Γεράσιμος Σκιαδαρέσης: «Δεν με καθόρισε ο ρόλος του Φατσέα»

Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης μίλησε για την πορεία του στην τηλεόραση και στο θέατρο και για το πόσο ο ρόλος του «Φατσέα» τον «σημάδεψε» στην καριέρα του.

Εσείς είχατε κάνει σημαντική πορεία και στο θέατρο και στο σινεμά προτού να κερδίσετε τόση δημοσιότητα. Πώς είναι όμως να έχεις κάνει μία τέτοια πορεία, αλλά να γίνεσαι γνωστός στο ευρύ κοινό ως «Φατσέας» από το «Καφέ της Χαράς»;
Συνειδητοποίησα ότι δεν παλεύεται με τίποτα. Από τη στιγμή που θα σου τύχει μία μεγάλη επιτυχία στην τηλεόραση, είναι δύσκολο να αποφύγεις και την αναγνωρισιμότητα και την ταύτιση με ένα ρόλο. Στην αρχή αυτό δεν με ενθουσίασε. Μετά έμαθα να το διαχειρίζομαι.

Φυσικά αυτό στο θέατρο δεν συμβαίνει..
Ε ναι. Δεν θα σε φωνάξει κανένας στο δρόμο «Μαλβόλιο» επειδή έπαιξες στη «Δωδεκάτη νύχτα». Άλλη δύναμη έχει η τηλεόραση. Μπαίνεις στο σπίτι του άλλου κι εκείνος σε αισθάνεται δικό του πρόσωπο και σε θυμάται με αυτό το όνομα, πράγμα που έχει καλά και κακά. Θ’ αντιμετωπίσεις π.χ. και τη χαρά του άλλου που σε βλέπει και σου λέει «πόσο μου αρέσετε και πόσο χαίρομαι που σας βλέπω από κοντά», θ’ αντιμετωπίσεις και τον αγενή που θεωρεί ότι έχει την οικειότητα να έρθει και να σου ρίξει μία σφαλιάρα.

 Πόσο δύσκολο είναι όμως για έναν ηθοποιό να το διαχειριστεί όλο αυτό χωρίς η τηλεοπτική του διασημότητα να καθορίσει από εκεί και πέρα όλες του τις επιλογές; Εσείς βέβαια καταφέρατε και ισορροπήσετε..
Εμένα ευτυχώς δεν με καθόρισε ο ρόλος του Φατσέα. Βέβαια στο δρόμο «Φατσέα» με φωνάζουν. Ή μπορεί να με δουν σε μία παράσταση και να μου πούν μετά «Φατσέα, μου άρεσε πολύ το έργο»-όπως μου συνέβη πέρυσι που έπαιζα στο «Τίμημα» του Μιλερ! Αλλά εμένα αυτό δεν με έχει καθορίσει γιατί ποτέ δεν πίστεψα στο διαχωρισμό εμπορικού-ποιοτικού και γιατί ποτέ δεν ήταν ζητούμενο μου η αναγνωρισιμότητα. Από κει και πέρα θεωρώ ότι οι ηθοποιοί πρέπει να ασκούμαστε κάνοντας πράγματα εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους.

Το εφαρμόσατε προφανώς..
Έχω δεχτεί κι αποδεχτεί διάφορες προκλήσεις ακόμα κι όταν κάποιοι δεν περίμεναν ότι θα το κάνω Και όμως το έκανα γιατί σε εκείνη τη φάση με ενδιέφερε να ανοίξω λίγο και προς τα κει τους ορίζοντές μου.

Πηγή:ethnos.gr