- Αρχικά σε τι κατάσταση σε βρίσκω τώρα;
Είμαι ήδη στην πρώτη παράσταση όπου συμμετέχω φέτος, η οποία είναι το "Στοπ καρέ" στο θέατρο Άλφα. Πρόκειται για ένα έργο του Ντόναλντ Μάργκιουλις, σε σκηνοθεσία της Νικαίτης Κοντούρη με πρωταγωνιστές τους Γ.Παρτσαλάκη, Π.Τρικαλιώτη, Τ.Θεωνά και εμένα. Είναι ένα κοινωνικό έργο με πολιτικές προεκτάσεις, αφιερωμένο στους πολεμικούς ανταποκριτές, με στιγμές τόσο αστείες και χαρούμενες όσο έντονες και δραματικές. Το θέμα του έργου είναι πως βλέπουν τον κόσμο και πως αντιμετωπίζουν την καθημερινότητα οι τέσσερις βασικοί χαρακτήρες, έπειτα από τον τραυματισμό της Σάρας (Π.Τρικαλιώτη). Ακόμη ετοιμάζουμε για τον Δεκέμβρη τους "Πειρατές" στο Casablanca με την Μ.Μάλφα, τον Γ.Σκιαδαρέση, την Κ.Παπουτσάκη και τον Ο.Τζιόβα που είναι ουσιαστικά μία μουσικοθεατρική παρωδία με πολύ τραγούδι και πολύ κέφι και μιλάει για το αν θα βρούμε το σεντούκι του θησαυρού που θα βγάλει την Ελλάδα από την οικονομική κρίση. Επίσης διδάσκω στην σχολή "Ιασμος" για τρίτη χρονιά.
- Ωραία, ιδιαίτερα γεμάτη χρονιά δηλαδή η φετινή για εσένα... Στην τηλεόραση θα σε δούμε κάπου;
Προς το παρόν δεν υπάρχει κάτι, αλλά γενικά φέτος η παραγωγή είναι πάρα πολύ μικρή με μόλις 5 σειρές. Να μην ξεχάσω να σου πω όμως, πως έχω κάνει γυρίσματα για μια ταινία που θα βγει στις 23 Δεκεμβρίου στους κινηματογράφους. Λέγεται "Το έτερον ήμισυ" και είναι κωμωδία σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Σεϊτανίδη με τον Β.Κυριακίδη, την Κ.Παπουτσάκη και την Δ.Λαμπρόγιαννη.
- Μάλιστα. Που γεννήθηκες Κρατερέ, που μεγάλωσες;
Γεννήθηκα στο εξωτερικό, στην Γενεύη της Ελβετίας, μετά ήρθαμε με την οικογένεια μου στην Ελλάδα το '94 και έκτοτε μένω εδώ στην Αθήνα.
- Τι παιδί ήσουν;
Χαρούμενο και σοβαρό, από ότι μου λένε (γέλια)! Ήμουν ένα μετρημένο παιδί. Δεν ήμουν δηλαδή γκρινιάρης και "κακομαθημένο". Ήμουν χαρούμενος, κοινωνικός, αεικίνητος και μου άρεσε πάντα να κάνω πολλά πράγματα!
- Και η υποκριτική πώς ήρθε στην ζωή σου;
Λίγο τυχαία είναι η αλήθεια. Η μητέρα μου είναι εικαστικός και για πάρα πολλά χρόνια ήταν έκτακτος παραγωγός παιδικών εκπομπών στην ΕΡΤ με μία μεγάλη σειρά εκπομπών, αλλά και γενικότερα ανήκω σε μία καλλιτεχνική αν θες οικογένεια. Κάποια στιγμή λοιπόν έκανα μία δοκιμή, πήγα στην Δραματική Σχολή Αθηνών του Γ.Θεοδωσιάδη και μετά τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Άρχισα να σπουδάζω και να δουλεύω ταυτόχρονα.
