Κατερίνα Λέχου: "Φοβάμαι τον γάμο"

Αν και είχε δηλώσει στο παρελθόν πως δεν είναι όλες οι γυναίκες φτιαγμένες για να γίνουν μάνες, έγινε ανάδοχος. Άλλαξε μετά το ταξίδι κάτι σε αυτή τη σκέψη;
«Δεν είχα την ανάγκη να γίνω μητέρα με την τρέχουσα έννοια. Για μένα όμως μητέρα είναι πολλά πράγματα. Είναι ο τρόπος που αγκαλιάζεις τους ανθρώπους, τον κόσμο. Ό,τι μπορείς να κάνεις με αυτή την έννοια το έχω και με αυτό το σκεπτικό προσπαθώ να καλύψω αυτή μου την ανάγκη, έτσι βρίσκω διεξόδους.

Ωστόσο, δηλώνει ερωτευμένη και αστειεύεται όταν η συζήτηση πηγαίνει στο γεγονός ότι τελευταία είναι άνετη με την προβολή της προσωπικής της ζωής από τα media.
«Μα δεν τον έκρυβα ποτέ τον άνθρωπο, δεν έχω πρόβλημα στο να τον “δείχνω”, αλίμονο! Αφήστε που τελευταία τον αφήνω να βγαίνει και λίγο από το σπίτι! (γέλια). Απλώς επιλέγω πού και πότε θα προβάλω την προσωπική μου ζωή. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχει μια τηλεοπτική επιτυχία να έρχονται στο φως και άλλα κομμάτια της ζωής, πέραν του επαγγελματικού. Εμένα δεν με ενοχλεί, γιατί όπου δεν θέλω, δεν το τροφοδοτώ όλο αυτό. Γνωρίζω καλά ότι αν εμφανιστώ σε κάποια δημόσια εκδήλωση με το σύντροφό μου, για παράδειγμα, θα γίνουν διάφορα σχόλια γύρω από αυτό, αλλά το έχω επιλέξει και δεν καταλαβαίνω γιατί αυτό μετά θα πρέπει να με ενοχλεί. Αν δεν έχεις εμπορευτεί ποτέ την προσωπική σου ζωή, κανείς δεν θα υπερβεί τα εσκαμμένα. Φυσικά και μπορείς να τη διαφυλάξεις. Εγώ δεν συμφωνώ με εκείνους που είναι στο προσκήνιο αλλά γκρινιάζουν γιατί τους ακολουθεί η δημοσιότητα. Όταν συμμετέχεις σε μια επιτυχία, όλα αυτά είναι αναμενόμενα. Θα περάσει όλο αυτό, θα ξεφουσκώσει και θα ξανα έρθει η ηρεμία, αρκεί να μην το τροφοδοτείς. Όταν υπάρχει όριο και ό,τι γίνεται γίνεται με σεβασμό, ποτέ δεν με ενοχλεί».


Και, τέλος, όλο αυτό έχει σαν φυσική εξέλιξη ένα γάμο;
«Ο γάμος δεν είναι απλώς ένα χαρτί, όπως πολλοί μπορεί να θεωρούν, είναι ένα ιερό μυστήριο, φυσικά, αν πιστεύεις στο Θεό. Εγώ πιστεύω στην ουσία του αλλά τον έχω φοβηθεί. Βλέπω γύρω μου όλους εκείνους τους ανθρώπους που ζούσαν ευτυχισμένοι πριν και ξαφνικά μετά το γάμο φέρονται, ζουν και αντιδρούν σαν φυλακισμένοι. Έχω λοιπόν κι εγώ συνδυάσει κάπως στο μυαλό μου το γάμο με τη φυλακή. Το ουσιαστικότερο για μένα, πέρα από όλα αυτά, είναι να μπορείς να συμπορεύεσαι. Φυσικά, ποτέ δεν λέω “ποτέ” αλλά πιστεύω πως όλα αυτά είναι θέμα επιθυμιών, εσωτερικής ανάγκης και σωστού timing». πηγή: Yupi.gr