Ο Σωκράτης κάποτε είπε: "Η Μουσική είναι ένα ηθικό δίκαιο. Δίνει ψυχή στο σύμπαν, φτερά στο νου, πτήση στη φαντασία και γοητεία και ευθυμία στη ζωή και τα πάντα". Ο ίδιος, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες καλλιτέχνες, αποδεικνύει περίτρανα σε κάθε εμφάνισή του και σε κάθε του δίσκο, ότι είναι ένας πιστός λειτουργός της Μουσικής.
Ένας καλλιτέχνης δυναμικός, αυθόρμητος, ευαίσθητος, ειλικρινής, με πίστη στο έργο του, μας μιλάει για τα πάντα. Για τη μουσική, τον έρωτα, τον πολιτισμό, την πολιτική, την κοινωνία, τις συνεργασίες του καθώς, καθώς και τα υπέροχα τραγούδια του, που τόσο αγαπάμε!
«Με θυμάμαι πέρσι τον Αύγουστο, στο καταφύγιό μας, της οικογένειας, μετά την τεράστια κούραση του ανεβάσματος του Ντάριο Φο, στο Ηρώδειο, αποσυρμένο, έτοιμο να μην κουνηθώ αν κάτι δεν μου σήκωνε ψηλά την πίστη. Μαθημένος στ’ αγωνίσματα έπιανα με τις κεραίες μου την απογοήτευση των ανθρώπων, από κάτι που είχε οριστικά χαθεί. Έγραψα το ¨μοναδική μας πατρίδα ,είναι τα παιδικά μας χρόνια", κάναμε ένα ραντεβού εκεί στην εξοχή με τον φίλο μου τον Άρη Βλαχο, και πήραμε σχεδόν μαζί την απόφαση, για το Όλοι Ένα. Είπαμε 30 παραστάσεις στο Κακογιάννη.
Ο τίτλος μού ρθε ξαφνικά, σαν απάντηση στην ερώτηση: τι ζητάμε απ' αυτό το γεγονός. Ρώτησα τα παιδιά αν θα συνάδουν. Μπήκαν μαγικά στην παρέα Βάιος και ο Ταμιωλάκης. Έφτιαξα το σενάριο, διάλεξα τα κείμενα.. και ξεκινήσαμε.
Έναν χρόνο μετά. Με τόσο κόσμο πια μαζί μας στα ταξίδια. 60 παραστάσεις. Τόποι, άνθρωποι, η Χωρά μου πληγωμένη και περήφανη, τραγουδάει μαζί μου, ότι την ένωσε με μένα και τη Λίνα μου. Σχεδόν όπως ξεκίνησα. Με το πιάνο μου στη μέση και μερικούς συντρόφους. Στο βάθος αναποδογυρισμένες σακούλες φαναράκια από ψώνια που έγιναν ,από της σιγουριάς τα υλικά ξανάγιναν πρώτη ύλη, για αυτά τα ταξίδια, με "μια Παναγιά" από πάνω, να ορίζει, ποιοι θα ρθουν και πόσοι σε κάθε μέρος.. και να 'ναι πολλοί!!! Το μέλλον μιας παράστασης γράφεται στα μάτια των ανθρώπων την ώρα που φεύγουν.
Απόψε στη μικρή ανάπαυλα, με τον Μπαχ σταθερά ,στο σι ντι πλαιηερ, με όλα να τρέχουν γύρω, έτσι όπως τρέχουν, με ασθμαίνουσες ακόμα οχιές, που τις ανέχονται οι κοινωνίες, που να τις αποξηράνει ο Αδης, αλλά και με ζωντανά αισθήματα ανθρώπων που έχουν αποφασίσει να ζήσουν, όπως και να 'χει, ένα καταλαβαίνω: Το τραγούδι μας, το τραγούδι, είναι μεγάλη παρηγοριά και γι αυτόν που το γράφει και γι αυτόν που το αγκαλιάζει για συντρόφια του στο γέλιο στο κλάμα του, στον έρωτά του. Ευλογημένο το τραγούδι, κι όποιος άνθρωπος απ' οπουδήποτε αποφάσισε να μιμηθεί τ' αηδόνι.
Σας δίνω ένα φιλί κόκκινο μεγάλο!!!