- Ποιοί άνθρωποι μέσα από τον χώρο σε στήριξαν στα πρώτα σου βήματα;
Κοίτα, εγώ είχα την τύχη και την ευτυχία να συνεργαστώ με ανθρώπους που μου δώσαν πάρα πολλά πράγματα κυρίως στις θεατρικές μου συνεργασίες. Σου λέω θεατρικές επειδή στο θέατρο υπάρχει περισσότερος χρόνος που ζεις με τον άλλον και έχεις ουσιαστικά την ευκαιρία να μάθεις πράγματα, ενώ στην τηλεόραση όλα πάντα γίνονται πολύ γρήγορα και πρέπει ήδη να ξέρεις κάποια πράγματα για να προλάβεις να καταλάβεις κάποια άλλα. Με βοήθησαν πάρα πολύ λοιπόν ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης, ο Σπύρος Παπαδόπουλος, ο Γρηγόρης Βαλτινός, ο Κων/νος Αρβανιτάκης, η Μίνα Αδαμάκη και σχεδόν από όλους τους ανθρώπους που συνεργάστηκα έχω αποσπάσει πολύτιμα στοιχεία, διαφορετικά από τον κάθε έναν. Και στην τηλεόραση βέβαια είχα την τύχη να συνεργαστώ σχεδόν με όλους τους γνωστούς σκηνοθέτες, ενώ προσπαθούσα πάντα να αποφεύγω τις διεκπεραιωτικές δουλειές που δεν μου πρόσφεραν κάτι.
- Ποιά ήταν η πρώτη σου τηλεοπτική και θεατρική εμφάνιση;
Στην τηλεόραση ήταν το 1986 στην "Χιλιοποδαρούσα", όπου είχε αναλάβει ένα κομμάτι η μητέρα μου που λεγόταν "Οταν βαριέμαι" και υπήρχε ένα παιδάκι -εγώ- που παρουσίαζε κατασκευές για παιδιά προσχολικής ηλικίας. Πριν από αυτό όμως σε ηλικία 9-10 χρονών το 1980 είχα παίξει σε μία τηλεταινία με τίτλο "Τα μουστάκια του ήλιου". Στο θέατρο τώρα η πρώτη μου εμφάνιση ήταν ως στρατιώτης στο Εθνικό Θέατρο στους "Ιππείς".
- Είναι δύσκολο πιστεύεις για ένα νέο άτομο να ασχοληθεί τώρα με αυτό τον χώρο;
Ναι είναι δύσκολο, αλλά βεβαίως ο λόγος που μπορεί να κάνει κάποιος αυτή την δουλειά είναι ότι την αγαπάει πολύ. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, να μην ασχολείται δηλαδή κάποιος με την υποκριτική σαν αγγαρεία, γιατί μετά αρχίζουν τα προβλήματα.
- Βλέπουμε πολλούς νέους ηθοποιούς να στηρίζονται κυρίως στην τηλεόραση παραβλέποντας το θέατρο, ποιά είναι η γνώμη σου;
Δεν είναι λάθος, δεν υπάρχει ο διαχωρισμός "τηλεόραση ή θέατρο". Μπορεί να τα κάνει κάποιος όλα μαζί αρκεί στις επιλογές που κάνει να γνωρίζει τι θέλει να πετύχει. Ηθοποιός δεν είναι να γίνεις γνωστός και να είσαι αναγνωρίσιμος. Ο δάσκαλος μου Γ.Θεοδωσιάδης μού έλεγε "ηθοποιός σημαίνει διάρκεια" και μου είχε πει όταν ήμουν ακόμη στο 3ο έτος να σκεφτώ σοβαρά τι θέλω να κάνω γιατί θα το έκανα για τα επόμενα 40 χρόνια της ζωής μου. Η τηλεόραση από μόνη της δεν είναι κακή, οι άνθρωποι φτιάχνουμε τα πράγματα. Προσωπικά αν έκανα μόνο τηλεόραση πάντως, φαντάζομαι πως θα μου έλειπε πολύ το θέατρο γιατί είναι ένα μαγικό κομμάτι που αν δεν το ζήσει κανείς είναι κρίμα...
- Μάλιστα.. Τώρα τηλεοπτικά σε έχουμε δει αρκετές φορές τόσο στην κωμωδία όσο και στο δράμα. Πώς συνδυάζονται αλήθεια αυτά τα δύο;
Δεν συνδυάζονται ακριβώς. Μέχρι πριν το "50-50" και το "Safe sex" δεν είχα κάνει κωμικούς ρόλους γιατί οι περισσότεροι, λόγω των δραματικών ρόλων που έκανα από την σχολή και έπειτα, θεωρούσαν ότι αυτό είμαι. Εγώ όμως ήθελα πάρα πολύ να δοκιμάσω την κωμωδία γιατί μου άρεσε πολύ και τελικά με πείσμα κατάφερα να κάνω κάποια πράγματα, αυτά άρεσαν και μετά άρχισαν να υπάρχουν και τα δύο ως επιλογές.
