ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΛΕΧΟΥ:Δεν έχω μετανιώσει για τα ναι και τα όχι μου!

Ξεχώρισε και διακρίθηκε από τον πρώτο της πρωταγωνιστικό ρόλο και αγαπήθηκε ιδιαίτερα από κοινό και κριτικούς. Η λαμπερή ηθοποιός, που με το πέρασμα του χρόνου γίνεται και πιο όμορφη, είναι άνθρωπος που χαίρεσαι να μιλάς μαζί της. Με αφορμή την παράσταση «Χάρτινα Λουλούδια», όπου πρωταγωνιστεί, μιλά για το θέατρο, τον Γιάννη Μπέζο, τις πλαστικές επεμβάσεις αλλά και την άποψή της για τον γάμο.

«Χάρτινα Λουλούδια» έκαναν πρεμιέρα. Υπήρχε άγχος;

Και αν ναι, ως προς τι; Ημασταν πολύ καλά προετοιμασμένοι, κάναμε τρεις μήνες πρόβες και το άγχος που υπήρχε ήταν για το πώς θα αντιμετωπίσει ο κόσμος αυτό που είχαμε φτιάξει. Πώς θα το εισπράξει το κοινό και αυτή είναι μια αγωνία που φέρεις πάντα και δεν μπορείς να την προδιαγράψεις. Αυτό, βέβαια, έχει τη γοητεία του. Ομως, έχει και το άγχος την ομορφιά του.

Αρα αν θα αρέσει στον κόσμο η παράσταση, το εμπορικό κομμάτι δηλαδή, σας απασχολεί;

Σαφέστατα, γιατί πληρωνόμαστε με ποσοστό –και εγώ και ο Αρης Σερβετάλης–, επομένως μας ενδιαφέρει πολύ τι θα γίνει στο ταμείο. Για λόγους επιβίωσης αλλά και επειδή αν δεν αρέσει αυτό που κάνουμε είναι κρίμα. Είναι σαν να ακυρώνεσαι με έναν τρόπο.

Είναι και το «ταμείο» ένας σημαντικός δείκτης για την απήχηση του έργου;

Φυσικά. Πάντα με ενδιέφερε το «ταμείο» ή η τηλεθέαση. Δεν κάνουμε αυτήν τη δουλειά για να πούμε μεταξύ μας τι καλοί που είμαστε. Το κάνουμε για να αρέσει στον κόσμο. Αλλιώς δεν έχει νόημα και γι' αυτό λέω ότι ακυρώνει εμάς τους ίδιους αν δεν αρέσει η παράσταση.

Στο έργο συναντάμε αναφορές και στη σημερινή κατάσταση. Υπάρχει πλέον η ανάγκη από τους καλλιτέχνες να ανεβάζουν έργα που έχουν να πουν κάτι για το σήμερα ή μήπως και «επιβάλλεται»;

Οχι, ας μην τρελαινόμαστε. Ενας άνθρωπος χρειάζεται απ' όλα. Θέλει να γελάσει, να δει κάτι ανάλαφρο. Δεν τρώμε κάθε μέρα το ίδιο φαγητό. Θέλω να πω, να μη γίνεται καθεστώς κάτι. Να κάνουμε μόνο πλάκα ή να γινόμαστε πολύ κουλτουριάρηδες, σκεπτόμενοι και να βυθιζόμαστε στα προβλήματα.

Η παράσταση μιλά για προσωπεία που φοράμε για να γινόμαστε αρεστοί. Εσείς έχετε πέσει σ' αυτή την παγίδα;

Φυσικά! Συνέχεια μου συμβαίνει, να μην είμαι ο εαυτός μου δηλαδή ή να με καπακώνουν πράγματα, καταστάσεις, κοινωνικά «πρέπει» ή οτιδήποτε άλλο. Είναι μια συνεχής –οδυνηρή πολλές φορές– διαδικασία το να βρεις την κοινωνική σου υπόσταση.

