Πουνέντης, Σταματόπουλος με το ζόρι στο γυαλί.

Είναι απορίας άξιο πως κάποιοι θέλουν να είναι μπροστά στο γυαλί. Όχι, αποκλείεται να τους πιέσανε οι άλλοι. Ειδικά στις δύο αυτές περιπτώσεις.

Ο Σταματόπουλος δεν προσφέρει πλέον τίποτα τηλεοπτικά, το καλοκαίρι βούλιαξε με την Καινούργιου και τώρα βουλιάζει με την Σπυροπούλου. Χωρίς ουσία στα όσα λέει, παρωχημένο χιούμορ και ύφος αντιτηλεοπτικό. Είναι οξυδερκής, ας μείνει πίσω από τις κάμερες. 

Ο Πουνέντης από την άλλη, ξεχασμένος για χρόνια από την τηλεόραση, επέστρεψε τελικά, αλλά γιατί; Τα ίδια και τα ίδια. Πολύ κουβέντα και από ουσία τίποτα. Το ύφος παρόμοιο και τα αστεία παλιακά ως και εκνευριστικά. Τόσο επιτυχημένος στα ραδιόφωνα, τι ήθελε την επιστροφή;

Η προσωπική φιλοδοξία του καθενός είναι σεβαστή. Το ίδιο και ο λόγος που θέλει να εμφανίζεται στο γυαλί, που μπορεί να είναι διαφορετικός από ό,τι κάποιος υποθέτει. Όμως, όταν βλέπεις, ότι κάτι δεν τραβάει είναι καλύτερο να απομακρύνεσαι. Μην μένεις με το ζόρι. Ο Σταματόπουλος το έχει παρακάνει. Ο Πουνέντης θα το κατανοήσει μάλλον εν καιρώ.