Τελικά, είναι στο DNA μας;

Λατρεμένες κυρίες και λατρεμένοι κύριοι, καλώς ήρθατε στην κατάντια σας. Καλώς ορίσατε απο τους καναπέδες σας, στο μαγικό κουτί του τίποτα, της παραμύθας και του ξανθού σαντρέ νο.11. Και εννοώ, φυσικά, την τηλεόραση και τα αγαπημένα σας κανάλια.
Διότι, ως γνωρίζετε πολύ καλά όλοι σας, άπαντα τα τηλεοπτικά κανάλια έχουν τσακωθεί σφοδρότατα με την αλήθεια, το σεβασμό, την ανθρωπιά, το καλόγουστο και την ευγένεια εν γένει. Δε σας λέω για τη ψυχαγωγία ...εκεί, αν είσαι και μεγαλόψυχος, τα συγχωρείς όλα. Στο κάτω-κάτω, υπάρχει και το υποκειμενικό στην όλη υπόθεση, δεν αρέσουν σε όλους μας τα ίδια. Η σκέψη μου είναι μήπως τελικά ήγγηγεν η ώρα που θα πρέπει να σταματήσουμε την κριτική, σε ότι αφορά τα τηλεοπτικά μας πράγματα, και να πιάσουμε την αυτοκριτική.

Γιατί, εδώ που έχει φτάσει η κατάσταση, το ζητούμενο δεν είναι τι μας δείχνουν..είναι το τι επιλέγουμε εμείς να βλέπουμε. Είτε μας αρέσει είτε όχι, στο φινάλε τα εύσημα, όσον αφορά το πόσο "καλό" ή πόσο "κακό" είναι ένα τηλεοπτικό προϊόν, τα δίνει η AGB, επομένως ... αρχηγού παρόντος, πάσα αρχή παυσάτω! Που με τη σειρά του θα πει πως, είτε "πειραγμένα" είναι τα μηχανάκια της καλής εταιρίας, είτε όχι, εν πολλοίς αντανακλούν τη ... λαϊκή βούληση.

Όταν λέω να κάνουμε την αυτοκριτική μας, (δηλ., εμείς, οι τηλεθεατές), εννοώ να αποδεχτούμε επιτέλους το γεγονός πως, είτε γιατί είναι στο DNA μας, είτε γιατί έτσι μας έχουν συνηθίσει (εδώ κολλάει η θεωρία περί αβγού και κότας), γουστάρουμε τηλεόραση τζερτζελεδιάρικη, με γερές δόσεις σύστριγκλου και χαβαλέ. Αν όντως είναι αυτά τα στοιχεία που κάνουν ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα να έχει μεγάλη τηλεθέαση, κι αν απ' την άλλη υποθέσουμε, τουλάχιστον σ' ένα θεωρητικό επίπεδο, πως το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι της πλάκας, τότε το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης βαρύνει αυτούς που το υποστηρίζουν παρακολουθώντας το, και σαφώς λιγότερο (όσο κι αν δεν μας αρέσει!) τους συντελεστές του (από το κανάλι που το φιλοξενεί και την παραγωγή, μέχρι τους παρουσιαστές). Αφήστε με όμως σήμερα, να πω δυο λόγια για το χάλι των δελτίων ειδήσεων. Έχω πόνο στη καρδιά!!!
Διότι, αγαπητή και αγαπητέ newscaster,θέλω να ξέρεις ότι βαρέθηκα τους εμπειρογνώμονες και τις διαλέξεις επί παντός επιστητού από ανθρώπους που δεν ξέρουν ΤΙΠΟΤΑ. Δε θέλω άθλιους διαλόγους, δε θέλω αναλύσεις από αναλυτές που δεν μπορούν να αναλύσουν ούτε τι περιέχει ένας φραπές. Σκέτος. Θέλω να βγαίνει μια ρημαδοδημοσιογράφος και να μου λέει "Εγινε αυτό εκεί." "Ο Μήτσος σκότωσε την γυναίκα του γιατι τον απατούσε με τον περιπτερά, μια καλόγρια και εναν γρύλλο". Τέλος. Οχι άλλοι τσακωμοί, όχι άλλες παπαρολογίες...όχι άλλα συμπεράσματα ειδικών!!! Έλεος!!!

Υ.Γ.Υστερα από αρκετά χρόνια ενασχόλησης με τα τηλεοπτικά γενικότερα αλλά και τη συχνή παρακολούθηση εκπομπών "ποικίλης ύλης" (το σπορ δεν είναι τόσο εύκολο και ανώδυνο όσο πιθανώς νομίζετε), δεν μπορώ να αποφασίσω τελικά, αν φταίει το παρεχόμενο προϊόν, ή τα δικά μου πειραγμένα νεύρα που όλα- σχεδόν όλα- μου φαίνονται από ανούσια έως άθλια.