Έχουμε δρόμο ακόμα….
"και σ έχω απάνω μου σα ρούχο καθαρό"».
Ποια είναι η πιο αγαπημένη σας συνεργασία;
«Όλες, η κάθε μια είχε κάτι να μου δώσει. Θα τολμήσω να πω ότι τα πιο ακριβά μού τα 'χει δώσει το θέατρο. Το έκτο Πάτωμα, η Μήδεια, ο Πλούτος με σκηνοθέτη τον Νίκο Μαστοράκη στην Καβάλα. Τα κρατάω. Η βραδιά με τους μεγάλους της επιθεώρησης στο Ηρώδειο».
Με ποιον τραγουδιστή ή τραγουδίστρια θα θέλατε να συνεργαστείτε και με ποιόν θα απευχόσασταν;
«Δεν έχω τέτοια κολλήματα. Φτάνει να υπάρχει φωνή, ψυχή και να ταιριάζουν τα χνώτα μας. Άλλωστε είχα τη δωρεά να με πουν σημαντικότατοι, και να ζητήσω, μ αρέσει να ζητάω, από απρόβλεπτους, για τα ματιά των πολλών, να έρθουν να πουν κάτι δικό μου, που πίστευα, ότι τους πάει. Ξέρετε υπάρχει μια βλακώδης χρήση από τα media για τις συνεργασίες. Το τραγούδι είναι πολύ πιο απλή κατάσταση. Δύσκολη άλλα πολύ απλή. Γι' αυτό καλύτερα να το φχαριστιομαστε».
Η συνάδελφός σας Δήμητρα Γαλάνη δήλωσε: «Τα μουσικά talent shows είναι του αισχίστου είδους κρεοπωλεία». Ποια η γνώμη σας γι αυτά και επίσης σας έχει γίνει κάποια πρόταση να συμμετέχετε;
«Ναι μου είχε γίνει στις αρχές στο fame story. Μόλις φτιάχναμε τη Σπείρα. Αρνήθηκα γιατί αυτό που ήθελα, ένα εργαστήριο καλλιτεχνών, μόλις το δημιουργούσαμε, και δεν ήθελα με κανένα τρόπο εκείνη τη στιγμή, να ´´μιάνω´´, αυτή μου την πράξη με κάτι τόσο διαχειρίσιμο μαζικά. Δεν πήραμε πάντως από αυτά τα τηλεοπτικά κάτι συνταρακτικό. Δεν έχω και τηλεόραση, να σας πώ την αλήθεια, δεν έχω άμεση επαφή με το τι παίζει».
Θα σκεφτόσασταν να κάνετε κάτι τηλεοπτικό, όπως μια μουσική εκπομπή τύπου στην «Υγειά μας», το οποίο θα είναι και κοντά στο αντικείμενό σας ή κάποιο late night show με συνεντεύξεις;
«Μια δυο φορές που επιχείρησα τηλεόραση ,όλα γίναν λιγότερα απ’ ό,τι επιθυμούσα. Και ταλαιπωρήθηκα. Υπάρχουν επεισόδια εξαιρετικά από το ´´μη πυροβολείτε τον πιανίστα ´´, αλλά στο σύνολο, πολλή κούραση για να έρθει κάτι καλό στον αέρα.
Μου έχει προταθεί επανειλημμένα. Ξέρετε είναι αδηφάγο το μέσον και θα 'θελα ό, τι μείνει δικό μου τηλεοπτικό να έχει λόγο που έγινε».
«Με τη Λίνα Νικολακοπούλου είμαστε συγκοινωνούντες οργανισμοί, δεν πρόκειται απλά για ´´μια συνεργασία´´. Ναι κάτι πάντα ετοιμάζουμε».
Η αγαπημένη Χαρούλα Αλεξίου λέει:
«Τους φίλους τους διαλέγουμε
γι’ αυτό δεν τους παιδεύουμε
τα μυστικά μας λέμε
κι εμείς ερωτευτήκαμε
αλλά δε τρελαθήκαμε
τους φίλους δεν τους καίμε».
