Μανίνα Ζουμπουλάκη:Μιλάει για τον Πέτρο Κωστόπουλο ως αφεντικό...

Το καινούριο σου βιβλίο, Αόρατα Κορίτσια, διηγείται την ιστορία τριών γυναικών που αναγκάστηκαν να κρύψουν τη γυναικεία τους ταυτότητα για να πετύχουν τους στόχους τους. Εσύ αναγκάστηκες ποτέ να γίνεις «αόρατο» κορίτσι;

Το βιβλίο μου πραγματεύεται την «προσφυγιά του φύλου», όπως είπε και ένας φίλος μου. Δηλαδή γυναίκες που έκρυψαν τη γυναικεία τους υπόσταση για να πετύχουν με τους δικούς τους όρους. Κι εγώ δεν ήθελα στη δουλειά να το «παίζω» γυναίκα. Για πολλά χρόνια δεν είχα καν φούστα στην ντουλάπα μου. Δεν γούσταρα να έχω κάποιο βλάκα στο γραφείο και να με πρήζει. Επιπλέον, υπήρχαν άνθρωποι που τους εκτιμούσα και τους είχα πολύ ψηλά στο μυαλό μου και δεν ήθελα με τίποτα να βρεθώ στη δυσάρεστη θέση να μου την «πέσουν» και να επέλθει η απομυθοποίηση. Όταν έβγαινα έξω, ντυνόμουν γυναίκα. Στη δουλειά, όμως, πήγαινα σαν τον αρβανίτη.

Δεν πιστεύεις ότι αυτός ο δρόμος είναι πιο εύκολος, όπως πιστεύουν πολλές γυναίκες που τον ακολουθούν;

Θα ακουστεί κλισέ, αλλά δεν μ’ αρέσουν καθόλου τα εύκολα. Άσε που πιστεύω ότι αυτός ο δρόμος δεν έχει διάρκεια. Αν αξίζεις και κάνεις καλά τη δουλειά σου, θα τα καταφέρεις, χωρίς να χρειάζεται να σε «σπρώξει» κάποιος με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Ποιος είναι ο ορισμός της επιτυχίας για σένα και ποιος της ευτυχίας;

Ο ορισμός της επιτυχίας είναι το Νόμπελ ή το Πούλιτζερ! Ίσως και το πόσο πούλησε ένα βιβλίο μου. Το είδος της επιτυχίας που έχω πάντως στο μυαλό μου δεν έχει να κάνει με τα χρήματα. Σίγουρα θα ήμουν πολύ ευτυχισμένη αν έβγαζα ένα εκατομμύριο και θα το έτρωγα και σε πέντε μέρες, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενό μου. Ο ορισμός της ευτυχίας, πάλι, είναι να είσαι καλά εσύ και οι άνθρωποι που αγαπάς. Επειδή μου έχει τύχει να χάσω έναν πολύ αγαπημένο μου φίλο σε περίοδο μεγάλης επιτυχίας για μένα, διαπίστωσα, με το χειρότερο τρόπο, τι μετράει πιο πολύ στη ζωή.

Δούλεψες πολλά χρόνια στα περιοδικά του Πέτρου Κωστόπουλου. Πώς ήταν ο Πέτρος σαν αφεντικό;

Δημιουργικά, ήταν το καλύτερο αφεντικό που είχα ποτέ. Άφηνε στους συντάκτες απίστευτη ελευθερία να κάνουν αυτό που θέλουν και πιστεύουν, χωρίς να παρεμβαίνει σε τίποτα. Από άποψη συμπεριφοράς, πάλι, είχε τις ιδιαιτερότητές του. Σε γενικές γραμμές, πάντως, η δίκη μου επαγγελματική ζωή με τον Πέτρο ήταν πολύ καλή. Με πολλή δημιουργικότητα και πολύ γρήγορους ρυθμούς.

Στόχος αυτή την περίοδο;

Έχω γράψει ένα θεατρικό μιούζικαλ μαζί με τον Γιώργο Παυριανό –εδώ και οκτώ χρόνια–, το οποίο είναι βασισμένο με αφηρημένο τρόπο στη ζωή του Μπίλι Μπο, με πολλές αναφορές στην ελληνική μόδα και την περίοδο της ακμής της. Θα ήθελα πολύ να βρούμε κάποιον παραγωγό να ανεβάσει το έργο, αν και έχω φάει πολλές πόρτες μέχρι τώρα. Βαθύτερη, όμως, επιθυμία είναι να μπορέσω κάποια στιγμή στο μέλλον να εκδώσω δύο παιδικά βιβλία που έχω γράψει, το ένα για παιδιά με καρκίνο και το άλλο για παιδιά με ειδικές ικανότητες. Και επειδή, όπως καταλαβαίνεις, είναι δύσκολο να βρω εκδοτικό οίκο που να θέλει να ασχοληθεί, στόχος μου είναι να γράψω δύο ακόμη μυθιστορήματα και όσα χρήματα βγάλω να τα διαθέσω για την προώθηση των παιδικών αυτών βιβλίων. Ελπίζω να τα καταφέρω και να διαθέσω όσα έσοδα έχω από την πώλησή τους για την ανακούφιση αυτών των παιδιών.

peoplegreece.com