- Υπάρχει κάποια συνεργασία από τις μέχρι τώρα που ξεχωρίζεις για κάποιον ιδιαίτερο λόγο;
Τηλεοπτικά ξεχωρίζω σίγουρα το "Lapd" γιατί πραγματικά ήταν μία σειρά που περάσαμε πάρα πολύ καλά. Γελάσαμε πάρα πολύ, ήμασταν πάρα πολύ χαρούμενοι, δέσαμε εξαιρετικά όλοι μαζί και ήταν ένας πάρα πολύ ωραίος ρόλος για μένα που τον χάρηκα πολύ! Θεατρικά δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάτι, γιατί αν δεν είχα κάνει αυτές τις συνεργασίες που έκανα, τώρα έτσι και αλλιώς κάτι θα μου έλειπε.
- Στο Lapd που αναφέρθηκες, την δεύτερη χρονιά παρατηρήσαμε μία μείωση κοινού, μία αλλαγή ύφους προς το πιο δραματικό και αρκετές αλλαγές στην ώρα προβολής. Tι πιστεύεις ότι δεν πήγε καλά;
Νομίζω ότι η μείωση του κοινού που είπες ήταν απόρροια της αλλαγής του ύφους στο δραματικό και η αλλαγή αυτή ήταν μία απόφαση του καναλιού και της εταιρίας παραγωγής. Εμείς δεν έχουμε λόγο στο τι θα γίνει, αλλά στην περίπτωση που μας ρωτήσουν μπορούμε να πούμε την άποψη μας. Η δική μας γνώμη λοιπόν όλων ήταν πως θα προτιμούσαμε να είχε παραμείνει η σειρά κωμωδία, όχι μόνο για εμάς αλλά γιατί αισθανόμασταν ότι αυτό θα ήταν πιο ενδιαφέρον για το κοινό.
- Τώρα διατηρείς επαφές με τους άλλους δύο πρωταγωνιστές, Χρυσοστόμου και Μιχαηλίδη;
Βέβαια. Όχι τόσο συχνές γιατί όταν δουλεύουμε όλοι πολλές ώρες όπως καταλαβαίνεις απομακρυνόμαστε, αλλά υπάρχει μία πολύ μεγάλη αγάπη και εκτίμηση.
- Σε ευρύτερο πλαίσιο έχεις φιλίες μέσα από τον χώρο;
Ελάχιστες αλλά καλές. Εγώ κρίνω τους ανθρώπους από το πως σκέφτονται και πως πράττουν στην ζωή τους, δεν με ενδιαφέρει από ποιο χώρο είναι. Με νοιάζει ο άνθρωπος να είναι έντιμος, καθαρός και να ενδιαφέρεται για τα σημαντικά θέματα που υπάρχουν γύρω μας.
- Το καλοκαίρι σε είδαμε και σε είδα σε έναν εντελώς διαφορετικό ρόλο στην ροκ όπερα "No shakespeare please". Μίλησε μου λίγο για αυτό...
Αυτό ήταν μια τρελή ιδέα της Μπέσυς Μάλφα, με πολύ γέλιο που βασιζόταν σε ήρωες του Σαίξπηρ και ήταν μια αφορμή για να βρεθούμε μαζί κάποιοι φίλοι και να κάνουμε όμορφα πράγματα που μας αρέσουν και μας χαροποιούν. Νομίζω ότι σε αυτό οφείλεται και η επιτυχία της συγκεκριμένης δουλειάς, μιας και οι περισσότεροι μας έλεγαν ότι τους άρεσε πολύ το κέφι και η χαρά που βγάζαμε πάνω στην σκηνή.
- Μάλιστα.. Στην προσωπική σου ζωή τώρα Κρατερέ είσαι με την Κατερίνα. Είστε καλά;
Δόξα το Θεό, όλα καλά!
- Είναι η σχέση σας όπως θα ήθελες να είναι, δηλαδή λόγω φορτωμένου προγράμματος και των δύο -εκπομπή, θέατρο κλπ- περνάτε αρκετό χρόνο μαζί;
Όχι, πάντα όταν δύο άνθρωποι δουλεύουν πάρα πολύ αυτό έχει ένα τίμημα στην προσωπική τους ζωή. Δεν μπορεί όμως να γίνει αλλιώς. Προφανώς θα προτιμούσα να 'χα πολύ περισσότερο χρόνο για να χαίρομαι τον άνθρωπό μου, την οικογένεια μου και τους φίλους μου αλλά αυτή είναι μία καθημερινή "μάχη" που την δίνεις για να κερδίσεις 10-20 λεπτά και ελπίζεις σε κάτι καλύτερο την επόμενη φορά, την επόμενη χρονιά κλπ...
