Είμαι αυτό που λένε παλιάς κοπής δημοσιογράφος. Σαράντα και βάλε χρόνια φούρναρης. Γεννήθηκα και ανδρώθηκα δημοσιογραφικά μέσα σ’ ένα κόσμο «ιερών τεράτων» του ελληνικού Τύπου.
Από Νίτσο, Πασαλάρη και Καψή, μέχρι τον «διευθυντή της καρδιάς μου» ,τον αξέχαστο Λέοντα Καραπαναγιώτη και τον γίγαντα της δημοσιογραφίας Αλέκο Φιλιππόπουλο, που μου έδωσε φτερά να πετάξω στον μαγικό κόσμο του ρεπορτάζ. Τι να σας λέω τώρα….
Από το «Έθνος» (το παλιό, το ορίτζιναλ των Νικολόπουλου-Κυριαζή, όχι αυτό του Μπόμπολα) στην «Απογευματινή» του Μπότση και μετά συνιδρυτής μαζί με άλλους συναδέλφους μου το 1975, της «Ελευθεροτυπίας», της πρώτης (και μοναδικής) εφημερίδας των συντακτών. Και από το 1978 για 25 χρόνια στο δεύτερο σπίτι μου, στον «ναό» ,ΤΑ ΝΕΑ της Χρήστου Λαδά. Τι να σας λέω τώρα….
Είχα τη μεγάλη τύχη να δουλέψω και να γνωρίσω από κοντά εκδότες που έγραψαν τη δική τους μοναδική ιστορία στον ελληνικό Τύπο. Την Ελένη Βλάχου. Τον Χρήστο Λαμπράκη. Τον Τζώρτζη Αθανασιάδη. Τον Ιωάννη Βελλίδη στη Θεσσαλονίκη κι άλλους. Εκδότες που τους έτρεμαν υπουργοί, πρωθυπουργοί, μεγαλοτραπεζίτες και τεράστιοι επιχειρηματίες του μεγέθους ενός Μποδοσάκη, ενός Στράτου και ενός Ανδρεάδη. Τι να σας λέω τώρα…
Οι απόλυτοι κυρίαρχοι του «παιχνιδιού». Υψηλής ποιότητας άνθρωποι με ήθος και μακριά από κάθε είδους διαπλοκή. Γι’ αυτό και παντοδύναμοι. Αδιανόητο γι’ αυτούς να παρακαλάνε τράπεζες και επιχειρηματίες για μία «διαφημισούλα» και μία πληρωμένη καταχώριση στις εφημερίδες τους. Τους έτρεμε η κάθε κυβέρνηση, αλλά είναι μύθος ότι μπορούσαν να ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις. Δεν είχαν απέναντί τους τον Αντωνάκη και τον Γιωργάκη, αλλά τους πολιτικούς ογκόλιθους Παπάγο, Κωνσταντίνο Καραμανλή, Γεώργιο Παπανδρέου, Ανδρέα Παπανδρέου. Κι εμείς οι ρεπόρτερ, οι «υλατζήδες», οι αρχισυντάκτες, παίρναμε μαθήματα ζωής και όχι μόνο δημοσιογραφίας, από αυτούς τους κορυφαίους ανθρώπους, εκδότες και διευθυντές.
Ένα χειμωνιάτικο βράδυ, τελείωσα πολύ αργά το γράψιμο του ρεπορτάζ στα ΝΕΑ και κατέβηκα στη Χρήστου Λαδά να πάρω το αυτοκίνητό μου να πάω σπίτι μου. Διαπίστωσα πως είχε τελειώσει η μπαταρία του και δεν έπαιρνε μπρος ο διάολος. Πάνω στην απελπισία μου άκουσα μία γνώριμη ευγενική φωνή: «Κύριε Χαρδαβέλλα, μπείτε στο αμάξι σας να σας σπρώξω εγώ». Ήταν ο Χρήστος Λαμπράκης! Που εκείνη την ώρα κατέβαινε από το γραφείο του και με είδε να βασανίζομαι μόνος μου μέσα στη νύχτα. Και με βοήθησε σπρώχνοντας το αυτοκίνητό μου μέχρι τη Σταδίου να βάλω σε κίνηση το αυτοκίνητό μου. Ο Λαμπράκης! Τι να σας λέω τώρα. Κοντά σ’ αυτούς τους ανθρώπους έμαθα τη δημοσιογραφία.
Μετά ήρθε η εποχή των δημοσιογράφων-εκδοτών. Ο Θέμος, ο Νίκος, ο Μάκης, ο Γιώργος, ο Κώστας. Καλά παιδιά και καλοί δημοσιογράφοι όλοι τους, και μπράβο τους και μαγκιά τους. Αλλά, όπως και να το κάνουμε, «άλλο ο ναύτης κι άλλο ο καντηλανάφτης». Όντας ο πιο παλιός απ’ όλους τους στη δημοσιογραφία, μπορώ να το πω αυτό. Τώρα έφτασε η εποχή του Βαγγέλη. Που πήρε ΝΕΑ και ΒΗΜΑ και έβαλε πόδι στο Mega. Δεν τον ξέρω καθόλου. Και ίσως να μη γνωριστούμε και ποτέ. Μακάρι να φέρνει στον πολύπαθο χώρο των ΜΜΕ στην Ελλάδα κάτι καινούργιο, φρέσκο, λιγότερο διαπλεκόμενο και πιο ανεξάρτητο και ελεύθερο απέναντι στην κάθε είδους εξουσία.
Ο Μαρινάκης, αν θέλει μπορεί να το κάνει… Του το εύχομαι. Με μία συμβουλή μόνο από ένα μπαρουτοκαπνισμένο δημοσιογράφο παλαιάς κοπής. «Μελέτησε Βαγγέλη πώς πορεύτηκαν όλοι αυτοί οι μεγάλοι εκδότες του παρελθόντος. Έχεις να μάθεις πολλά για τις ανηφοριές πού σε περιμένουν».
Του Κώστα Χαρδαβέλλα στην 'Κυριακάτικη Εφημερίδα'
ΠΡΟΣΟΧΗ!
Σχόλια άσχετα με το θέμα,υβριστικά προσβλητικά ή κεφαλαία ,θα διαγράφονται χωρίς καμία εξήγηση.
Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το SITE TVNEA.COM.
Από την στιγμή που ο χρήστης γράφει σχόλιο αποδέχεται τους παρακάτω όρους του Tvnea.com .
Οροι χρήσης Tvnea.com (κάνε κλικ εδώ).
Τα σχόλια δικά σας
Υποβολή Παραπόνων στο email:tvnea@hotmail.com