Σ.Σούλη:Δεν έχουμε γνώμονα το ποιο είναι το μεγαλύτερο δράμα και ανάλογα το αναδεικνύουμε.

- Απ’ ό,τι έχω μάθει, φέτος έχουν αυξηθεί οι δηλώσεις συμμετοχής στην εκπομπή. Πιστεύεις πως γι’ αυτό ευθύνονται οι δύσκολοι καιροί που περνάμε;
- Ανέκαθεν είχαμε χιλιάδες δηλώσεις συμμετοχής... Βέβαια, η αλήθεια είναι πως όντως τώρα έχουν αυξηθεί κατακόρυφα και γι’ αυτό θέλω να πιστεύω πως δεν ευθύνεται μόνο η κρίση. Ο κόσμος θέλει να πάρει μέρος στην εκπομπή μας, γιατί και μας εμπιστεύεται και βλέπει και πώς τους αντιμετωπίζουμε... Ξέρουν πως πάνω απ’ όλα τους αντιμετωπίζουμε με αξιοπρέπεια και προσοχή. Φυσικά, δεν λέω, παίζει ρόλο και η κρίση... Αυτό εννοείται. Πάντως, αν μου έλεγε κανείς να διαλέξω ανάμεσα στο να μην υπήρχε κρίση και να μην υπήρχαν δυσκολίες και κανείς να μην είχε ανάγκη τη βοήθειά μου, από το να κατακλύζουν το γραφείο μας χιλιάδες δηλώσεις συμμετοχής, σίγουρα θα επέλεγα το να μην με είχε ανάγκη κανείς.
- Και οι περιπτώσεις που τελικά βγαίνουν στον αέρα, πώς επιλέγονται, με ποια κριτήρια; Προτιμούνται οι ιστορίες που εμπεριέχουν μέσα τους μία παραπάνω δόση... συγκίνησης και δράματος;
- Θα σου απαντήσω ειλικρινά. Φυσικά και υπάρχουν κάποια κριτήρια... Και τα κριτήρια αυτά δεν είναι μόνο το να διαπιστώσουμε πως ο άλλος έχει όντως ανάγκη τη βοήθειά μας. Υπάρχουν και τεχνικά κριτήρια, όπως του ότι π.χ. δεν μπορούμε να αναλάβουμε την ανακαίνιση ενός μεγάλου σπιτιού ή ενός διαμερίσματος που βρίσκεται σε μία πολυκατοικία και που οι γείτονες δεν θα μπορούν να ησυχάσουν μέρα-νύχτα για πέντε μέρες...
- Και βεβαίως μετράει φαντάζομαι και το δράμα που μπορεί να συνοδεύει μία περίπτωση, γιατί απλούστατα, συγκινείται και ευκολότερα κι ο κόσμος και ανεβαίνουν και τα ποσοστά τηλεθέασης...

- Οχι, δεν έχουμε γνώμονα το ποιο είναι το μεγαλύτερο δράμα και ανάλογα το αναδεικνύουμε. Εντάξει, αν υπάρχει π.χ. ένα πρόβλημα ανεργίας θα το πούμε... Αν ένα ζευγάρι περιμένει το παιδάκι του και το σπίτι του δεν είναι έτοιμο για να το υποδεχτεί, πάλι θα το πούμε, όμως απλά το αναφέρουμε. Ούτε σε αυτό στεκόμαστε, ούτε το τραβάμε από τα μαλλιά, ούτε σίριαλ το κάνουμε.

O στόχος σου είναι το «Με το δεξί» να μη γίνει ριάλιτι... 
- Ο στόχος μου είναι το «Με το δεξί» να φτιάχνει όσο το δυνατόν καλύτερα σπίτια και να κάνουμε τους ανθρώπους που μας εμπιστεύονται να αισθάνονται άνετα και ωραία...

- Αρα δεν θες να κάνεις την εκπομπή ριάλιτι... Δεν πας π.χ. στον άλλο να πεις «μα πώς ζείτε εδώ μέσα, μέσα στην υγρασία;». Γιατί το έχουμε ακούσει κι αυτό...
- Και τι πάει να πει «ριάλιτι»; Τι πάει να πει πρόγραμμα «real life»; Προσωπικά δεν κολλάω στις ταμπέλες. Το θέμα κάποιες φορές δεν είναι τι κάνεις, αλλά πώς το κάνεις... Και να σου πω και κάτι; Αντε και πας και τον ρωτάς τον άλλο με ύφος και με τρόπο «πώς ζεις εδώ μέσα, μέσα στην υγρασία;»... Και; Τι έγινε; Ξέρεις τι θα σου απαντήσει; «Μα άμα δεν ζούσα εδώ μέσα, σε σένα θα ‘στελνα γράμμα;». Αλλωστε ήδη αισθάνεται ο άλλος κάπως περίεργα και είναι σε δύσκολη θέση και σε μία αμηχανία με την όλη διαδικασία, θα πας εσύ και θα του το τρίψεις και στα μούτρα; Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται!

ΠΗΓΗ
Νάνσυ Νικολαΐδου για το ΕΘΝΟΣ