Παύλος Σταματόπουλος: «Υπάρχουν παπαγαλάκια και στην ψυχαγωγία»

Για την δυσπιστία που γνώρισε αρχικά η ομάδα της εκπομπής «Σπίτι μου, σπιτάκι μου» αλλά και για τα... παπαγαλάκια στον χώρο της ψυχαγωγίας στην τηλεόραση, μιλάει στην  Real ο Παύλος Σταματόπουλος.

Η αρχική δυσπιστία σάς επηρέασε ως οµάδα;

«Όχι, αν εννοείς τις µεταξύ µας σχέσεις ή σε θέµατα περιεχοµένου. ∆εν µπορώ να απαντήσω πόσο µπορεί να έχει επηρεαστεί ο καθένας προσωπικά. Ως Παύλος, επειδή στις εκποµπές που έχω υπάρξει έχω διαβάσει πολλά, ξέρω πώς λειτουργεί το σύστηµα, άρα έχω και µια σχετική άµυνα. Και επειδή έχω µια καλή σχέση µε το κανάλι, από τα περισσότερα που διάβαζα µπορούσα να ξέρω τι ήταν πραγµατικό και τι ήταν απλώς µια ιστορία. ∆εν είναι ωραίο να ακούς διάφορα για την εκποµπή στην οποία δουλεύεις, γιατί θεωρώ πως επηρεάζεται ο κόσµος. Εµείς κάνουµε µια δουλειά και γύρω της κινείται ο κόσµος που µας παρακολουθεί, ο οποίος, όµως, δεν κοιµάται και ξυπνάει µε την αγωνία για τα νούµερα τηλεθέασης, για παράδειγµα. Εποµένως, αν διαβάσει κάτι, µπορεί και να του µείνει. Οπότε δηµιουργούνται εντυπώσεις που είναι και λάθος. ∆εν είµαι της άποψης πως το να συζητιέται µια εκποµπή τής κάνει καλό. Προτιµώ να λειτουργεί µόνη της, χωρίς να γράφονται συνεχώς πράγµατα και να γίνεται αντικείµενο σχολιασµού».

Σκέφτηκες ποτέ ότι «παραέγινε το κακό»;

«Το θέµα µου είναι πως παρακολουθώ πολλή τηλεόραση γιατί µου αρέσει, έτσι κι αλλιώς. Και να µην έκανα, θα έβλεπα τηλεόραση. Εποµένως, έχω αντίληψη για το τι έχει ειπωθεί για την εκποµπή µας και τι για άλλες εκποµπές. Αυτό που βλέπω είναι πως δεν υπάρχει ισορροπία και πως ο κάθε τηλεκριτικός ή δηµοσιογράφος κάποιου πάνελ έχει κάποιες συµπάθειες ή αντιπάθειες. Για παράδειγµα, σε επίπεδο τηλεθέασης, αν το «Σπίτι µου, σπιτάκι µου» κάνει, π.χ., 15% βαφτίζεται ξαφνικά «τρελή αποτυχία». Αν όµως έχουν αδυναµία σε έναν άνθρωπο άλλης εκποµπής ή τα συµφέροντά τους ταυτίζονται µε του συγκεκριµένου ανθρώπου που κάνει 7%, τα σχόλια για την εκποµπή είναι: «Το παλεύουν», «πρέπει να δώσουµε χρόνο». ∆ηλαδή δεν υπάρχει ισορροπία. ∆εν διαφωνώ µε την κριτική, αλλά να τηρούνται ίσες αποστάσεις. Αν δεν µπορείς να το κάνεις αυτό, καλύτερα µην το κάνεις καθόλου. Γιατί πλέον είναι εµφανές ποιος µιλάει για ποιον και για ποιον λόγο. Όπως ακριβώς υπάρχουν «παπαγαλάκια» στην πολιτική, έτσι υπάρχουν και στην ψυχαγωγία».

Θεωρείς ότι είστε εύκολος στόχος;

«∆εν είναι θέµα ευκολίας. Απλώς, υπάρχουν πολλοί που για κάποιους δικούς τους λόγους δεν µας συµπαθούν. Εννοώ ανθρώπους της δουλειάς. Υπάρχουν κάποιοι του χώρου που δεν µας καλοβλέπουν. Αντίστοιχα, έχω δει και πολλές κωλοτούµπες, που είναι και της µόδας. ∆εν µπορώ να τα βάλω όλα στο ίδιο τσουβάλι, αλλά υπάρχουν και πολλές κωλοτούµπες στον χώρο µας. Και από εκεί που είµαστε καλοί τη µία εβδοµάδα, την επόµενη δεν είµαστε και τόσο καλοί. Έχουµε φτάσει, όλα τα παιδιά της οµάδας που δουλεύουµε µαζί, να διακρίνουµε ποια κριτική µάς βοηθά να γινόµαστε καλύτεροι και ποια κριτική βοηθά να γίνεται ντόρος ή ορισµένοι από αυτούς µπορεί να έχουν και µια εµµονή. ∆εν την έχουν όλοι. Απλώς πρέπει να πουν κάτι και το κακό πουλάει».