Το θέατρο, ειδικά σήμερα, που όλα δείχνουν να καταρρέουν, δίνει μια διέξοδο στους θεατές. Η δική σας διέξοδος ποια είναι;

Θα σας πω μια αφόρητη κοινοτυπία: Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Αρα, παρά τη θλιβερή κατάσταση που επικρατεί, ελπίζεις ότι θα έλθουν και αλλαγές. Παίρνω τη δύναμή μου από εκεί που την παίρνουν όλοι οι άνθρωποι. Από την πίστη μου στον Θεό, από τους νεότερους ανθρώπους, από τέτοια πράγματα...

Οι «Ευτυχισμένοι μαζί» προβάλλονται πάλι σε επανάληψη και σημειώνουν τη μεγαλύτερη τηλεθέαση. Πώς το εξηγείτε;

Σκίζουν! Τώρα που το βλέπω από μια απόσταση, καταλαβαίνω ότι είναι μια σειρά που μπορεί να θέλει να εντυπωσιάσει, με χαμηλούς τόνους, αλλά είχε μια αλήθεια. Που αυτή δεν χάνεται μέσα στον χρόνο και αυτό της δίνει μια παράταση ζωής. Βέβαια, οι τηλεθεατές αυτήν τη στιγμή δεν έχουν και πάρα πολλές επιλογές. Εννοώ ότι εκείνη την ώρα απέναντι δεν έχει και πολλά πράγματα, νομίζω κάτι τούρκικα. Επίσης, νομίζω ότι αρέσει στο κοινό να βλέπει κάτι που να άπτεται της καθημερινότητάς του και να ταυτίζεται με αυτό. Γιατί εγώ δεν μπορώ να ταυτιστώ με την Τζόαν Κόλινς από τη «Δυναστεία». Δεν μπορώ, τι να κάνω (γέλια).

Οι επαναλήψεις βοηθούν τον ηθοποιό;

Αν τις πληρωνόμουν, θα μου έκανε και καλό (γέλια)! Ακόμα δεν μου κάνουν κακό. Ενδεχομένως αν έφταναν σε μια υπερβολή, ίσως να μου έκαναν και κακό, αλλά δεν το ξέρω.

Προτάσεις για τηλεοπτική συμμετοχή σας έχουν γίνει;

Είχα συζητήσει για μια δουλειά αλλά δεν υλοποιήθηκε.

Τα ναι ή τα όχι που είπατε στην καριέρα σας θυμάστε να έχετε μετανιώσει για κάτι;

Το καλό με τα ναι που έχω πει είναι ότι δεν έχω μετανιώσει για κανένα. Και για τα αποτυχημένα ναι, γιατί δεν έχω κάνει μόνο επιτυχίες, έχω κάνει και αποτυχίες. Αλλά δεν μετάνιωσα γιατί ήξερα ακριβώς γιατί έλεγα ναι. Για τα όχι δεν έχω μετανιώσει.

Οι δημόσιες σχέσεις τι ρόλο παίζουν στην καριέρα του ηθοποιού;

Θα έλεγα ότι η κοινωνικότητα παίζει ρόλο στην καριέρα ενός ηθοποιού, αλλά όχι πρωταρχικό. Εγώ θέλω να είμαι επικοινωνιακή σε σχέση με τη δουλειά που κάνω. Αλλά το ότι μια δουλειά θα πάει καλά γιατί εγώ θα πάω στα μπουζούκια και θα φωτογραφηθώ δεν νομίζω ότι ισχύει.

Συμφωνείτε με τη δήλωση του Γιάννη Μπέζου ότι με την κρίση έφυγε και σαβούρα από την τηλεόραση;

Ηταν πολύ παρεξηγημένη η δήλωση. Εγώ τον ξέρω τον Γιάννη κι έχει έναν πολύ αιχμηρό, ευθύ και πολλές φορές παρεξηγήσιμο λόγο. Μέσα σε όλη αυτήν τη φούσκα που ζήσαμε σε όλους τους τομείς, στην πολιτική, στο χρηματιστήριο, υπήρξε φούσκα και στη δική μας τη δουλειά. Παραπλανηθήκαμε. Οτι όλα είναι εύκολα και χωρίς κόπο μπορεί κάποιος να γίνει γνωστός. Αυτά δεν ισχύουν και αυτό εννοούσε ο Γιάννης. Οτι οι άνθρωποι θα συνειδητοποιήσουν την πραγματική υπόσταση αυτού του πράγματος. Παρεξηγήθηκε η δήλωση απολύτως. Νομίζω ότι παίρνουν την τρίχα και την κάνουν τριχιά για να ασχολούμαστε με κάτι.

