Ticker

10/recent/ticker-posts

Το σχόλιο της Ρένας Ρίγγα για τους "Δαίμονες" της Άννας Βίσση!

Την ροκ όπερα του Νίκου Καρβέλα και του Γιάννη Κακλέα "Δαίμονες", με πρωταγωνίστρια την ανεπανάληπτη Άννα Βίσση επέλεξε να παρακολουθήσει χθες βράδυ η σεναριογράφος των επιτυχιών Ρένα Ρίγγα. Η γνωστή συγγραφέας φάνηκε πως απόλαυσε το θέαμα στο Παλλάς και έσπευσε να ενημερώσει τους φίλους της στο Facebook για τις εντυπώσεις που της προκάλεσε η παράσταση.

"ΔΑΙΜΟΝΕΣ χτες το βράδυ. Απίστευτες φωνές της Παπούλια, της Βίσση, του Πετράκη, του πανύψηλου Καραγκιαούρη και όλων των παιδιών στη χορωδία. Η Παπούλια συγκλονιστική ερμηνεία. Εντυπωσιακά τα σκηνικά. Το μόνο μείον μπορώ να πω ότι ήταν το μήκος της παράστασης. Αν μαζευόταν λιγάκι θα ήταν πολύ καλή." σχολίασε η σεναριογράφος.

Δημοσίευση σχολίου

1 Σχόλια

  1. Παρατήρησα στο διαδίκτυο οτι όλοι σχεδόν οι σχολιαστες υπερ-εξυμνουν την παρασταση λαμβανοντας υπόψιν τα “τεχνικα” χαρακτηριστικά της, και μάλιστα με υποκειμενικους (κατα τη γνωμη μου βεβαια) χαρακτηρισμούς, όπως: “Καταπληκτική”, “πρωτόγνωρη”, “υπέρτατες μουσικές του Καρβέλα”, “υπέροχοι στίχοι”, “μας αφησε άφωνους”, “υπέροχα πλανα”, “αξεπέραστη φωνη”, “γκομενάρα”, “κορμάρα”, “θεά”, “ξενων προδιαγραφών”, ενώ σχολιάζονται οι τόνοι και διάφοροι άλλοι μουσικοί όροι.

    Τόσο πια δεν τους άγγιξε καποιο άλλο νόημα ωστε να το συζητήσουν, παρα ασχολούνται μόνο με τα σκηνικα και τις συχνότητες των ηχων και των φωνών?! Αν ηταν πετυχημενη μια παρασταση, ο θεατης θα ειχε απορροφηθεί κατα πολύ περισσότερο από το νόημα και τα διδαγματά της και δευτερευόντως και σε μικρότερη έκταση και ένταση θα πρόσεχε ή θα ενδιαφερόταν να κρίνει τα τεχνικά της χαρακτηριστικά.


    Ιδού ένα κείμενο, αντί παραδείγματος: “Η Τραγωδία και η Κωμωδία αποτελούν ύψιστο δείγμα του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού. Μέσα από τα σωζόμενα έργα διακρίνεται η προσπάθεια των Αρχαίων Ελλήνων να κατανοήσουν, να μελετήσουν και να επεξεργαστούν λογοτεχνικά το ανθρώπινο συναίσθημα. Θέλουν να το μεταδώσουν στο κοινό, που πρέπει να προβληματισθεί, να διδαχθεί να νιώσει τον πόνο ή να γελάσει. Οι συγγραφείς, μέσα από τους χαρακτήρες των έργων τους, έδιναν στο κοινό ηθικά διδάγματα και παραδείγματα ή παραινέσεις. Έτσι γεννήθηκε το θέατρο”.


    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΠΡΟΣΟΧΗ!

Σχόλια άσχετα με το θέμα,υβριστικά προσβλητικά ή κεφαλαία ,θα διαγράφονται χωρίς καμία εξήγηση.

Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το SITE TVNEA.COM.

Από την στιγμή που ο χρήστης γράφει σχόλιο αποδέχεται τους παρακάτω όρους του Tvnea.com .

Οροι χρήσης Tvnea.com (κάνε κλικ εδώ).

Τα σχόλια δικά σας
Υποβολή Παραπόνων στο email:tvnea@hotmail.com