Η Ζήνα Κουτσελίνη μιλάει για όλους και για όλους!

H Ζήνα κουτσελίνη,καλή γνώστρια της τηλεόρασης μίλησε για όλους και για όλα!!!!

Πόσο καιρό παίδευες στο νου, τη συγγραφή του εν λόγω βιβλίου; Πότε θυμάσαι να έγινε το πρώτο κλικ, μέσα σου και αποφάσισες να ξεκινήσεις εντατικά το γράψιμό του;

Τα κλικ ήταν πολλά, γιατί  οι αφορμές ήταν πολλές. Στην ουσία  πάντα κατέγραφα στο σκληρό του  εγκεφάλου μου, όσα ζούσα, αγαπούσα και  όσα με θύμωναν. Κάποια στιγμή αποφάσισα να τα αποτυπώσω σ’ ένα  μυθιστόρημα αφού γνώριζα καλά τους ήρωες του. Μου ήταν πολύ γνώριμοι χαρακτήρες. Τους ήξερα καλά! Η διαδρομή από τον υπολογιστή έως και τα  βιβλιοπωλεία μου πήρε τρία χρόνια σκέψης, καταγραφής, αλήθειας!

Η ηρωίδα σου, Εβελίνα που προέκυψε από... Βαγγελίτσα, επέλεξε, έναν δύσκολο δρόμο, που την οδήγησε στη βάση της. Τα έζησε όλα στον υπέρτατο βαθμό. Η τηλεόραση είδες στα τόσα χρόνια της καριέρας σου να "πλάνεψε" πολλά τηλεοπτικά πρόσωπά της, στον "πιο δύσκολο δρόμο";

Δεν μπαίνει κανείς σε δύσκολους  δρόμους, αν δεν το επιλέξει. Ο καθένας  μας έχει να διανύσει πολλά «δύσκολα» χιλιόμετρα. Σημασία έχει να επιλέξει κάποια στιγμή να περπατήσει και τον ουσιαστικότερο δρόμο της ζωής του, αυτόν της αυτογνωσίας που θα τον κάνει να γνωρίσει τον εαυτό του και τελικά να τον αγαπήσει, εφόσον πρώτα τον κατανοήσει. Η Βαγγελίτσα-Εβελίνα επέλεγε πάντα εύκολους δρόμους γιατί δεν είχε μάθει πως είναι αλλιώς. Ήθελε να γίνει σταρ πρώτου μεγέθους και την ενδιέφερε πολύ λίγο η ψυχή της. Το τελευταίο σκαλί την ένοιαζε, όσο τίποτα. Η πλάνη είναι στη ζωή του καθένα μας, δικό μας μέσο για το καλό ή το κακό στη ζωή μας. Κανείς δεν μπορεί να σε πλανέψει αν δεν το θέλεις. Πολλές φορές ξέρουμε πως μας πλανεύουν αλλά το δεχόμαστε γιατί έτσι θα φτάσουμε στο τελευταίο σκαλί και θα γίνουμε σταρ. Είπαμε, δική μας είναι η ζωή! Δικός μας και ο πάτος ψυχής. Σημασία έχει όταν είσαι εκεί, να δεις το φως που σίγουρα απλώνεται μπροστά σου.

Τί έχεις κρατήσει από τη "τρέλα" της εποχής της ακμαίας ελληνικής τηλεόρασης; Τί σε προχώρησε και τί σε....δυσκόλεψε, εκείνα τα χρόνια της τηλεοπτικής...φούριας;

Τις πλάκες μας, τον αυθορμητισμό μας, το βουρ της στιγμής. (Το σκεφτήκαμε σαν ιδέα πάμε και να το κάνουμε τηλεοπτικά.) Το μέσο ήταν νέο και είχες τη δυνατότητα να δοκιμάσεις τα πάντα. Αν αποτύγχανες στους πίνακες τηλεθέασης, την επόμενη μέρα θα έβαζες κάτι άλλο στο συγκεκριμένο πρόγραμμα. Όλοι δούλευαν με πάθος. Είχαμε εκείνη τη σπίθα στο βλέμμα. Όλα ήταν αλλιώς. Τα τραπέζια στα μουσικά σχήματα, τα ταξίδια, οι άνθρωποι, οι εργοδότες. Όλοι σε αντιμετώπιζαν αλλιώς. Τώρα σου κάνουν χάρη. Τότε ήμασταν συνοδοιπόροι. Ότι με προχώρησε με δυσκόλεψε ταυτόχρονα, καθώς τίποτε δεν κατακτιέται χωρίς κόπο.

