Σία Κοσιώνη:Δεν απολαμβάνω να με “πουλάω”

μαθε να απολαμβάνει το ταξίδι της δημοσιογραφίας, ακόμη κι αν δεν ξέρει πού θα τη βγάλει. Όνειρό της, πάντως, στο τέλος της διαδρομής να κοιτάζει πίσω και να νιώθει περήφανη.
Ηδη τα πέντε χρόνια που παρουσιάζει κεντρικό δελτίο ειδήσεων στον ΣΚΑΪ έχει ζήσει πολλά: αγωνίες, δυσκολίες, σκληρή δουλειά, προσωπικές θυσίες, αμφισβήτηση που την έφερε αντιμέτωπη ακόμα και με την πιθανότητα αντικατάστασής της.
«Σημασία, όμως, έχει πως είμαι ακόμα εδώ», λέει η Σία Κοσιώνη και δεν έχει άδικο.
Πέντε χρόνια σε κεντρικό δελτίο ειδήσεων. Πώς θα περιγράφατε την πορεία σας από την πρώτη μέρα μέχρι σήμερα;
Ως ένα ταξίδι με πολλή ανηφόρα, πολλές και επικίνδυνες στροφές, λακκούβες και τρελούς οδηγούς! Ταυτόχρονα, όμως, ένα ταξίδι με όμορφα τοπία και αξέχαστες εμπειρίες....
Οταν ανέλαβα το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ ήμουν μόλις 26 ετών και είχα πλήρη επίγνωση και των δυσκολιών που θα συναντούσα και του ρίσκου που έπαιρνα και των ευθυνών που αναλάμβανα....
Γι’ αυτό και έκανα βήματα προσεκτικά και σταθερά, ακόμη κι όταν ήξερα ότι ήταν μεγάλα. Από κει και πέρα, δούλεψα και εξακολουθώ να δουλεύω σκληρά, προσπάθησα και εξακολουθώ να προσπαθώ πολύ και με προσωπικές θυσίες.

Εκλαψα, γέλασα, φοβήθηκα, πολλοί με βοήθησαν και πολλοί με αμφισβήτησαν. Και το ταξίδι συνεχίζεται...

Στο διάστημα αυτό τι αλλάξατε στον τρόπο της δουλειάς σας;
Πολλά. Πρώτ’ απ’ όλα άλλαξα εγώ. Ο τρόπος που σκέφτομαι και προσεγγίζω τα πράγματα και τους ανθρώπους. Ωρίμασα επαγγελματικά πολύ βίαια και αυτό το έβλεπα να αποτυπώνεται μέρα με τη μέρα στη δουλειά μου αλλά και στην προσωπικότητά μου

Η Ρίτσα Μπιζόγλη ανέλαβε πριν από πέντε μήνες το κεντρικό δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ και αντικαταστάθηκε από την Ελλη Στάη. Εσείς έχετε ζήσει σε καθεστώς πιθανολογούμενης αντικατάστασης από ένα «μεγάλο όνομα»;
Υπήρξαν αληθινά περιστατικά και πολλές φήμες. Τις φήμες δεν τις σχολιάζω, γιατί δεν με αφορούν ποτέ. Αφορούν πάντα και μόνο αυτούς που τις διαδίδουν.

Από κει και πέρα, όταν συνέβη στο παρελθόν να συζητά ο σταθμός με μεγάλα ονόματα, ήμουν πλήρως ενήμερη από τη διοίκηση. Αυτό όμως που νομίζω ότι έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι ότι είμαι ακόμη εδώ.

Πείτε μου δύο από αυτά τα ονόματα...
Α, όχι! Και ξέρετε γιατί; Δεν έχει νόημα.

Είστε ευχαριστημένη από την αντιμετώπιση που είχατε ως καινούργιο πρόσωπο από τον Τύπο;
Δεν αντιμετώπισα ποτέ κάποιο σοβαρό πρόβλημα, πλην ελαχίστων περιπτώσεων, στις οποίες ήρθα αντιμέτωπη με εμπαθή σχόλια - που κυρίως είχαν να κάνουν με την ηλικία μου ή το χρώμα των μαλλιών μου.

Πλέον έχω μάθει καλά ότι όλα είναι στο παιχνίδι. Από την άλλη, δεν είμαι άνθρωπος που απολαμβάνω να «με πουλάω». Η δημοσιότητα είναι ούτως ή άλλως μέρος της δουλειάς μου και αυτό που κάνω είναι να τη διαχειρίζομαι.

Τι «εισπράττετε» από το κοινό;
Κάθε μέρα, κάθε δελτίο αποτελεί ένα ξεχωριστό στοίχημα. Εισπράττω ζεστασιά και σεβασμό και με τον τρόπο που με προσεγγίζουν μου δίνουν να καταλάβω ότι περιμένουν πολλά από μένα. Το βλέπω στα μηνύματα, στον δρόμο ή στο facebook.

