Γιάννης Στάνκογλου: «Στα 14 ξεκίνησα να δουλεύω στην οικοδομή»

Στο περιοδικό «7 ΜΕΡΕΣ TV» και τον Γιάννη Βίτσα έδωσε συνέντευξη ο Γιάννης Στάνκογλου, ο οποίος μίλησε για τη νέα σειρά του Mega «Σχεδόν ενήλικες», στην οποία πρωταγωνιστεί. Αναφέρθηκε επίσης στα παιδικά του χρόνια, αλλά και στην ανιψιά του, τη Στεφανία Λυμπερακάκη.

Μίλησε μου για το «Σχεδόν ενήλικες»

Είναι μία σύγχρονη κωμωδία. Διαδραματίζεται στον παρόντα χρόνο. Οι ήρωες περνάνε μέσα από όλες τις καταστάσεις τις οποίες βιώνουμε και εμείς αυτή την στιγμή. Θέλω να πω ότι ο κορωνοιός, οι μάσκες υπάρχουν και στην πραγματικότητα της σειράς. Η Μυρτώ Κοντοβά έχει γράψει ένα εξαιρετικό σενάριο, το οποίο εμπεριέχει το φανταστικό και υπερβατικό χιούμορ της, θαυμάσιους χαρακτήρες και καταστάσεις οι οποίες θυμίζουν λίγο Ταραντίνο σε συνδιασμό με αδελφούς Κοέν. Οπότε πιστεύω ότι είναι μία καινούργια πρόταση που δεν υπάρχει στην ελληνική τηλεόραση. Θεωρώ ότι ο κόσμος θα αγαπήσει αυτή την σειρά.

Περιγράφει τη φιλία τεσσάρων ανθρώπων που συγκατοικούν σε ένα σπίτι.

Ακριβώς. Ο ήρωας που υποδύομαι ονομάζεται Αποστόλης. Είναι παντρεμένος, χάνει τη δουλειά του και περνά διάφορες δυσκολίες γιατί έχει πολλά κόκκινα δάνεια. Φέρνει παράνομο καπνό από το Αγρίνιο για να μπορέσει να επιβιώσει και να πληρώσει τα έξοδα του. Ο κολλητός του φίλος είναι ο Θωμάς (Μάκης Παπαδημητρίου) του συμπαραστέκεται και τον στηρίζει στις δύσκολες στιγμές. Είναι ένας χαρακτήρας ευέξαπτος αλλά την ίδια στιγμή έχει και μία γλυκιά πλευρά ως άνθρωπος.

Ποια στοιχεία του χαρακτήρα σου ταιριάζουν απόλυτα με τη δική σου προσωπικότητα;

Πολλές φορές στο παρελθόν υπήρξα οξύθυμος. Επίσης στο θέμα της δουλειάς έχουμε την ίδια λογική υπό την έννοια ότι και οι δύο έχουμε ανάγκη και βαθιά επιθυμία να δουλεύουμε. Ένα ακόμη κοινό στοιχείο μας με τον Αποστόλη είναι ότι και εγώ αισθάνομαι «σχεδόν ενήλικας». Δε νομίζω ότι έχω απόλυτα ενηλικιωθεί σαν άνθρωπος. Γενικά η γενιά των σαραντάρηδων έχει περάσει τόσες πολλές δύσκολες καταστάσεις. Από τη μία θέλουν να παραμείνουν παιδιά και από την άλλη έχουν ζοριστεί με τόσα πολλά πράγματα τα οποία διαδραματίζονται κοινωνικά.

Η πιο ιδιαίτερη κατάσταση που έχεις  κληθεί να διαχειριστείς στη ζωή σου;

Η πατρότητα υπό την έννοια του ότι ήταν μία κατάσταση που δεν την ήξερα. Μου ήταν άγνωστη. Νομίζω ότι με τον καιρό απολαμβάνω πάρα πολύ αυτό το κομμάτι.

Αντιλαμβάνομαι ότι η Φοίβη και ο Φίλιππος είναι η κυρίαρχη προτεραιότητά σου

Πάντοτε. Οτιδήποτε και αν γίνεται η Φοίβη και ο Φίλιππος αποτελούν προτεραιότητά μου.

