο, δραματικό και πολιτικό έργο, που αν και γράφτηκε πριν είκοσι περίπου χρόνια, δείχνει ακόμα και σήμερα την επικαιρότητά του. Από την άλλη, η παράσταση «αναδεικνύει» αυτή την επικαιρότητα, ενώ επιχειρεί να αποσπάσει δυνατές ερμηνείες από τους τρεις ηθοποιούς. | Λεπτομέρεια:  Υπάρχει ένα εξαιρετικό δίκτυο συγκοινωνιών, τόσο με λεωφορεία και τρόλεϊ όσο και με μετρό (στάση Αμπελόκηποι).

Μιλάει για:  Πώς ένα ψέμα κρύβει τόση αλήθεια… Δύο άνθρωποι, σε μια προβληματική συνθήκη της σχέσης τους, προσπαθούν επί μια 15ετία να προχωρήσουν, με όλα τα εμπόδια που υπάρχουν μπροστά τους. Και ξαφνικά, ένα απρόοπτο γεγονός, μια απρόσμενη επίσκεψη, μπορεί να είναι η αρχή του τέλους… του τέλους για μια νέα αρχή ή το οριστικό τέλος.

Το story:  Στη μεταπολιτευτική Χιλή, μια πρώην πολιτική κρατούμενη βασανισμένη στα χρόνια της δικτατορίας, ανακαλύπτει την ταυτότητα του βασανιστή της κι αποφασίζει να αποδώσει μόνη της δικαιοσύνη. Είναι όμως αυτός ο βασανιστής της; Ένα έργο για τα ανεπούλωτα τραύματα που προκάλεσε η απουσία κάθαρσης και τιμωρίας για τα δράματα και τα εγκλήματα του πρόσφατου παρελθόντος. Το θέμα του έργου, είναι η βία και ο απόηχός της, με τα θύματα και τους θύτες να προσπαθούν να συμβιώσουν. Η πρωταγωνίστρια είναι ένα από τα θύματα της δικτατορίας του Πινοσέτ. Με τον άντρα της προσπαθούν να επουλώσουν τα τραύματα του παρελθόντος και να ξαναχτίσουν την εμπιστοσύνη μεταξύ τους, προς τη νέα τάξη πραγμάτων, μέχρι που εισβάλει ένας άγνωστος που μοιάζει με το βασανιστή της γυναίκας, φέρνοντας το ζευγάρι αντιμέτωπο με κρίσιμα ηθικά και συναισθηματικά διλήμματα. Και αυτή, αποφασίζει να πάρει τη δικαιοσύνη στα χέρια της.

Φράση - Κλειδί:  «Ξέρεις, οι άνθρωποι μπορούν να πεθάνουν από υπερβολική αλήθεια».

Βιογραφία του έργου:  Το έργο ανέβηκε πρώτη φορά στο Λονδίνο, στο Royal Court Theatre Upstairs στις 4 Ιουλίου 1991 και στη συνέχεια στην κεντρική σκηνή του ίδιου θεάτρου στις 31 Οκτωβρίου 1991. Την επόμενη χρονιά παίχτηκε στη Νέα Υόρκη, στο Brooks Atkinson Theatre, σε σκηνοθεσία Μάικλ Νίκολς. Στη συνέχεια (1994), ο Ρομάν Πολάνσκι μετέφερε το έργο στον κινηματογράφο. Τους τρεις ήρωες έπαιξαν η Σιγκούρνεϊ Γουίβερ (Παουλίνα), Στιούαρτ Γουίλσον (Τζεράρντο), Μπεν Κίνγκσλεϊ (Ρομπέρτο). Στην ελληνική σκηνή παίχτηκε για πρώτη φορά στο θέατρο «Αμιράλ» τη θεατρική περίοδο 1993-94 και περίπου μια δεκαετία αργότερα από το Εθνικό Θέατρο (Πειραματική Σκηνή). Το έργο τιμήθηκε με το θεατρικό βραβείο Olivier για το καλύτερο έργο της χρονιάς και ακολούθησαν διακρίσεις σε πολλές χώρες.

Παρασκήνιο:  Το θέατρο «Άνεσις» ονομάζεται πια «Άνεσις–Θεατρική σκηνή Ανδρέας Βουτσινάς» (τιμή στον γνωστό σκηνοθέτη που έφυγε πρόσφατα από κοντά μας). Ο Χρήστος Καρχαδάκης, που τα τελευταία δύο χρόνια σκηνοθετεί (Χοντροί άντρες με φούστες, Δρόμος Μακρύς, Ύαινες), υπήρξε ο τελευταίος βοηθός σκηνοθέτης του Ανδρέα Βουτσινά -είχαν συνεργαστεί τόσο στο «Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος» όσο και στο ελεύθερο θέατρο.

Άποψη Σκηνοθέτη / Ηθοποιού:  Χρήστος Καρχαδάκης: «Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό έργο, που δίνει ευκαιρία στον σκηνοθέτη να δουλέψει τρεις εξαιρετικούς ρόλους. Είναι σαν να κλείνει το μάτι στο θεατή, για πράγματα που συμβαίνουν καθημερινά, δίπλα μας. Κατά πόσο μια λαμπερή εικόνα μπορεί να κρύβει τόσο πόνο στην καθημερινότητα; Η παράσταση προσπαθεί, μέσα στο πλαίσιο του έργου, να αναδείξει επίσης το πολιτικό και κοινωνικό στίγμα που υπάρχει έντονα και να προβληματίσει. Όλο αυτό επιτυγχάνεται μέσα από τις ερμηνείες των τριών ηθοποιών της παράστασης».

* Κάθε Τρίτη & Πέμπτη η στήλη "Πάμε Θέατρο" στις 13:30, εδώ στο Tvnea θα σας ενημερώνει για τις θεατρικές παραστάσεις της Αθήνας....

Ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες tospirto.net

- Αλέξανδρος Κούρτης -