ΕΣΡ και για τον Τύπο;

Ο Λευτέρης Κρέτσος, Γενικός Γραμματέας Ενημέρωσης & Επικοινωνίας, μετά από πρόσκληση του ΠΣΑΤ στο 4ο Θερινό Σχολείο Αθλητικών Συντακτών, με θέμα: «το σημερινό τοπίο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στην Ελλάδα ,και τα βήματα προς το μέλλον», παραχώρησε δηλώσεις στο
ΑΠΕ-ΜΠΕ. Μέσα σε άλλα αναφέρθηκε τόσο στις 7 άδειες όσο και στο ραδιόφωνο. Όμως, αξίζει κανείς να σταθεί κι εκεί εντοπίζεται η ''είδηση'', στο γεγονός πως εξέφρασε και τη σκέψη-επιθυμία να δημιουργηθεί για πρώτη φορά κι ένα αντίστοιχο ΕΣΡ για τον έντυπο κι ηλεκτρονικό Τύπο.

Συγκεκριμένα ,ο γενικός γραμματέας Επικοινωνίας και Ενημέρωσης ανέφερε:
«Η Πολιτεία δεν μπορεί να παρέμβει επί του περιεχομένου. Αρμόδιο επί του περιεχομένου όσον αφορά τα ραδιοτηλεοπτικά είναι η ανεξάρτητη Αρχή του ΕΣΡ, η οποία είναι προϊόν της κοινοβουλευτικής συναίνεσης και πρέπει να διατηρεί έναν βαθμό ανεξαρτησίας. Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε αντίστοιχους θεσμούς και ρυθμίσεις, δηλαδή ένα αντίστοιχο ΕΣΡ, ένα συνήγορο αν θέλετε του Πολίτη, για το διαδίκτυο και βέβαια και για τον Τύπο. Υπάρχουν πρωτοσέλιδα, τα οποία πράγματι προσβάλλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, προάγουν τον σεξισμό και προτρέπουν τον κόσμο σε βία», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Εξέφρασε την ικανοποίησή του ως προς τις εξελίξεις με τις τηλεοπτικές άδειες «γιατί ένα χρόνιο ζήτημα φαίνεται ότι οδεύει προς το τέλος και ελπίζουμε να δοθούν και οι 7 άδειες, να είναι πολλοί οι υποψήφιοι και επομένως το τίμημα και τα χρήματα που θα πάρει το ελληνικό Δημόσιο».

 Ο Λευτέρης Κρέτσος προανήγγειλε στη συνέχεια πως μέχρι το τέλος του 2018 το ψηφιακό ραδιόφωνο θα έχει μπει δυναμικά στη ζωή των Ελλήνων με την ολοκλήρωση της διαδικασίας αδειοδοτήσεων, ενώ έδωσε εξηγήσεις και απαντήσεις αναφορικά με τους σκοπούς που εξυπηρετούν τόσο η δημιουργία του Μητρώου ιστοσελίδων, αλλά και η ειδική σήμανση γραμμικού κώδικα (barcodes).

Τέλος, αναφέρθηκε και στα θεσμοθετημένα κίνητρα για την επιδότηση οπτικοακουστικής παραγωγής στην Ελλάδα πλέον που θα την τοποθετήσουν ανάμεσα στις «film friendly» χώρες στο εγγύς μέλλον. «Το καλύτερο κινηματογραφικό πλατό του κόσμου είναι η Ελλάδα, αλλά ήταν και η χώρα που δεν είχε να δώσει ένα κίνητρο στους κινηματογραφικούς παραγωγούς».