Κρατηθείτε πριν τον κατασπαράξετε… Η κατάρρευση του Πέτρου Κωστόπουλου

Η μεγαλύτερη χρεωκοπία είναι αυτή της ψυχής. Το λέω πάντα σε όσους πραγματικά αγαπώ και μ’ ενδιαφέρει να τους γνωρίσω… Αν  ο άλλος δεν με ενδιαφέρει κι αν χρεοκοπήσει η ψυχή του δεν μου καίγεται καρφί. Το τελευταίο διάστημα είδα και άκουσα πολλά… και από ανθρώπους που μ΄ ενδιαφέρει να μην χρεοκοπήσουν. Τον Πέτρο Κωστόπουλο, αν και συντοπίτες (από το Βόλο) ούτε που τον ξέρω, παρά μόνο μέσα από τις δουλειές του. Αυτούς που ήξερα πάντα, ήταν τους συνοδοιπόρους του στα περιοδικά. Τους περισσότερους τους ήξερα καλά, αν και κάποιοι τα τελευταία χρόνια αποχώρησαν από δίπλα του, είτε το επέλεξαν είτε όχι. Δεν θα μείνω σ΄ αυτά…  Θα πω όμως πως δούλεψαν σκληρά, πως όποια ώρα και αν τους έπαιρνες τηλέφωνο ήταν στο πόστο τους. Πολλά τα ξενύχτια τους στην ΙΜΑΚΟ. Με κάποιους από αυτούς δουλέψαμε παράλληλα στους τηλεοπτικούς σταθμούς που εγώ εργάστηκα, άλλοτε ως αρχισυντάκτρια κι άλλοτε ως διευθύντρια. Πάντα μιλούσαν για τον όμιλο που εργάζονταν σαν
να επρόκειτο για το  δικό τους «μαγαζί». Δεν έχει σημασία να πω ονόματα, καθώς δεν άκουσα από κανέναν κακή κουβέντα, ακόμη κι από εκείνους που έφυγαν από δίπλα του, πριν από  τη συνολική κατάρρευση της εταιρίας. Άκουσα όμως σήμερα στην εκπομπή «Μίλα μου», την Τατιάνα Στεφανίδου να λέει πως κάποιοι συνάδελφοι  έβγαλαν καλά λεφτά και αγόρασαν σπίτια στα Βόρεια Προάστια. Δεν καταλαβαίνω, που είναι το κακό; Δεν τα δούλεψαν; Δεν αγωνιούσαν μαζί με το αφεντικό τους για τις κυκλοφορίες; Και η Τατιάνα Στεφανίδου όταν εκδιώχθηκε με άκομψο τρόπο από τον Ant1, δεν είχε καμία σημασία αν είχε αγοράσει κι εκείνη από το συγκεκριμένο κανάλι σπίτι στα Βόρεια ή στα Νότια ή και στα δύο. Σημασία είχε πως είχε δουλέψει πάρα πολύ για ένα κανάλι, ακόμη και σε περιόδους που έβαλε το κανάλι πάνω από εκείνη, γιατί  το κανάλι  τη βοήθησε στα πρώτα της βήματα.
Τον Πέτρο Κωστόπουλο τον εκτιμώ επαγγελματικά, γιατί είναι αυτοδημιούργητος και ότι πέτυχε το κατάφερε μόνος του, όπως έγραψε και ο ίδιος. Υπηρέτησε ένα διαφορετικό life style, μαζί με τους συνεργάτες του μέσα από τα περιοδικά του. Άφησε εποχή και μέχρι πριν από  λίγο καιρό κανείς δεν θα περίμενε το τέλος ενός ομίλου που φρόντιζε πραγματικά τους εργαζομένους του και τους έδινε καλά μεροκάματα, γιατί το άξιζαν. Όποιος δούλευε στον όμιλο του Κωστόπουλου, ήταν must.  Ήταν στα μέσα και τα έξω της showbiz, με τον ευρύτερο όρο. Ο Πέτρος λοιπόν, που ευεργέτησε πολλούς, το τελευταίο διάστημα πλήττεται, από δημοσιογράφους και όχι μόνο. Το νόμισμα έχει δύο όψεις. Τους εργαζομένους και τον ίδιο. Οι εργαζόμενοι έχουν το δίκιο τους, γιατί έδωσαν ψυχή και διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους. Εκείνος έβαλε ψυχή και ζητά τα νιάτα του, που χάθηκαν μέσα από την οικονομική του κατάρρευση. Το έχω νιώσει στο πετσί μου αυτό. Ξέρω πως είναι να χάνονται όλα σε μια νύχτα! Ξέρω πως έχει μεγάλη σημασία, το πώς χάνονται! Ξέρω πως είναι να φαλιρίζεις σε χρήμα και συναίσθημα. Ξέρω πως τότε πραγματικά ξέρεις τους φίλους και τους εχθρούς σου. Τότε βλέπεις κι εσύ τα λάθη σου. Τότε βλέπεις ποιους αδίκησες με τη στάση σου κι ενδεχομένως τώρα να δεις κατάματα ποιοι άξιζαν. Εγώ τους είδα. Τους είδε η μητέρα μου, ο πατέρας μου, ο αδελφός μου. Εμένα δεν μου στοίχισε, γαιτί ήμουν πολύ μικρή  για να καταλάβω… την κατάρρευσή τους.
Είμαι σίγουρη πως τα χρόνια που έρχονται για εκείνον είναι πιο ουσιαστικά και πιο δημιουργικά. Μέσα από τα μάτια των παιδιών του, θα δεί τους φίλους του… αυτούς που τους έβαζε στα περιοδικά του και όλους όσους έμπαιναν στο σπίτι του, σε κάθε πρωτοχρονιάτικο πάρτι . Τώρα με τα δικά του μάτια και μόνο με αυτά θα δει από την απέναντι πλευρά του ποταμού. Να μην φοβηθεί να ζητήσει συγνώμη, να φωνάξει, να θυμώσει. Σημασία έχει να καταλάβει πως αυτό που θα ζήσει από εδώ και πέρα θα είναι πέρα για πέρα αληθινό, γιατί δεν θα στηρίζεται στο συμφέρον. Το χρήμα μπορεί κάποιες στιγμές να του γύρισε το μάτι… όχι όμως και την ψυχή. Οι αυτοδημιούργητοι όταν πέφτουν ξανασηκώνονται… Το ξέρω καλά.

(Ζίνα Κουτσελίνη-entertv)