Κωστόπουλος: Κάποιες φορές έχεις θεαµατικές ανόδους και θεαµατικές πτώσεις

Τον απολογισμό του κάνει ο Πέτρος Κωστόπουλος, ο οποίος σε συνέντευξή του στην εφημερίδα,
Real Νews, μιλά για τη ζωή του αλλά για τις προσδοκίες που έχει.

Σύμφωνα με ένα απόσπασμα της συνέντευξής του:

Η ζωή σου, πάντως, είναι τελείως µυθιστορηµατική
Δεν ξέρω. Και δεν ξέρω αν θα έπρεπε να είναι κωµωδία ή δράµα.

Όλα τα έχει η ζωή και µπορεί να είναι και παράλογη πολλές φορές.
Παράλογη σίγουρα. Εχει πράγµατα που δεν φαντάζεσαι ότι µπορεί να σου συµβούν, είτε τα καλύτερα είτε τα χειρότερα. Φαντάζεσαι ότι η ζωή πηγαίνει µε µικρά ανεβοκατεβάσµατα, αλλά µερικές φορές έχεις θεαµατικές ανόδους και θεαµατικές πτώσεις. Αυτό δεν µπορείς να το προβλέψεις και ποτέ δεν ξέρεις τι θα συµβεί την επόµενη µέρα. Οπότε, αυτή τη στιγµή πιο πολύ µε ενδιαφέρει να στήσω κάτι να επιβιώσω, παρά να κάνω κάτι µεγαλειώδες. Είµαι στην πρώτη φάση, µπας και αρέσουν τα σάντουιτς, µπας και η µουσική πάει, µπας, µπας… Δεν πηγαίνω µε καµιά σιγουριά, ούτε ξαναγύρισα εκεί που ήµουν. Κάνω µια προσπάθεια ακόµη και πιστεύω ότι, µέχρι να πεθάνεις, προσπάθειες πρέπει να κάνεις. Αυτό.

Είσαι πιο αισιόδοξος απ’ ό,τι ήσουν πριν από λίγο καιρό;
Δεν ξέρω. Επειδή δουλεύω, λίγο µε το θέατρο, λίγο µε το µαγαζί, κάθοµαι και φτιάχνω συνταγές, όλο αυτό µε αποσπά, γιατί ένας άντρας, αν δεν κάνει κάτι, κι εγώ για ένα διάστηµα κάποιων µηνών δεν έκανα κάτι, είναι δολοφονικό. Δεν µπορώ να ξυπνάω και να κάθοµαι σπίτι να πίνω καφέ. Πρέπει να βγάζεις λεφτά, να φας, να βγεις, να δουλέψεις, να δηµιουργήσεις, ό,τι κι αν είναι αυτό. Θυµάµαι, τις µεγάλες µέρες των περιοδικών, έγραφα για πλάκα τότε ότι εγώ είµαι ο εκδότης, είµαι ο διευθυντής, αλλά κάνω και τζάµια τα σαββατοκύριακα, άρα δεν γκρινιάζω. Μια χαρά µου αρέσουν αυτά, αρκεί να πετύχουν, γιατί πολλές φορές πηγαίνεις µε τη µεγαλύτερη αισιοδοξία και βρίσκεις τοίχο. Κι άλλες φορές ξεκινάς κάτι στα χαζά και σου βγαίνει. Οπως και µε τα περιοδικά στα χαζά ξεκίνησα και µου βγήκε ένα ολόκληρο µέλλον για 25 χρόνια.

Προσπαθείς να µην έχεις µεγάλες προσδοκίες για να µην απογοητευτείς;
Ό,τι και να κάνω, πάω πάντα µε µικρό σακούλι. Και το µόνο που πιστεύω είναι ότι το µεγαλύτερο προσόν είναι να δουλεύεις πολύ και να επιµένεις πολύ. Όχι υποµονή, επιµονή και σκάψιµο. Σκάσε και κολύµπα και µη σταµατάς να κολυµπάς, τίποτε άλλο.

Ενώ σε άλλο σημείο μιλά για το πώς θα περάσει τις γιορτές:

«Τις γιορτές θα τις περάσω µε τις κόρες µου και τον γιο µου. Πιστεύω ότι θα έχουµε πολλές ώρες. Θα βγούµε, θα φάµε, θα έρθουν στις πρόβες. Οταν τα παιδιά µεγαλώνουν τα χάνεις, γι’ αυτό τώρα προσπαθώ µε τον γιο µου, όσο δεν θέλει τους φίλους του παραπάνω από εµένα, να περνάω αρκετές ώρες µαζί του. Μετά τον χωρισµό, όταν παίρνεις ένα παιδί κάθε Σαββατοκύριακο, το βλέπεις πιο πολύ απ’ ό,τι το έβλεπες όταν ήσουν σπίτι. Οι κόρες µου έχουν πια τη δική τους ζωή, τις δικές τους παρέες, τα δικά τους ενδιαφέροντα. Εχουν άποψη, µιλάς για τα πάντα, µιλάς για πολιτική, µιλάς για σένα, σου κάνουν κριτική. Τα παιδιά δεν είναι εύκολα στην κριτική, τα παιδιά σου τη χώνουν κι εµένα µου αρέσει αυτό. Τις µεγαλύτερες αλήθειες µπορείς να τις ακούσεις από τα παιδιά σου».