Γι’ αυτό όταν βγαίνω από το πλατό κάθε βράδυ θέλω να νιώθω ότι έχω ανταποκριθεί στις προσδοκίες τους και όταν ξέρω ότι κάτι δεν έχω κάνει καλά, φοβάμαι μήπως τους έχω απογοητεύσει.

Τη δε κριτική, όχι απλά τη δέχομαι, αλλά τη λαμβάνω σοβαρά υπόψη, απαντάω και δεν φοβάμαι ακόμη και να απολογηθώ.

Ενα μεγαλύτερο σε τηλεθέαση κανάλι θα ήταν για σας το δέλεαρ;
Δεν υπάρχει δημοσιογράφος που θα σας πει ότι δεν θα ήθελε να ηγείται ενός δελτίου που να είναι πρώτο σε τηλεθέαση. Προφανώς. Πιστεύω, όμως, ότι ο λυσσαλέος ανταγωνισμός στην Ελλάδα έχει βλάψει παρά ωφελήσει την ενημέρωση.

Σε ιδανικές -μη ελληνικές δηλαδή- συνθήκες πάνω στο αγαθό της ενημέρωσης θα έπρεπε να υπερισχύει ο ποιοτικός και όχι ο ποσοτικός ανταγωνισμός.

Επειδή ζούμε στην Ελλάδα όμως, θα απαντήσω ότι αυτό που καθημερινά αναζητώ είναι η δημιουργία ενός όσο πιο ανταγωνιστικού και παράλληλα «σωστού» δελτίου.

Η κρίση ήταν μια καλή «ευκαιρία» να πέσουν οι τιμές στο χρηματιστήριο τηλεοπτικών προσώπων;
Είναι μια ευκαιρία εξορθολογισμού. Η ευθύνη, όμως, για τα αστρονομικά κασέ είναι των καναλιών, όχι των προσώπων. Είναι δυνατόν να υποστηρίξει κανείς ότι φταίνε οι δημοσιογράφοι που κέρδιζαν πολλά λεφτά;

Υπάρχει δηλαδή κάποιος που δεν θα τα δεχόταν; Ηταν ένα λάθος που το «πλήρωσαν» οι τηλεοπτικοί σταθμοί και τώρα το αντιλαμβάνονται όλοι.

Επληξε και τις δικές σας απολαβές;
Δεν αποτελώ εξαίρεση. Οπως όλοι οι συνάδελφοί μου, έτσι κι εγώ, υπέστην μείωση αποδοχών.

Θυμάστε κάποια πολύ δύσκολη στιγμή στον αέρα;
Πολλές. Αρκεί να σκεφτείτε τι έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια. Θυμάμαι, για παράδειγμα, να μην μπορώ να συγκρατήσω τον θυμό μου στις πρώτες δηλώσεις μελών της τότε κυβέρνησης τη νύχτα που καιγόταν η Αθήνα, τον Δεκέμβρη του 2008.

Ή την αμηχανία μου στις πυρκαγιές της Πελοποννήσου. Τις πρώτες δύο μέρες ήμουν εκεί. Μετά επέστρεψα στο στούντιο για τις μαραθώνιες μεταδόσεις και θυμάμαι τον κόσμο να βγαίνει στον αέρα ουρλιάζοντας και κλαίγοντας και να με ρωτά πού να πάει.

Ενιωθα ότι ήθελα να ξηλώσω τα μικρόφωνα και να ξαναπάω.

Και μια πολύ ευχάριστη;
Τη διάσωση των μεταλλωρύχων στη Χιλή. Κατά τ’ άλλα, σε κάτι τέτοιες αφορμές συνειδητοποιώ πόσο λίγες είναι οι ευχάριστες ειδήσεις!

Εχετε κάποιο πρότυπο;
Σιχαίνομαι τα πρότυπα. Τα πρότυπα σε εγκλωβίζουν και σε περιορίζουν. Δεν είχα ποτέ και σε κανένα πεδίο. Ειδικά η δημοσιογραφία σήμερα δεν έχει ανάγκη από κλώνους.

Εχει ανάγκη από ανθρώπους που θα φέρουν νέες ιδέες, ρηξικέλευθες προτάσεις και θα δώσουν μία πιο μοντέρνα και πιο σύγχρονη οπτική και αισθητική στην κάλυψη των γεγονότων.

Θα σκεφτόσασταν την περίπτωση να αφήσετε τις ειδήσεις και να αναλάβετε μια ενημερωτική εκπομπή;
Σήμερα που μιλάμε δεν θα άφηνα με τίποτα το δελτίο ειδήσεων για να κάνω μια εκπομπή. Θα μπορούσα παράλληλα να κάνω μια πολιτική εκπομπή, ένα talk show, πράγμα που έχω κάνει κατά καιρούς στον ΣΚΑΪ.

ΣΤΗ ΛΙΑΝΑ ΜΗΛΟΠΟΥΛΟΥ-Real