- Σαν χαρακτήρες θα έλεγες ότι μοιάζετε ή ότι έχετε διαφορές και στην ουσία συμπληρώνει ο ένας τον άλλο;
Το βασικό σε μία σχέση είναι να υπάρχει μία κοινή αντίληψη του κόσμου και μία κοινή άποψη για το πως αξίζει κάποιος να ζει. Δεν είναι απαραίτητο δυο άνθρωποι να είναι ίδιοι. Μπορεί να αλληλοσυμπληρώνονται, να διαφωνούν σε κάποια πράγματα, να συμφωνούν σε κάποια άλλα κλπ. Σημασία έχει να κάνουν καλή παρέα και να επικοινωνούν σε έναν κοινό κώδικα ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν ότι χρειαστεί. Εγώ με την Κατερίνα πιστεύω πως έχουμε καταφέρει αυτό ακριβώς...
- Να σου κάνω φυσικά και την κοινότυπη πλέον ερώτηση, είναι στα άμεσα σχέδια σας ο γάμος και η οικογένεια;
Ναι είναι αλλά απλώς είναι κάτι που δεν ξέρω ούτε πότε θα γίνει ούτε πώς θα γίνει. Θέλει χρόνο που αυτή τη στιγμή όμως δεν υπάρχει. Διάθεση βεβαίως υπάρχει έτσι και αλλιώς, οπότε όταν θα υπάρξει ο χρόνος θα γίνει και αυτό.
Ωραία, αλλάζοντας θέμα τώρα περνάω στην οικονομική κρίση. Την παρατηρείς στην καθημερινή σου ζωή και στην ανταπόκριση του κόσμου στο θέατρο;
Κοίταξε Αλέξανδρε, την οικονομική κρίση την παρατηρούμε εδώ και χρόνια στην δουλειά μας. Αυτό στο λέω γιατί ένας ηθοποιός ψάχνει δυο φορές τον χρόνο για δουλειά, πληρώνεται όποτε να 'ναι και υπάρχει γενικώς μία κακή δομή όσον αφορά διάφορα θέματα οπότε έχουμε μάθει να είμαστε πολύ επιφυλακτικοί. Ένας ηθοποιός, που δουλεύει χρόνια, κάνει δυο-τρεις δουλειές ταυτόχρονα, όχι γιατί έχει μια καλλιτεχνική τρέλα αλλά κυρίως για λόγους επιβίωσης. Γενικότερα όμως είναι πραγματικότητα πως επιχειρήσεις κλείνουν καθημερινά, μικρά μαγαζιά βάζουν λουκέτο, άνθρωποι δεν έχουν πια να πληρώσουν το νοίκι τους και για αυτό ευθύνεται καθαρά η πολιτική που έχουν ακολουθήσει οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια. Είμαι αισιόδοξος ότι αυτό το σκηνικό θα αλλάξει τα επόμενα χρόνια και ελπίζω ότι θα αλλάξει η νοοτροπία μας γιατί δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο που συνέβη η οικονομική κρίση, είναι κάτι που έχει φτιαχτεί από ανθρώπους.
- Στον ελεύθερο σου χρόνο πώς είσαι;
Δεν έχω ελεύθερο χρόνο αυτή τη στιγμή (γέλια)! Είναι ελάχιστες οι στιγμές που μπορώ να δω τους φίλους μου, να πάω να δω μια ταινία, να διαβάσω ένα βιβλίο. Συνήθως το καλοκαίρι προσπαθώ να τα κάνω αυτά. Τώρα θα μου άρεσε να κάνω πράγματα παρεμφερή με το επάγγελμα μου, δηλαδή πχ να δω μία θεατρική παράσταση ή μία ταινία, αλλά αυτό συμβαίνει σπάνια.
- Με το Ίντερνετ ποιά είναι η σχέση σου;
Οικτρή! Δυστυχώς είναι πολύ κακή, γιατί δεν μου αρέσει αυτού του είδους η επικοινωνία με άλλους ανθρώπους. Δηλαδή μου στέλνουν οι φίλοι μου mail και εγώ τους απαντάω στο τηλέφωνο. Μου λένε "στείλε ένα mail" και λέω "ρε παιδιά εγώ μέχρι να γράψω ένα mail θα έχω πάρει 4 φορές τηλέφωνο εσένα, άλλες 4 φορές τον Αλέξανδρο κλπ". Από την άλλη βέβαια το Ίντερνετ είναι ένα εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο για πολλούς λόγους, ειδικά όταν θέλεις να βρεις πληροφορίες, βιβλιογραφία, βίντεο κα. Ουσιαστικά λοιπόν είναι επιλεκτική η χρήση μου στο Ίντερνετ.