Για ποιό πράγμα έχεις να καμαρώνεις λίγο περισσότερο, από τα πολλά που έχεις στήσει στη μικρή οθόνη; Ποιά στιγμή...ποιά πρόσωπα, που παρέα φτιάξατε κάτι δυνατό, το αγαπάς λίγο παραπάνω μέσα σου;

Όλα τα τηλεοπτικά προγράμματα  που συμμετείχα ενεργά τα αγάπησα  πραγματικά και θαύμασα όσους  τα παρουσίασαν. Δεν μπορώ να συνεργαστώ με κανέναν που δεν εκτιμώ. Ξεχωρίζω στη ζωή μου την Ελένη  Μενεγάκη, την Βίκυ Χατζηβασιλείου, την Ράνια Θρασκιά, την Νατάσα Ράγιου, τον Γιάννη Δημαρά, τον Γιώργο Παπαδάκη, την Σεμίνα Διγενή, την Φαίη Σκορδά, την Σταματίνα Τσιμτσιλή, την Μαριέττα Χρουσαλά,  τον Άγγελο Πυριόχο, την Αλεξάνδρα Τσόλκα  και άλλους που θα χρειαζόμασταν πολλές σελίδες. Είπαμε για να δουλέψεις με πάθος χρειάζεσαι καλή ομάδα. Πάντα ήμουν σε ομάδες ψυχής και γι΄αυτό αντέξαμε και σε δύσκολες στιγμές.

Αυτή τη στιγμή, στην ελληνική τηλεόραση, ποιός θεωρείς ότι είναι στη καλύτερη στιγμή του και ποιός βιώνει το δυσκολότερο χειμώνα επί αυτής, και γιατί;

Το χειρότερο χειμώνα  τον βιώνει όλη η ελληνική τηλεόραση. Όλα τα προγράμματα προσπαθούν να βγουν πιο φτηνά. Ακόμη και τα δυνατά χαρτιά των καναλιών-σε όσα  έχουν απομείνει- κάνουν συνεχώς  εκπτώσεις και φαίνεται. Για προγράμματα, σήριαλ, σόου, πρόσωπα η περίοδος είναι δύσκολη. Διανύουν περίοδο  κλιμακτηρίου χωρίς να είναι η τηλεόραση και δη η ιδιωτική, σε τέτοια ηλικία που να δικαιολογεί  την κατάστασή της.

Θέλω την άποψη σου, για το πρόγραμμα της κρατικής τηλεόρασης...πώς βλέπεις όλο αυτό που γίνεται στο πρόγραμμά της;

Τι ακριβώς γίνεται και δεν το πήρα είδηση ακόμη; Περιμένω πολλά σε μια τέτοια περίοδο κρίσης, αλλά βλέπω πρόσωπα που δεν  κατανοώ τον λόγο που κάποιοι τα επέλεξαν. Και το μέσο, θέλει ένα βασικό κριτήριο. Να μπορεί να μιλήσει αυτός που παρουσιάζει, αλλιώς να προσληφθεί για να κάνει κάτι άλλο, εφόσον είναι ανάγκη.

Το Life Style, όπως το γνωρίζαμε, πέθανε. Το κουτσομπολιό τελειώνει;

Είναι κλισέ πρόταση "το Life Style πέθανε". Αυτό που με εκφράζει είναι πως το Life Style είναι καιρός να γίνει LIFE σκέτο. Nα παρακολουθούμε τη ζωή των επώνυμων αλλά αυτή που πραγματικά είναι. Όχι να τους φωτογραφίζουμε σε βίλες και να μένουν σε δυάρι. Να φοράνε τα ρούχα τους, όχι δανεικά. Να αποτελούν πρότυπο οι ζωές τους. Με μια λέξη να είναι στη ΖΩΗ. Να υπάρξει αλήθεια, που τώρα πια μπορεί να αφομοιωθεί και να κατανοηθεί από το κοινό. Πια ξέρει!

Τους τελευταίους δύο μήνες παρουσιάζεις το βιβλίο σου, σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Τί έχεις κρατήσει από αυτές τις συναντήσεις με αναγνώστες σου;

Δεν έχω πάει σε πολλά  μέρη. Έκανα την μεγάλη παρουσίαση  του βιβλίου μου "Ο πιο δύσκολος δρόμος" που κυκλοφορεί από τις  εκδόσεις Λιβάνη, στην Αθήνα. Πήγα Ηράκλειο Κρήτης, την πατρίδα μου το Βόλο, την Πάτρα και τώρα στη Θεσσαλονίκη, τον τόπο που σπούδασα, ονειρεύτηκα, ζορίστηκα οικονομικά και αγάπησα  πραγματικά, για τους δικούς μου  λόγους. Έχω κρατήσει την αλήθεια  των ανθρώπων. Ξέρουν και καταλαβαίνουν πολλά περισσότερα από αυτά που νόμιζα όταν ήμουν κλεισμένη στους τέσσερις τοίχους ενός καναλιού.

Και αυτή την Τρίτη θα είσαι στα Public Θεσσαλονίκης. Ποιά εικόνα της πόλης θα μπορούσε να είναι το οπισθόφυλλο της καρδιάς σου;

Η καρδιά της πόλης. Το κέντρο της.