Σόι και επιστροφή,τέλος!(άποψη)

Η σειρά αυτή ξεκίνησε πριν από πέντε σεζόν και μας ήρθε από Ισραήλ!αυτό που ωστόσο πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν,είναι ότι  η πρώτη σειρά(με τίτλο your family or mine)κόπηκε μετά την προβολή του 10ου επεισοδίου λόγω χαμηλής τηλεθέασης,φαίνεται πως τα γούστα μας δεν ταιριάζουν καθόλου με τον Ισραηλινών αφού εμάς όχι μόνο μας άρεσε η συγκεκριμένη σειρά αλλά με έναν τρόπο την κάναμε και κομμάτι της καθημερινότητας και της ζωής μας.Μας κράτησαν συντροφιά για 5 ολόκληρες σεζόν και μετά από 307 επεισόδια(!),κι ενώ εμείς τους θέλαμε και για άλλα τόσα,εκείνοι δεν μας άκουσαν και αποφάσισαν να πάνε να ξεκουραστούν,για αυτό και δυστυχώς από την ερχόμενη σεζόν δεν θα τους έχουμε στην τηλεοπτική μας παρέα...
Πριν μας αποχαιρετήσουν βέβαια φρόντισαν να μας στρώσουν ένα τελευταίο,οικογενειακό τραπέζι μόνο που το μενού εν περιελάμβανε φαγητά αλλά συναισθήματα ήταν γεμάτο γέλιο,πειράγματα,αγάπη και παρεξηγήσεις,ενώ η συγκίνηση έφτασε στην κορύφωση της στις τελευταίες σκηνές που αποτελούσαν αναμνήσεις των ηρώων μας και ήταν ντυμένες με το τραγούδι Καληνύχτα της σπουδαίας ερμηνεύτριας Δήμητρας Γαλάνη. Έτσι το γνωρίσαμε,έτσι το αποχαιρετήσαμε και έτσι θα το θυμόμαστε το αγαπημένο μας Σόι...

Αλλάζουμε κλίμα και πάμε σε  μια διαφορετικής κατηγορίας σειρά,η οποία επίσης μας αποχαιρέτισε.Η σειρά αυτή δεν είναι άλλη από την καθημερινή σειρά του ANT1,με τίτλο η επιστροφή.Το πρώτο μέρος της σειράς(μέχρι τον γάμο Πέτρου-Έλενας)βασιζόταν σε μια αργεντίνικη τηλενουβέλα με τίτλο el regreso de Lucas.Όταν είδα για πρώτη φορά το τρέιλερ της σειράς,τον Σεπτέμβρη σκέφτηκα πως φαίνεται μια ενδιαφέρουσα σειρά,βλέποντας τα πρώτα επεισόδια επέμενα στην αποψή μου,οτι είναι μια κοινωνική σειρά με στοιχεία μυστηρίου,με πάρα πολύ καλές ερμηνείες όχι μόνο από τους βετεράνους ηθοποιούς(Αλέξανδρο Σταύρου,Αλέξανδρο Αντωνόπουλο,Λεωνίδα Κακούρη,Αντώνη Καρυστινό),που ήταν και κάτι παραπάνω από αναμενόμενο να συμβεί κάτι τέτοιο αλλά και από αρκετά από τα νέα παιδιά που πρωταγωνιστούσαν στην σειρά(ο Βασίλης Μίχας,προσωπικά στην αρχή δεν μου άρεσε υποκριτικά,αλλά όσο περνούσε ο καιρός,βελτιωνόταν όλο και πιο πολύ!)Όπως σας είπα και πιο πάνω τα συναισθηματά μου στο πρώτο μέρος της σειράς ήταν λίγο ουδέτερα,ώσπου άρχισε το δεύτερο(καθαρά ελληνικό)μέρος και εκεί καταστράφηκαν όλα,γιατί θύμωσα πάρα πολύ και με έπνιγε αυτή η αδικία που είχε συμβεί.Και ποια ήταν αυτή;Η αδικία ήταν το οτι με το που άρχισε το δεύτερο μέρος(προσωπικά τουλάχιστον)αντιλήφθηκα οτι οι σεναριογράφοι της σειράς αυτής,ήταν υπερταλαντούχοι κάτι που όμως δεν μπορούσαν να δείξουν πιιο πριν(τουλάχιστον όχι σε όλο του το μεγαλείο)γιατί ήταν εντός εισαγωγικών παγιδευμένοι σε ένα σενάριο μιας τηλενουβέλας και μόνο όταν ξέφυγαν από αυτό κατάφεραν να δείξουν το πραγματικό τους (μεγάλο)ταλέντο.Το φινάλε ήταν ακριβώς οτι άξιζε σε μια σειρά σαν κι αυτή ήταν γεμάτο έρωτα,αποκαλύψεις,αγωνία,ανατροπές,σκοτάδι και στο τέλος λύτρωση!