- Μάλιστα. Πώς θα μου περιέγραφες αλήθεια τον Κρατερό;
Δεν ξέρω... Συμπαθητικό ίσως. Είμαι ένας άνθρωπος που νοιάζομαι για τον διπλανό μου, όχι μόνο για τους δικούς μου ανθρώπους, και ενδιαφέρομαι κοινωνικά τι γίνεται γύρω μου. Δεν με ενδιαφέρουν ούτε οι ίντριγκες ούτε τα κουτσομπολιά και προτιμώ τα πράγματα γύρω μου να είναι καθαρά και έντιμα.
- Σε φέρνει δηλαδή σε δύσκολη θέση η δημοσιότητα που υπάρχει στην σχέση σου με την Κατερίνα;
Όχι γιατί εγώ δεν το αναγνωρίζω αυτό το κομμάτι και δεν μπήκα ποτέ σε αυτή την διαδικασία. Δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ τα μέσα μαζί μου γιατί και εγώ δεν τα έχω απασχολήσει με τις σχέσεις μου. Τώρα το ότι είμαι με έναν πάρα πολύ αναγνωρίσιμο άνθρωπο βεβαίως δημιουργεί μία άλλη ένταση, αλλά πραγματικά δεν μπαίνω στη διαδικασία να το διαπραγματευτώ γιατί δεν με αφορά.
- Τι φόβους έχεις; Τι φοβάσαι;
Την υγεία κυρίως και κατά μίαν έννοια φοβάμαι τον χρόνο που, επειδή δεν τον έχω, πολλές φορές αισθάνομαι ότι φεύγουν πράγματα και δεν προλαβαίνω να τα ζήσω όπως θα 'θελα...
- Σου αρέσει να ρισκάρεις στη ζωή σου;
Ναι. Έχω πάρει αρκετά ρίσκα και στην προσωπική και στην επαγγελματική μου ζωή, τα οποία κατά 90% μου έχουν βγει σε καλό.
- Τώρα θέλω να σε ρωτήσω αν προλαβαίνεις να παρακολουθείς τηλεόραση και τι σου αρέσει να βλέπεις;
Παρακολουθώ ελάχιστα και συνήθως αργά το βράδυ. Βλέπω διάφορες ενημερωτικές εκπομπές, συζητήσεις σχετικά με την πολιτική μας κατάσταση -εάν οι συνομιλητές δεν ουρλιάζουν!-, κάποια ντοκιμαντέρ και διάφορες ξένες αστυνομικές σειρές.
- Το "Νησί" το έχεις δει;
Όποτε μπορώ το παρακολουθώ και θεωρώ ότι πρόκειται για μία εξαιρετική δουλειά! Το "Νησί" είναι η απόδειξη ότι όταν υπάρχουν καλές δουλειές, ο κόσμος τις βλέπει.
- Παράλληλα φέτος βλέπουμε αρκετές εκπομπές μαγειρικής με πιο επιτυχημένη το "Master Chef" με την Ε.Μανωλίδου. Ποιά είναι η γνώμη σου;
Μου ανοίγουν την όρεξη αυτές οι εκπομπές (γέλια)! Άμα τύχει δηλαδή να πετύχω το "Master Chef" μπορεί να κολλήσω γιατί μου αρέσει πολύ να μαγειρεύω και να μαθαίνω συνταγές. Όταν έχω χρόνο δηλαδή να το κάνω, μου αρέσει πάρα πολύ.
- Ποιά είναι η σπεσιαλιτέ σου;
Δεν έχω σπεσιαλιτέ, μου αρέσει γενικά να κλείνομαι στην κουζίνα και να δοκιμάζω διάφορους γευστικούς συνδυασμούς. Είναι λίγο "πειραματική" δηλαδή η μαγειρική μου (γέλια)!
- Ωραία, κλείνοντας θέλω να μου πεις πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 5 χρόνια από τώρα τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο.
Ελπίζω να 'μαι γερός και δυνατός, σε επαγγελματικό επίπεδο να κάνω δημιουργικά πράγματα με συνεργάτες που εκτιμώ και θαυμάζω ενώ σε προσωπικό επίπεδο να είναι όλοι οι δικοί μου άνθρωποι καλά και ίσως μία οικογένεια...
Κάπου εδώ λοιπόν ολοκληρώθηκε η συνέντευξη μου με τον Κρατερό Κατσούλη, τον οποίο θέλω να ευχαριστήσω πραγματικά πάρα πολύ και να του ευχηθώ καλή συνέχεια σε ότι κάνει! Τα επόμενα "Πρόσωπα" έρχονται την ερχόμενη Δευτέρα στις 17:50 με μία ιδιαίτερη αποκλειστική συνέντευξη.
Αλέξανδρος Κούρτης
"Πρόσωπα 15/11"
Επικοινωνία: alexkourtis_tv@yahoo.gr
