Κερδίζουν με την ίδια «συνταγή»!

Κόντρα σε mega-αστέρες του γυαλιού που σήμερα κυριολεκτικά αγνοούνται, λίγοι είναι εκείνοι που κατάφεραν να ξεπεράσουν το φράγμα των δεκαετιών. Τα ... όπλα τους; Η συνέπεια και η έλλειψη κινήσεων τηλεοπτικού εντυπωσιασμού.

Τελικά η τηλεοπτική επιτυχία είναι συνδεδεμένη με τη σεμνότητα ή έστω την ολιγάρκεια, την ικανότητα να γνωρίζεις τις δυνάμεις αλλά και τις αδυναμίες σου, τα προσωπικά όριά σου και κυρίως το να μην θεωρείς τον εαυτό σου ικανό να κάνει τα πάντα. Αυτό αποδεικνύει η πορεία των ελάχιστων ονομάτων που επιβίωσαν μέσα στις δεκαετίες ίσως γιατί δεν θέλησαν να πάρουν πολλά ρίσκα, αλλά συντήρησαν τα τηλεοπτικά προϊόντα που τους καθιέρωσαν.

Ο Γιώργος Παπαδάκης κλείνει μια εικοσαετία συνεχούς πρωτιάς μέσα από το «Καλημέρα Ελλάδα», που παρά τις κριτικές για έλλειψη ανανέωσης, για λαϊκισμό και εγωκεντρισμό του βετεράνου δημοσιογράφου, δεν σταμάτησε ποτέ να αποτελεί φετίχ για τους πρωινούς τηλεθεατές και παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους κατά καιρούς ανταγωνιστές του. Ο ίδιος δεν προσπάθησε ποτέ να εκλεπτύνει την εικόνα του ή να πειραματιστεί σε άλλα είδη παρά μόνο πρόπερσι, όταν με το «Sold out» τόλμησε το διαφορετικό, αλλά δεν του βγήκε. Πρός τιμήν του πήρε όλη την ευθύνη πάνω του και έκοψε άμεσα την προσπάθεια, κατανοώντας ότι ο καθένας έχει το κοινό του, στην περίπτωσή του το πρωινό και όχι το βραδινό.

Αντίστοιχα και η Ελένη Μενεγάκη καθιερώθηκε μέσα από το πρωινό (του Ant1) και το ψυχαγωγικό μαγκαζίνο στο οποίο πήρε σταδιακά... ντοκτορά και σήμερα, τόσα χρόνια μετά, τη συναντάμε ακόμη εκεί. Παρά την τεράστια επιτυχία και δημοφιλία, παρά τις πιέσεις των καναλιών να χρησιμοποιήσουν το ηχηρό όνομά της για να στήσουν νέες εκπομπές, εκείνη αρνήθηκε πεισματικά, παραμένοντας στις χαλαρές κουβέντες του καναπέ, στα άστρα και στα light θέματα ψυχαγωγίας, που παίζει πλέον στα δάχτυλά της. Αν εξαιρέσει κανείς κάποιες σποραδικές παρουσιάσεις λαμπερών events (όπως τα καλλιστεία ή τις «Γυναίκες της χρονιάς») όπου οι λαμπερές τουαλέτες απλώς αναδείκνυαν τη φωτογένειά της, η ίδια δεν θέλησε ποτέ να πάρει ρίσκα ή να αποδείξει κάτι παραπάνω. Και κρίνοντας από την επιτυχημένη πορεία της είχε τελικά δίκιο.

Αλλά και η Ελληνίδα Μις Μαρπλ, Αγγελική Νικολούλη, μπήκε στο προσωπικό της τούνελ με τους αγνοούμενους και δεν ξαναβγήκε ποτέ. Και γιατί να βγει άλλωστε όταν ηγείται μιας από εκ των μακροβιότερων εκπομπών της ελληνικής TV.

Στον ίδιο ίσιο και συντηρητικό δρόμο και η Βίκυ Χατζηβασιλείου, που βρήκε στο «Πακέτο» την απόλυτη καθιέρωση στο γυαλί. Χωρίς πολλά πέρα δώθε ως καλεσμένη σε άλλες εκπομπές και χωρίς την πρεμούρα να καθιερωθεί και σε άλλα είδη, η Χατζηβασιλείου αποτελεί εγγύηση υψηλής τηλεθέασης για τον Alpha.

Με τον cult τρόπο της και η Αννίτα Πάνια, παρά τις πολλές αρχικές αμφισβητήσεις, κατάφερε να περάσει το φράγμα των δύο δεκαετιών και μάλιστα χωρίς να αλλοιώσει καθόλου την... αργκό προσέγγισή της και την αυτοσχέδια θεματολογία της. Απόδειξη πως -αρέσει δεν αρέσει- είναι αυθεντική και όχι κατασκεύασμα των '90s extreme καιρών. Η μόνη της απόπειρα να «σουλουπωθεί» θεματολογικά έγινε φέτος, η ίδια όμως παρέμεινε πιστή στον εαυτό της, κάτι που φαίνεται να εκτιμά το κοινό της.

Οπως εκτιμά εδώ και χρόνια την αντισυμβατικότητα και την έλλειψη τουπέ και πόζας του πιο διαχρονικού διδύμου της ελληνικής TV, του Φώτη Σεργουλόπουλου και της Μαρίας Μπακοδήμου. Οι εκπομπές τους άλλαξαν όνομα, τα χρόνια πέρασαν, αλλά τίποτα πάνω τους δεν έδειξε ποτέ να πήραν το μέσο πιο σοβαρά από ό,τι έπρεπε ή να χάνουν τον σαρκασμό τους χάριν δημοσίων σχέσεων. Και το κοινό αυτήν τη στάση τελικά δείχνει να την εκτιμά πολύ περισσότερο και από τις ίδιες τις εκπομπές που κατά καιρούς παρουσιάζουν και γίνονται απλώς η πρόφαση για να σολάρουν ελεύθερα.

Η Αγγελική Νικολούλη όχι μόνο δεν επηρεάστηκε από τις διάφορες αλλαγές του καναλιού στα ποσοστά τηλεθέασης, αλλά μέσα από την επιτυχημένη της παρουσία στο «Φως στο Τούνελ» μπόρεσε πολύ εύκολα να εξαργυρώσει την επιτυχία στο αστυνομικό είδος, με τα βιβλία της να γίνονται μπεστ σέλερ.

tvεθνος