Ενδεχομένως να υπήρχε σαβούρα στην τηλεόραση. Υπήρξε μια υπερπαραγωγή που δε μπορούσε να την απορροφήσει η κοινωνία. Δεν γινόταν σε μια αγορά σαν την ελληνική να υπάρχουν σαράντα σίριαλ. Αφού ζαλιζόμασταν και εμείς οι ίδιοι να τα βλέπουμε!

Σας ρωτούν συνέχεια γιατί δεν κάνετε οικογένεια. Δεν είναι εκνευριστικό αυτό;

Δεν είναι εκνευριστικό, είναι κουτό! Είναι μια ερώτηση που δεν δύναμαι να απαντήσω. Μπορώ να απαντήσω μόνο με βάση τα πεπραγμένα. Οτι για να μην έχω κάνει οικογένεια σημαίνει ότι δεν έτυχε, ότι φοβάμαι, ότι πέρασε ο καιρός. Κάτι τέτοιο. Αυτός που θέλει να κάνει οικογένεια, κάνει. Aυτός που δεν κάνει, μάλλον δεν ήθελε. Είναι πολύπλοκο. Δεν ξέρω τι πρόκειται να μου συμβεί.

Είστε πολύ όμορφη γυναίκα. Θα μπαίνατε στη διαδικασία να αλλάξετε κάτι στην εμφάνισή σας;

Οταν βλέπεις ένα καλό αποτέλεσμα, το ζηλεύεις κι όταν βλέπεις ένα κακό, σκέφτεσαι να μην την πατήσεις. Οι πλαστικές επεμβάσεις έχουν μεγάλο ποσοστό αποτυχίας, μην κοιτάτε που δεν το λένε οι γιατροί. Πώς το ρισκάρεις αυτό, λοιπόν; Και ξέρω πολύ καλά ότι μια επέμβαση αντικατοπτρίζει και τη σχέση μας με τον θάνατο. Οταν προσπαθείς να μη δείχνεις γέρος, είναι σαν να το διώχνεις μακριά σου. Εγώ ξέρω ότι θα πεθάνω. Προσπαθώ να το πιστέψω, ότι δε μπορώ να το αποφύγω. Δεν μπορώ να το καθυστερήσω με την πλαστική επέμβαση. Ετσι, όλα αυτά είναι στο μυαλό μου ένα κουβάρι, δεν θα πήγαινα ελαφρά τη καρδία να το κάνω. Θα το σκεφτόμουν πάρα πολύ. Δεν το αποκλείω όμως κιόλας.

Πρόσφατα κάνατε μια διαφήμιση. Στην Ελλάδα θεωρούνται ασύμβατες με την τέχνη του ηθοποιού. Σας προβλημάτισε η συμμετοχή σας;

Ποτέ. Ανά τον κόσμο, πρεσβευτές πολλών προϊόντων είναι ηθοποιοί. Κι αυτό συμβαίνει γιατί χρησιμοποιούν την προσωπικότητά τους. Θεωρώ ότι είναι έντιμη συμφωνία. Ελέγχω το προϊόν και είναι αλήθεια αυτό που λέω. Από το να με βγάζουν φωτογραφίες οι παπαράτσι να περπατάω, θεωρώ πιο έντιμη τη διαφήμιση. Σαφέστατα παίζει ρόλο και το χρηματικό μέρος, αλλά θεωρώ έντιμη τη διαφήμιση που δεν λοιδορεί την εικόνα ενός προσώπου.

tvεθνος