Τι σου έχουν μάθει τα παιδιά σου για τη ζωή;

Τα παιδιά μου με βοήθησαν να φιλοσοφήσω εκ νέου τη ζωή, να αναζητήσω πώς μπορώ να τους εμφυσήσω τις ιδέες με τις οποίες θα πορευτούν στη διαδρομή τους. Έβαλα στο περιθώριο το δικό μου εγωισμό και ναρκισσισμό και ξέχασα τους φόβους μου. Θέλω να μεγαλώσω αισιόδοξους ανθρώπους που να «κυνηγούν» την ελευθερία, να φροντίζουν τον αδύναμο και να μάχονται για το δίκαιο.

Η εκπρόσωπος της Ελλάδος στην Eurovision  Στεφανία Λυμπερακάκη είναι ανιψιά σου.

Ναι! Τη γνώρισα φέτος το καλοκαίρι. Όποτε πήγαινα στο χωριό μου στον Έβρο δεν τύγχανε να είναι η Στεφανία εκεί. Μας δόθηκε όμως η δυνατότητα φέτος το καλοκαίρι που και οι δύο ήμασταν την ίδια περίοδο στο χωριό να βρεθούμε, να έρθει στο σπίτι και να ανταλλάξουμε απόψεις πάνω σε διάφορα θέματα. Είναι ένα εξαιρετικό πλάσμα με καταπληκτική φωνή και θα πετύχει πράγματα στο μέλλον.

Θυμάμαι μεταξύ άλλων μία ανάρτηση σου στο instagram για την Στεφανία Λυμπερακάκη όπου απάντησες στα επικριτικά σχόλια του ότι επιλέχθηκε να μας εκπροσωπήσει στην Eurovision ένα κορίτσι που ζει στην Ολλανδία. Ανέφερες μάλιστα ότι οι γονείς της είναι μετανάστες που έφυγαν από τον Έβρο και επέλεξαν να πάνε εκεί προκειμένου να επιβιώσουν. Ήταν δύσκολα αντίστοιχα τα δικά σου παιδικά χρόνια;

Εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Η ζωή μου στα παιδικά μου χρόνια είχε πολλές ιδιαιτερότητες και δυσκολίες. Ο πατέρας μου δούλευε στην οικοδομή, η μητέρα μου σε κλωστοϋφαντουργείο. Εργάζονταν πάρα πολλές ώρες και οι δύο καθημερινά. Χρειάστηκε και εγώ να δουλέψω από μικρός. Πιστεύω ότι όλα αυτά είναι πράγματα τα οποία σε δυναμώνουν. Βλέπεις τη ζωή με άλλο τρόπο και μαθαίνεις να εκτιμάς όσα έχεις.

Πόσων ετών ήσουν στη πρώτη σου δουλειά;

‘Ήμουν δεκατεσσάρων. Ο πατέρας μου πρότεινε, αν θέλω, να πάω μαζί του στην οικοδομή για να δω πώς είναι η δουλειά. Πήγα και η αλήθεια είναι ότι μ’ άρεσε αυτό που έκανα. ‘Έτσι πήρα το πρώτο μου μεροκάματο.

Και πότε εναγκάλισες την ιδέα του να γίνεις ηθοποιός ;

Όταν πήγα στη δραματική σχολή δεν ήμουν σίγουρος αν θέλω να γίνω ηθοποιός. Το ανακάλυψα στο δεύτερο έτος της σχολής, όταν ο Γιώργος Κιμούλης που ήταν ο δάσκαλος μου, μου πρότεινε ένα πολύ μικρό ρόλο στον «Κοριολανό» του Σαίξπηρ. Όταν βγήκαμε την πρώτη ημέρα στο Ηρώδειο το συναίσθημα ήταν εκπληκτικά δυνατό. Κοίταξα ψηλά, είδα την Ακρόπολη και το αυτό το βράχο γεμάτο κόσμο και είπα «Αυτό μ’ αρέσει». Εκεί αναγνώρισα ότι αυτό το επάγγελμα θέλω να κάνω πραγματικά.

Τι διδάχτηκες εσύ από αυτή την τόσο δύσκολη ιδιαίτερη προηγούμενη χρονιά;

Αναζήτησα και παρατήρησα ουσιαστικά το δικό μου εσωτερικό κόσμο, ονειρεύτηκα περισσότερο. Σίγουρα ήταν από τα χειρότερα έτη που έχω περάσει στη ζωή μου. Όλα όσα συνέβησαν, έχω την εντύπωση ότι θα μας αλλάξουν με ένα τρόπο. Πιστεύω ότι η προσωπική δουλειά που έκανε ο καθένας μας μέσα στο 2020 θα του φέρει κάτι καλό το ’21. Προσπαθώ να είμαι αισιόδοξος.