Συνέντευξη του Γιώργου Παπαδάκη στο 7 Μέρες TV

ΑΛΛΟ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚAΙ ΑΛΛΟ Showbiz

Είναι και η τηλεόραση σημαντική ύστερα από τόσα χρόνια;
Είναι, αρκεί να μη θεωρηθεί η αρχή και το τέλος του κόσμου. Η τηλεόραση πλέον έχει γίνει ένα σόου, δυστυχώς αποδεκτό από όλους. Αν έχουμε κακή ποιότητα τηλεόρασης φταίμε εμείς που δουλεύουμε σε αυτήν κι επίσης εμείς που βλέπουμε. Η τηλεόραση είναι δυνατό μέσο, όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελέσει ρυθμιστή των πάντων.
Έτσι, εμπλέκετε στο φαύλο κύκλο και τον εαυτό σας, γιατί δεν μπορείτε να πείτε ότι αποφύγατε την πεπατημένη...
Φυσικά, ναι. Μα δεν θα μπορούσα να ξεφύγω από την πεπατημένη. Αν το προσπαθήσει κανείς, πρέπει να αλλάξει επάγγελμα. Εγώ θέλω να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου. Μερικές φορές, όταν τα λες όλα αυτά, σου λένε ότι είναι υποκριτικά, γιατί άλλα λες και άλλα κάνεις. Μα και βέβαια άλλα λέω και άλλα κάνω. Όπως και οι εργαζόμενοι στον Τύπο ή στην ηλεκτρονική δημοσιογραφία. Γιατί, δεν πιστεύω ότι ικανοποιεί τους ανθρώπους του Τύπου το γεγονός ότι για να πάρεις μια εφημερίδα την Κυριακή, για παράδειγμα, πρέπει να έχεις ένα καροτσάκι από το σούπερ μάρκετ.
Πάντως η τηλεόραση φτιάχνει καριέρες, και στις μέρες μας πια πολύ πιο γρήγορα.
Εγώ δεν έκανα καριέρα γρήγορα. Δουλεύω πολλά χρόνια στην τηλεόραση, απλώς τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Δεν φταίνε αυτοί που κάνουν γρήγορα καριέρα, αλλά όλο το σύστημα που κινείται γύρω-γύρω. Με τα νέα πρόσωπα ασχολείται η ίδια η τηλεόραση μέσα από εκπομπές που φτιάχνουν προφίλ καριέρας για ανθρώπους που μπορεί να μην το αξίζουν κι έχουν μετατρέψει τους ανθρώπους της σε πρόσωπα της σόουμπιζ. Όμως άλλο σόουμπιζ και άλλο τηλεόραση.
Έχετε σκεφτεί πώς θα ήταν τα πράγματα αν ξεκινούσατε τώρα;
Δεν θα με ήθελε η τηλεόραση, δεν θα ήμουν από τα πρόσωπα που θα μπορούσαν να κάνουν καριέρα σ' αυτήν αν ξεκινούσα τώρα. Έτσι πιστεύω.
Το συμβόλαιό σας λήγει στις 31/12 του 2011...
Έχω την εντύπωση ότι τότε δεν θα μπορώ να δουλεύω σε καθημερινή βάση όπως δουλεύω τώρα. Γιατί ίσως θα έχουν αλλάξει και τα πράγματα. Δεν ξέρω και αν η τηλεόραση θα θέλει τότε έναν Παπαδάκη. Είμαι έτοιμος για όλα.
Με τι σκέψεις ξεκινήσατε φέτος;
Δεν ξεκίνησα με κέφι, γιατί ήταν να αρχίσω μια εβδομάδα αργότερα και προκηρύχθηκαν οι εκλογές. Έτσι, ζήσαμε όλη την προεκλογική περίοδο μέσα από την τηλεόραση. Για μένα η σεζόν ξεκινάει τώρα, μετά τις εκλογές.
Ο ΑΝΤ1 κατέληξε σε ένα ανδρικό δίδυμο το πρωί και άλλο ένα ακολουθεί στη ζώνη 10-1.
Ξέρετε, ποτέ δεν υπήρχε δίδυμο ή τρίδυμο το πρωί. Ήμουν στο κεντρικό στούντιο και είχα επιλέξει για συνεργάτη στο στούντιο του Συντάγματος τον Μίλτο Μακρίδη. Αργότερα ήταν η Μαρία Μπαλοδήμου, η Βίκυ Χατζηβασιλείου και η Μάγδα Παπαγιάννη, που δυστυχώς δεν της ανανεώθηκε το συμβόλαιο από το σταθμό. Και έγινε ολόκληρη κουβέντα ότι εγώ δεν την κράτησα...
