Πίτσα Παπαδοπούλου: «Τίποτα δεν μου έμαθε η νύχτα»

Για το αν έκανε φιλίες στο χώρο, αν πιστεύει στην τύχη αλλά και για το αν νιώθει ευχαριστημένη από την έως τώρα πορεία της ζωής της, μίλησε σε πρόσφατη συνέντευξη της η Πίτσα Παπαδοπούλου.


Ήρθε πολύ κοντά με πολλούς, αλλά δεν είχε χρόνο για φιλίες.

«Οι φιλίες θέλουν χρόνο. Εγώ δεν είχα ποτέ χρόνο. Δουλεύαμε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες από νωρίς το βράδυ. Πού να βρεις χρόνο για φιλίες, ειδικά αργότερα, όταν είχα και ένα παιδί να με περιμένει; Όμως, με τη Βίκυ Μοσχολιού ήρθαμε κοντά και στην περιοδεία μας στην Αμερική. Ήταν χαρούμενος άνθρωπος, έξω καρδιά και δυναμική».

Στην τύχη δεν πιστεύει, της αρέσει να το βλέπει σαν «ευτυχείς συμπτώσεις», ούτε πιστεύει ότι της ήρθε τίποτα εύκολα στη ζωή της. «Τι να την κάνεις όμως την ευκολία; Μόνο όταν έχεις πονέσει και κοπιάσει για κάτι έχει σημασία να το κρατήσεις στα χέρια σου». Δεν θεωρεί ότι είχε έναν δάσκαλο έναν μέντορα. Από όλους πήρε κάτι, αλλά ο Τάκης Μουσαφίρης ήταν μεγάλος μαέστρος και της έγραψε υπέροχα τραγούδια. Από το 74 δούλευαν μαζί και το '80 της έγραψε δίσκο. Τον εκτιμά απεριόριστα γιατί η σχέση τους χτίστηκε και βασίστηκε πάνω στον σεβασμό και την εμπιστοσύνη. Δεν πιστεύει ότι η νύχτα κρύβει παγίδες.

«Και η μέρα μπορεί να είναι ύπουλη. Δεν γίνονται στραβοτιμονιές δηλαδή τη μέρα; Οι άνθρωποι φτιάχνουν και τις μέρες και τις νύχτες. Τα "ευτράπελα" γίνονται όλες τις ώρες. Τίποτα δεν μου έμαθε η νύχτα. Ο,τι μου έμαθε, μου το έμαθε η ζωή», λέει στα Παραπολιτικά.

Είναι ευχαριστημένη, όμως, από τη ζωή της. Κοιτώντας πίσω, νιώθει επάρκεια, αλλά είναι πολύ χαμηλών τόνων. Δεν τόλμησε ούτε μία φορά να πει ότι τα κατάφερε και κάθε φορά που τραγουδάει, βάζει ως στόχο να ξεπεράσει τον εαυτό της. Το μεγάλο της ελάττωμα βρίσκει ότι είναι ο αυθορμητισμός της. «Εμπιστεύομαι εύκολα τους άλλους απογοητεύομαι. Δεν μπόρεσα, όμως, να το παίξω. Έτσι είμαι εγώ. Σου δίνω ψήφο εμπιστοσύνης και όπου βγει», καταλήγει.