Τι θέση έχει η φιλία και ο έρωτας στη ζωή σας;
«Και τα δυο πολύ ουσιαστικά. Και οι φίλοι μου είναι ακριβοί. Και οι άνθρωποι που ερωτεύτηκα, μονάκριβοι.»
Ένας στίχος, που μου έχει κάνει αίσθηση από το μεγάλο σας έργο είναι από το τραγούδι «Αυτή η νύχτα μένει» και είναι ο εξής: «σε ψυχή ψαριού, κορμί γατίσιο». Αυτή ακριβώς η φράση περικλείει μέσα της, όπως εύστοχα σχολιάζει κάποιος θαυμαστής στο youtube, απόλυτη αντίφαση «σώμα» θύτη και «ψυχή» θύματος. Τελικά τι είμαστε στον έρωτα θύτες ή θύματα;
«Και τα δυο. Το σώμα τρώει την ψυχή. Αυτό λέει ο στίχος. Κι έτσι κάπως γίνεται. Κι ενώ είναι ένας στίχος σχεδόν σουρεαλιστικός, άγγιξε πολλούς, γιατί έχει αλήθεια».
Συμμετείχατε στον δίσκο «Ξεριζωμός – 91 χρόνια μετά» που αναφερόταν στον διωγμό από τη Μικρά Ασία. Στις μέρες μας όλο και περισσότεροι νέοι φεύγουν στο εξωτερικό για μια καλύτερη ζωή. Μήπως βιώνουμε ένα σύγχρονο «Ξεριζωμό»;
«Είναι μοίρα του ανθρώπινου γένους αυτή. Δεν είναι μόνο των ημερών μας. Έτσι πορεύτηκε η ανθρωπότητα. Τώρα βιώνουμε άλλη μια κορυφαίας ανθρωποθυσίας στιγμή της.»
Πρόσφατα συμπληρώθηκε η επέτειος των 42 χρόνων από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας; Θεωρείτε, ότι στην Ελλάδα του σήμερα, υπάρχει πραγματική Δημοκρατία;
«Θεωρώ στην παγκόσμια κοινότητα, ό, τι γίνεται, το κάθε τι, για να καταργηθεί η έννοια. Στη Χωρά μας, με ζωντανές ακόμα τις πανηγύρεις, τους γάμους, τα βαφτίσια και τις ονομαστικές γιορτές, το αίσθημα της κοινότητας παραμένει πιο ισχυρό. Αλλά οι εορτασμοί της Δημοκρατίας στο Μαξίμου, υπό οιανδήποτε κυβέρνηση, καμια Δημοκρατία εμένα προσωπικά δεν μου επιβεβαιώνουν.»
Πρώτη φορά Αριστερά και το μνημόνιο σταθερό, οι φόροι αυξανόμενοι συνεχώς, η ανεργία στα πάνω της και η ψυχολογία στα τάρταρα, και όλοι μας λένε, ότι έρχεται ανάπτυξη. Πώς βλέπετε την κατάσταση γενικότερα και πιστεύετε, ότι υπάρχει κάποια πολιτική δύναμη, που ίσως να αλλάξει κάτι; Υπάρχει φως σε αυτό το βαθύ τούνελ;
«Η ψυχολογία στα τάρταρα . Αυτό κρατάω. Παρακαλώ όρθιοι στην καθημερινή μάχη. Όλα έμοιαζαν εύκολα. Δεν ήταν. Δεν είναι. Δεν φτάνουν οι ενθουσιασμοί. Έχουμε ταξίδι. Μάχη. Κάλο είναι κανείς να διαβάζει λίγο ιστορία. Όλα έχουν γίνει και ξαναγίνει. Οι λαοί ξαναβρίσκουν το μπόι τους μόνο μέσα από την καθημερινή διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους κι από την πίστη τους στη ζωή.
Μη λέμε λόγια»
Πρόσφατα, έγινε το πολυσυζητημένο Brexit. Πιστεύετε, ότι το ιδεατό της «Ενωμένης και ισότιμης» Ευρώπης καταρρέει σιγά σιγά;
«Έχει καταρρεύσει και δεν της το χουν πει.»
