Αλεξάνδρα Ούστα: Πώς είναι η συνεργασία με τον σύζυγο της;

Συνέντευξη στο περιοδικό "Λοιπόν" έδωσε η Αλεξάνδρα Ούστα. Η γνωστή ηθοποιός αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στο γάμο της με τον Γιάννη Σαρακατσάνη, καθώς και στο λόγο, για τον οποίο συνεργάζονται στο θεατρικό σανίδι.

Πρωταγωνιστείς στην παράσταση «Τι ζούμε;»

Είμαστε φέτος στο θέατρο «Βέμπο» σε μία τύπου επιθεώρηση που είχε όραμα να κάνει ο Λάμπρος Φισφής: Είμαι πολύ χαρούμενη που παίζω σε αυτή την παράσταση. Ουσιαστικά, είναι μικρές ιστορίες καθημερινών ανθρώπων με μια μικρή δόση σουρεαλισμού και πολύ γέλιο. Συνεργάζομαι με σπουδαίους ανθρώπους και καλλιτέχνες σαν ιδιοσυγκρασία. Εί­μαι και στην παιδική παράσταση «Οι εφευρέσεις Που άλλαξαν τον κόσμο», στο θέατρο «Γκλόρια». Είναι μία παράσταση που την έγραψε και τη σκηνοθέτησε ο Γιάννης Σαρακατσάνης, ο άντρας μου, η οποία βασίζεται σε σημαντικούς εφευρέτες που είχαμε μέχρι σήμερα. Σκοπός και στόχος είναι να εμπνεύσουμε τα παιδιά να ασχοληθούν με τις επιστήμες.

Παίζετε μαζί με το σύζυγο σου;

Ναι, όχι μόνο στις δύο παραπάνω παραστάσεις, αλλά και σε μια τρίτη, στην «Προσεχώς απόδραση». Είναι ένα δείπνο μυστηρίου, που ο κόσμο βλέπει μία μισάωρη παράσταση και μετά καλείται να εξιχνιάσει είτε ένα έγκλημα ή να βοηθήσει το φυλακισμένο να αποδράσει από τη φυλακή, στο φετινό. Σημείο αναφοράς είναι το γέλιο σε όλες τις παραστάσεις. Το Φεβρουάριο ετοιμάζουμε και κάτι άλλο, στο θέατρο «104».

Πότε «χωρίζετε» με το σύζυγο σου, δεδομένου ότι, είστε συνέχεια μαζί, σε όλες τις επαγγελματικές σας δουλειές και έπειτα στο σπίτι;

«Χωρίζουμε» πολλές φορές μέσα στην ημέρα, παρόλο που είμαστε μαζί σε τόσες παραστάσεις. Όλα ξεκίνησαν με τον Γιάννη μέσα στη δουλειά, παίζαμε μαζί στο θέατρο. Είδαμε πως είμαστε σαν συνεργάτες και την επόμενη σεζόν, που μας δόθηκε η ευκαιρία να δουλέψουμε πάλι μαζί, σε δική του δουλειά, είδαμε ότι τα πάμε πάρα πολύ καλά. Ο Γιάννης εί­ναι πολυπράγμων άνθρωπος, δύσκολα τον έβλεπα στο σπίτι, γιατί τότε δουλεύαμε σε μία δουλειά. Φέτος «κατάφερα» με έναν τρόπο να είμαστε μαζί στις παραστάσεις, για να μπορούμε να βρισκόμαστε σαν άνθρωποι. Ο Γιάννης είναι ο εγκέφαλος όλου του πράγματος. Την ομάδα που έχει ο Γιάννης τη θαύμαζα πριν τους γνωρίσω, για το έργο τους. Είχα ζηλέψει τόσο πολύ τις δουλειές του που ήταν ένας ευσεβής πόθος να δουλέψω με αυτή την ομάδα. Ήρθαν έτσι τα πράγματα στη ζωή, που είμαστε σχεδόν αδέλφια, είμαστε από το πρωί ως το βράδυ μαζί. Είμαι ευνοημένη από την τύχη που δουλεύω μαζί τους και βέβαια με τον Γιάννη που τον θαύμαζα από πριν. Πιθανόν είμαι και άξια, για να με παίρνει στις δουλειές του.