Πώς ένας άνθρωπος με μια πετυχημένη εκπομπή δεν μπορεί να κρατήσει τη συνεργάτιδά του;
Το λέμε στην εποχή που έκλεισε ο «Ελεύθερος Τύπος», που στον ΑΝΤ1 έχουμε πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου και που στα κανάλια έχουν γίνει φοβερές απολύσεις. Δεν μπόρεσα να κρατήσω τη Μάγδα, δεν περνούσε από το χέρι μου. Ίσως η διαπραγματευτική μου ικανότητα να μειώθηκε...
«Είναι δύσκολο να κάνεις φιλίες στην τηλεόραση»
Επηρεάζει την απόδοσή σας η κρίση που περνούν τα κανάλια;
Και βέβαια επηρεάζει, και όχι μόνο τη δική μου απόδοση αλλά και όλου του κόσμου. Όταν ζεις σε ένα καθεστώς επαγγελματικής ανασφάλειας -πολύ λιγότερο εγώ, γιατί είμαι από τους ευνοημένους, αν και ποτέ δεν πήρα χρήματα από την τσέπη κανενός και τα χρήματα που παίρνω ποτέ δεν τα διαπραγματεύτηκα-, επηρεάζεσαι, και αυτό είναι κακό. Γιατί στην τηλεόραση, είτε είναι καλό το αποτέλεσμα είτε όχι, δίνεις την ψυχή σου. Δεν μπορείς να δουλέψεις μηχανικά.
Τα νούμερα τηλεθέασης ανεβάζουν και κατεβάζουν καριέρες. Φέτος είστε μία πάνω, μία κάτω.
Καθόλου. Φέτος ήταν το καλύτερό μας ξεκίνημα. Σας καλώ να δείτε τη συγκεντρωτική τηλεθέαση Σεπτεμβρίου. Είναι η πρώτη έπειτα από τέσσερις χρονιές που δεν είμαστε δεύτεροι ή τρίτοι, αλλά πρώτοι. Ξεκινήσαμε με προεκλογική περίοδο και κάναμε όλοι προεκλογικές εκπομπές. Παρ' όλα αυτά, ήμασταν πρώτοι τον Σεπτέμβριο. Είναι όμως νωρίς να μιλάμε για τηλεθέαση. Τέλη Νοεμβρίου θα έχει «κάτσει» το πράγμα για όλους.
Έχετε κάνει φίλους τόσα χρόνια σ' αυτήν τη δουλειά;
Ναι, τέσσερις, πέντε το πολύ. Είναι δύσκολο να κάνεις φιλίες στην τηλεόραση οι άνθρωποί της ξεχνάνε πολύ γρήγορα τις σχέσεις τους, τις φιλίες τους και τους ευεργέτες τους. Και μην πάει το μυαλό κανενός στον Γιώργο Αυτιά. Δεν μιλάω για επαγγελματικές φιλίες, αλλά για πραγματικές. Ένας από τους αληθινούς φίλους είναι ο Στρατής Λιαρέλης, ο κολλητός μου. Κι έτσι, όπως εκείνος χαίρεται που δουλεύει μαζί μου κι εγώ αντίστοιχα χαίρομαι που δουλεύω μαζί του. Ποτέ δεν πρόκειται να αλλάξουμε άποψη πάνω σε αυτό ούτε εγώ ούτε εκείνος.
Σας πρότειναν ποτέ την παρουσίαση του κεντρικού δελτίου;
Όχι μόνο από το κανάλι που δουλεύω, τουλάχιστον από άλλα δύο. Και αρνήθηκα. Γιατί είναι μια δουλειά που δεν θα μπορούσα να την κάνω δεν θα μπορούσα να πειθαρχήσω στο να πω συγκεκριμένα πράγματα για ένα γεγονός θα έκανα λάθη. Γι' αυτό προτιμώ ένα μαγκαζίνο όπου μπορείς να δώσεις τη δημοσιογραφική σου άποψη -αν και τα δελτία έχουν πλέον άποψη. Όσο περνούν τα χρόνια τόσο πιο πολύ συμφωνώ με την επιλογή μου να ασχοληθώ με την πρωινή ζώνη. Μου αρέσει, και εκεί θέλω να μείνω


Από το σημερινό 7 Μέρες TV (09/10/09)