Ποια πιστεύετε, ότι είναι ή ότι πρέπει να είναι η σχέση τέχνης – εξουσίας και ποιος ο ρόλος του καλλιτέχνη;
«Ο καλλιτέχνης είναι πολίτης. Ζει και δημιουργεί μέσα στην καθημερινότητα που βιώνει. Η τέχνη πάντα έκρινε και κρίνει την εξουσία. Από τον Αισχύλο μέχρι τον Σύγχρονο επιθεωρησιογράφο.
Όποτε την προσεταιρίστηκε, έχασε τον Εαυτό της».
Δεν μασάτε τα λόγια σας και πάντα λέτε άφοβα αυτό που πιστεύετε. Σας έχει κοστίσει αυτό;
Ποια είναι η σχέση σας με τα social media και πόσο θεωρείτε, ότι επιδρούν στις ανθρώπινες σχέσεις.
«Όλα είναι θέμα χρήσης...και χαρακτήρα. Είναι ένα όπλο. Έχει σημασία πως χρησιμοποιείται από τον κάθε ένα μας».
Ποια η σχέση σας με την θρησκεία και ποιος πιστεύετε, ότι πρέπει να είναι ο ρόλος της στις μέρες μας;
«Έχω πίστη. Προσεύχομαι. Θα το πω. Ο καθένας μας ξέρει και έχει και ακούει τον Θεό του, τον Άγγελό του, τον Φευγάτο του Άνθρωπο, που του παρίσταται. Κατ’ αυτήν την έννοια θρησκεύομαι. Έχω έμπιστους πνευματικούς φίλους. Συνομιλώ μαζί τους. Ξέρω ανθρώπους του λειτουργήματος εξαιρετικούς που πασχίζουν για το ποίμνιό τους.
Και εδώ θα έλεγα παίζουν οι νόμοι της εξουσίας όπως και στην πολιτική».
Ποιο το μεγαλύτερο όνειρο και ποιος ο μεγαλύτερος εφιάλτης;
«Τα όνειρα τ αφήνω να γεννιώνται δεν τα κατασκευάζω. Τους εφιάλτες τους διορθώνω. Να βαδίζουμε όρθιοι με γνώση της αποστολής μας έχει σημασία. Το καλό ανεβαίνει με δυσκολία, το κακό πέφτει εύκολα».
Τι να περιμένουμε από εσάς το προσεχές διάστημα;
«Έχουμε μερικά περιστατικά του "Όλοι Ένα" ακόμα. Ετοιμάζω ένα λιμπρέτο για ένα έργο που αγαπώ πολύ. Καινούργια τραγούδια».
Οι προσεχείς παραστάσεις του "Όλοι ένα φίλα με"....
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ
ΠΕΜΠΤΗ 1 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ – ΒΟΛΟΣ ΘΕΡΙΝΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ «ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ» ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ 21:15
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ – ΛΑΡΙΣΑ ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ ΑΛΚΑΖΑΡ ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ 21:15 ΣΑΒΒΑΤΟ 10 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ – ΒΡΙΛΗΣΙΑ ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ ΝΤΑΜΑΡΙ ΒΡΙΛΗΣΣΙΩΝ ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ 21:00
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ – ΠΑΛΑΙΟ ΕΛΑΙΟΥΡΓΕΙΟ, ΠΑΡΑΛΙΑ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ 20.30
Για περισσότερες πληροφορίες:
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω πάρα πολύ τον κ. Σταμάτη Κραουνάκη για την όμορφη και ειλικρινή συζήτηση, που κάναμε.
Ακόμη, όμως, περισσότερο, θα ήθελα να τον ευχαριστήσω για τις υπέροχες στιγμές και τα αμέτρητα συναισθήματα, που μου έχουν χαρίσει τα τραγούδια του.
Καταπληκτική συνέντευξη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικές ερωτήσεις!!!
Πολλά συγχαρητήρια!!!
Γιώργο συγχαρητήρια. Εξαιρετική συνέντευξη. Με ότι ασχολείσαι τα πάς περίφημα. Με κάνεις περήφανη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλα συγχαρητήρια!!! Τέλεια συνέντευξη που μονο εσύ μπορούσες να πάρεις!! Περιμενω με αγωνία την επόμενη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας υπερευχαριστώ για τα υπέροχα λόγια σας, που τόσο με γεμίζουν και μου δίνουν δύναμη!!!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφή