Τηλεοπτική κριτική - «Ο Δικαστής»: Φιλόδοξη παραγωγή με κύρος, αλλά μέτριο ξεκίνημα

Η νέα σειρά του ΑΝΤ1 «Ο Δικαστής» έκανε πρεμιέρα με υψηλές προσδοκίες και τη φήμη μιας φιλόδοξης τηλεοπτικής παραγωγής. Πρόκειται για ένα δραματικό αφήγημα που αγγίζει βαθιά ανθρώπινα διλήμματα, εστιάζοντας στην ιστορία ενός δικαστή που βρίσκεται αντιμέτωπος με το πιο δύσκολο σταυροδρόμι της ζωής του: να μείνει πιστός στον νόμο ή να προστατεύσει το παιδί του.

Η σειρά διαθέτει αναμφισβήτητα προσεγμένη αισθητική. Η φωτογραφία είναι κινηματογραφική, η σκηνοθεσία διατηρεί καθαρή ματιά και η παραγωγή δείχνει τεχνικά άρτια. Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, στον ρόλο του Πέτρου Δημητρίου, αποδίδει με ωριμότητα και εσωτερική ένταση τον ήρωα που καταρρέει ανάμεσα στο καθήκον και την ενοχή. Το καστ γύρω του υποστηρίζει σωστά την ιστορία, χωρίς υπερβολές και με συνέπεια.

Ωστόσο, ο ρυθμός της σειράς αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο της μειονέκτημα. Η εξέλιξη της πλοκής είναι αργή, που σε αρκετά σημεία καταντά κουραστική. Οι σκηνές τραβούν περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται, η δραματουργία χάνει την έντασή της και το συναίσθημα μένει μετέωρο. Αν και το θέμα είναι ιδιαίτερα δυνατό, η αφήγηση δείχνει να μην το υπηρετεί με τον απαραίτητο παλμό, αφήνοντας την αίσθηση μιας παραγωγής που επενδύει στην εικόνα αλλά όχι στην ουσία.

Παρά τις αδυναμίες του ρυθμού, «Ο Δικαστής» παραμένει μια σειρά με προοπτική. Είναι προσεγμένη, καλαίσθητη και επιχειρεί να προσφέρει κάτι πιο ώριμο στο δραματικό είδος της ελληνικής τηλεόρασης. Αν καταφέρει στα επόμενα επεισόδια να αποκτήσει περισσότερη ένταση και συναισθηματικό βάθος, μπορεί να σταθεί επάξια στις προσδοκίες...

Βαθμολογία: 5,5/10