Ρένια Λουϊζίδου: «Από τα πρώτα του βήματα, ο Πέτρος Φιλιππίδης, είχε δέιξει δέιγματα – Είναι ένας πάρα πολύ έντονος και ακραίος χαρακτήρας»

 

Μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη παραχώρησε η Ρένια Λουϊζίδου στην Κατερίνα Καινούργιου και την εκπομπή της, «Super Κατερίνα».

«Υπάρχει η ανυπόστατη φήμη ότι είμαι γουρλού, αλλά δεν έχω κανένα λόγο να τη διαψεύδω. Δεν ήταν όλες μου οι δουλειές επιτυχημένες, αλλά υπήρχαν 2-3 που κράτησαν πολύ στον χρόνο», είπε αρχικά η ηθοποιός και απάντησε στην ερώτηση για τον εμβολιασμό και την απόφαση του Άρη Σερβετάλη να αποχωρήσει από θεατρική παράσταση, μη μπορώντας να δεχτεί τον διαχωρισμό εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων.

«Ο καθένας με την πράξη του δείχνει την τοποθετησή του. Είχε προειδοποιήσει ο Άρης την παραγωγή. Όσον αφορά σε εμένα είμαι πλήρως εμβολιασμένη και παίζω σε μια παράσταση που ήταν προγραμματισμένη για εμβολιασμένους. Θα συζητούσα με συνάδελφο που δεν έχει εμβολιαστεί. Με τον συνάδελφο μου στη σκηνή δουλεύουμε χωρίς μάσκες, δεν παίζουμε με αυτά. Εγώ το φοβάμαι, φοβόμουν και το εμβόλιο, είμαι σε μια ηλικία που δεν μπορώ να παίζω με αυτά. Γενικά δεν μου αρέσει που σαν χώρος βρισκόμαστε τόσο εύκολα σε δημόσιο μαλλιοτράβηγμα για τις απόψεις μας».

Η ηθοποιός μίλησε για τον σύζυγό της, με τον οποίο είναι μαζί 26 χρόνια. Οι δυο τους γνωρίστηκαν ένα Πάσχα στη Σίφνο και η σχέση τους εξελίχθηκε σιγά σιγα. Η Ρένια Λουϊζίδου, μίλησε και για την guest εμφάνοση του συζύγου της σε σίριαλ, μια μέρα μετά τον γάμο τους.

«Δεν έκανα άλλο παιδί, γιατί φοβόμουν. Είχα δύο αποβολές πριν από την εγκυμοσύνη. Όταν σταμάτησα να φοβάμαι ο Βίκτορας είχε γίνει 6 χρονών και το αφήσαμε. Μακάρι να μην είχα φοβηθεί, θα είχαν κάνει 2 και 3. Οι δύο αποβολές με έκαναν να είμαι κάθε μέρα σε καθεστώς πανικού και τρόμου, μην ξανασυμβεί», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Για τους ρόλους που απέρριψε: «Έχω απορρίψει κάτι που έγινε μεγάλη επιτυχία, αλλά το έκανα πολύ συνειδητά. Ήξερα ότι θα είναι καλό και θα σκίσει, αλλά εγώ επέλεγα να κάνω κάτι άλλο. Η πρώτη επιλογή για το “Καφέ της Χαράς” ήταν η Δήμητρα Ματσούκα».

Για τον Πέτρο Φιλιππίδη: «Όταν τον σκέφτομαι στη φυλακή σοκάρομαι βαθιά και δεν θα σταματήσει ποτέ να με σοκάρει ο άνθρωπος σε μια φυλακή. Δεν μπορώ να πω ότι εξεπλάγην, ήξερα όχι για τόσο ακραία πράγματα. Δεν ήξερα μέχρι που φτάνουν τα πράγματα. Ήξερα ότι πρόκειται για δύσκολη περίπτωση ανθρώπου στις διαπροσωπικές του σχέσεις. Άνθρωπος με δύσκολη συμπεριφορά και δύσκολη διαχείριση. Εννιά στις δέκα περιπτώσεις κακοποιητικές συμπεριφάς είναι από κατάχρηση εξουσίας.

Συνεργαστήκαμε στα πρώτα του βήματα και η κατάσταση ήταν ελεγχόμενη, αλλά με δείγματα ότι δεν θα είναι εύκολο. Είναι ένας πάρα πολύ έντονος και ακραίος χαρακτήρας. Όλες του οι εκφάνσεις είναι πολύ μεγάλες και οι καλές του. Με νεύρα, με εντάσεις. Εγώ δεν ήμουν βολικά σε αυτό το περιβάλλον.

Για να κρατήσω τα καλύτερα από κάποιο σημείο και μετά, απέφευγα την επαφή. Είχα την τύχη να μπορώ να το κάνω. Είχα αλλού δουλειά και δεν το είχα ανάγκη, μπορούσα να κάνω την επιλογή. Αυτό το να φτάσουμε στο σημελιο να μας εξηγούν τα θύματα “γιατί τώρα;”, το θεωρώ φρικτό. Το θέατρο δεν βάλλεται. Δεν μου λείπει το ταλέντο κανενός. Δεν παθαίνει τίποτα το θέατρο αν του λείψει μια μονάδα».