Φαή Μαυραγάνη: Προσπαθώ να ισορροπήσω,τα ωράρια είναι λίγο περίεργα...

Η Φαίη Μαυραγάνη σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό TV Έθνος και στον Άκη Φωτόπουλο, μίλησε για τα πρώτα βήματα της δημογραφικής καριέρας της και για τις οικογενειακές στιγμές που ζει με τα παιδιά της.

 Στη μεγάλη πορεία που έχετε διαγράψει μέχρι σήμερα ποιο είναι το θέμα που ακόμη θυμάστε;

 Το πρώτο θέμα που μου έρχεται αβίαστα στο μυαλό είναι όταν είχα επιστρέψει από το αεροδρόμιο, το τότε Ελληνικό, με μια κασέτα στο χέρι. Ήταν η κασέτα με τις δηλώσεις Κληρίδη, του τότε Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, που είχε έρθει στην Ελλάδα μετά τα γεγονότα της δολοφονίας των Σολωμού και Ισαάκ. Πάω στην ΕΡΤ, μπαίνω μέσα, Σάββατο ή Κυριακή ήταν, με την κασέτα στο χέρι. Λέω «έφερα τις δηλώσεις να τις προλάβω για το μεσημεριανό δελτίο». Και μου λέει ο τότε διευθυντής μου, «δεν μας νοιάζουν η κασέτα και οι δηλώσεις, μπες μέσα να πεις δελτίο, γιατί δεν έχει έρθει η παρουσιάστρια». Λέω «τι εννοείτε;». «Δεν έχω παρουσιάστρια, μπες μέσα να πεις τις ειδήσεις». Και όπως ήμουν με τα ρούχα που φορούσα, μετά τη φούρια του ρεπορτάζ, μπήκα μέσα, έκανα έκτακτο, παρουσίασα και το δελτίο και όλο αυτό το θέμα της έντασης με την Κύπρο και του κινδύνου που είχε αναπτυχθεί εγώ το έβγαλα έτσι μέσα από το στούντιο, λέγοντας ειδήσεις, ενώ δεν ήξερα καν τι είναι το οτοκιού. Αυτό μου έχει μείνει 26 χρόνια που κάνω αυτήν τη δουλειά.

 Τελικά, το επάγγελμα της δημοσιογράφου είναι δύσκολο για μια γυναίκα;

 Είναι αρκετά δύσκολο. Το πράγμα αρχίζει και ζορίζει ακόμη παραπάνω όταν θελήσουμε να κάνουμε οικογένεια. Είναι οι ώρες λίγο περίεργες, δηλαδή ένας άνθρωπος που δεν έχει μάθει έτσι τη ζωή του και ξέρει ένα κλασικό ωράριο, νομίζω ότι αν το βάλεις ξαφνικά σε αυτό το πλαίσιο θα σοκαριστεί και πρέπει να μάθεις και στην οικογένειά σου αυτούς τους ρυθμούς. Για παράδειγμα, εγώ με τον άνδρα μου, που κάνουμε την ίδια δουλειά, έχουμε δύο παιδιά, ένα 9 ετών και ένα 15. Δεν έχουν πάει ποτέ Σαββατοκύριακο μέχρι σήμερα με τους γονείς τους πουθενά. Προσπαθώ να το ισορροπήσω κάποιες Κυριακές που τελειώνω νωρίτερα να κάνουμε κάτι που θέλουν. Εκτός φυσικά από τις καλοκαιρινές μέρες που θα φύγουμε οικογενειακώς, δεν υπάρχει καμία άλλη ελεύθερη μέρα να βγούμε οικογενειακώς. Τα παιδιά έτσι έχουν μάθει και έτσι λειτουργούν.