Δανάη Μπάρκα: Πρώτα χλευάζουν, μειώνουν και χτυπούν άλλους, όμως αν τους σχολιάσεις εσύ ξαφνικά θίγονται

Mία ανάρτηση για να μοιραστεί τις σκέψεις της έκανε η Δανάη Μπάρκα.

Η παρουσιάστρια διατηρεί μια πολύ ενεργή παρουσία στα social media και μοιράζεται συχνά με το κοινό της, όχι μόνο τα όσα σκέφτεται, αλλά και υλικό από την καθημερινή της ζωή.

Καθώς τις ημέρες αυτές διαγνώστηκε θετική στον κορωνοϊό και απουσιάζει από τις επαγγελματικές της υποχρεώσεις, βρήκε τον χρόνο να καταθέσει την άποψή της σχετικά με τη σύγχρονη κοινωνία και τους ανθρώπους, που αλλιώς μιλούν κι αλλιώς πράττουν.

Σε δημοσίευση που έκανε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, η Δανάη Μπάρκα ανέβασε δύο στιγμιότυπα και κάτω από αυτά έγραψε ένα μακροσκελές κείμενο.

Αρχικά, αναφέρει: «Το να γνωρίζεις την αλήθεια είναι εύκολο. Το να την ακολουθείς, είναι δύσκολο. Θα υπάρξουν λάθη, θα υπάρχει παρορμητισμός, θα υπάρξει εκτροχιασμός, ατοπήματα αλλά στο τέλος το καλό θα κερδίσει και το φως θα λάμψει. Στα λόγια το παίζουμε όλοι ποιητές και στις πράξεις είμαστε τα πιο σκοτεινά αιμοβόρα ζώα. Παρατηρώ ανθρώπους να αναζητούν (;;) τον ρομαντισμό και είναι οι πρώτοι που τον καταπατούν και που δεν διστάζουν να πουλήσουν την ψυχή τους στον διάολο για να “λάμψουν” μέσω αυτής της εντελώς παροδικής χρυσόσκονης. Παρατηρώ ανθρώπους που έχουν παιδιά να κρίνουν κουνώντας το δάχτυλο άλλες οικογένειες (μάνες και παιδιά) λες και δεν ξέρουν ποσό δύσκολο είναι αυτό απο μόνο του αλλά θέλουν να μαστιγώσουν άλλο λίγο τον κάθε άνθρωπο που κανείς μας δεν ξέρει τι περνάει. Παρατηρώ ανθρώπους που πρώτα χλευάζουν, μειώνουν και χτυπούν άλλους όμως αν τους σχολιάσεις εσύ ξαφνικά θίγονται χωρίς καν να αντιληφθούν την ουσία. Παρατηρώ ανθρώπους να το παίζουν “επαγγελματίες” και τελικά έχουν κάνει επάγγελμα την κατινιά, την απαισιοδοξία, την μεμψιμοιρία, την βία, την αδιακρισία και τον λαϊκισμό. Και ξαφνικά, βγαίνεις στο μπαλκόνι βλέπεις μια γιαγιούλα να ποτίζει τα λουλούδια και να μιλάει στο σκυλάκι της και λες "α, υπάρχει κι αυτό"».

«Γιατί άραγε στεκόμαστε στα άσχημα και χάνουμε τα όμορφα. Μήπως μας έχει γίνει συνήθεια το σκοτάδι; Μήπως έχει περάσει στο αίμα μας πλέον η φρίκη, η δυστυχία, η ανασφάλεια και μένουμε στα δυσάρεστα; Μήπως τα παίρνουμε όλα εντελώς προσωπικά και καταλήγουμε να αισθανόμαστε ότι όλος ο κόσμος γυρνάει γύρω μας; Μήπως τελικά δεν έχουμε μάθει να ζούμε;;;», πρόσθεσε.