Αργύρης Πανταζάρας: «Σχεδιάζω μια αποχή από την «δίνη του θεάτρου», για την ψυχική μου υγεία»

Ο 28χρονος ηθοποιός είναι ο εφετινός νικητής του βραβείου Χόρν, ενός βραβείου που θεωρείται η μεγαλύτερη επιβράβευση για τους νέους άντρες ηθοποιούς. Ο Αργύρης Πανταζάρας ο οποίος και φέτος αφήνει τις καλύτερες εντυπώσεις στο κοινό μέσα από την ερμηνεία του στο έργο«1984»πραγματικά τόσο μέσα από τον τρόπο ζωής του όσο και από αυτά που μοιράστηκε στο Weekend δείχνει να το αντιμετωπίζει με σύνεση. Ο νεαρός ηθοποιός που γεννήθηκε στο Βόλο και ξεκίνησε να δουλεύει στο Θέατρο αμέσως μόλις τελείωσε τη δραματική σχολή του Εθνικού, μας εξηγεί γιατί εκτός από ένα επιτυχημένο τηλεοπτικό σποτ δεν έχει κάνει μεγάλη πορεία στην τηλεόραση.

Μίλησέ μου για τον ρόλο του Ουίνστον Σμιθ στο έργο «1984» του Τζωρτζ Οργουελ, που ανεβαίνει στο «Νέο Θέατρο Κατερίνας Βασιλάκου»;
Ο Ουίνστον Σμιθ είναι ένας άνθρωπος, μέρος ενός συστήματος που απαγορεύει την ελευθερία έκφρασης ακόμα και σκέψης.Ένα πλάσμα ασθενικό, ακρωτηριασμένο τόσο πνευματικά όσο και ψυχικά, που φέρει μια σπίθα ελπίδας για το μέλλον.Κάνει τα πάντα για να συλλάβει την «αλήθεια» , να την αρθρώσει και την κληροδοτήσει στην επόμενη γενιά.Ο Σμίθ είναι ό,τι πιο δύσκολο μπορεί να συναντήσει ένας ηθοποιός, ένας ρόλος που δεν έχει από που να κρατηθεί. Είναι πραγματικά οδυνηρό και ψυχικά και σωματικά.
Πόσο «προφητικό» αποδεικνύεται εν τέλει το «1984» σήμερα, σχεδόν 70 χρόνια μετά την έκδοσή του;
Πάντα θα είναι προφητικό! Το έργο είναι βαθειά πολιτικό. Αυτό που διαπίστωσα εγώ μέσα από αυτό το έργο είναι ότι τελικά το ποιο οδυνηρό για έναν άνθρωπο δεν είναι ο “πόνος”, αλλά το να συνηθίζεις στο πόνο. Αυτό το έργο και αυτή η παράσταση έρχεται σαν μια ακραία δόνηση στη ψυχή του θεατή θέλει να τονίσει την επαγρύπνηση…
Πως είναι η συνεργασία σου με την Κατερίνα Ευαγγελάτου;
Σε ένα μεγάλο βαθμό είναι ανακουφιστικό να δουλεύεις με ανθρώπους που μπορούν να καταλάβουν τις λειτουργίες σου ως άνθρωπος και κατά προέκταση και ως καλλιτέχνη...Η συνεργασία με τη Κατερίνα είναι συγκινητική, είναι μια σχέση εμπιστοσύνης, τρέλας, ρίσκου και αγάπης.
Μετά τον Φάουστ συνεργάζεσαι και πάλι με τον Νίκο Κουρή. Πες μου σε τι φάση βρίσκεται η συνεργασία σας;
Ο Νίκος είναι από τους ποιο σπουδαίους ηθοποιούς που έχουμε. Είναι γενναιόδωρος συνεργάτης και φίλος, με βοηθάει παρά πολύ σε κάθε δουλειά και νιώθω ότι ψάχνουμε μαζί το κάθε βήμα...αυτό για έναν ηθοποιό είναι ευτυχία.
Μετά την απονομή του Βραβείου Δημήτρη Χορν, νιώθεις πως σε κάθε σου νέα δουλειά έχεις ένα επιπρόσθετο βάρος να αποδείξεις τις δυνατότητές σου;
Δεν έχω να αποδείξω τίποτα. Φέρω από μόνος μου την ευθύνη του καλλιτέχνη κάθε φορά που ανεβαίνω στη σκηνή ή κάθε φορά που μπαίνω σε μια δουλειά.Κανένα βραβείο από μόνο του δε σου δείχνει ούτε πως να παίξεις ούτε το πως να συνεχίσεις.
Ποια είναι τα επόμενα όνειρά σου; Προγραμματίζεις τις επόμενες δουλειές σου; Τα όνειρα μου δεν είναι συνυφασμένα μόνο με τη δουλειά.Ονειρεύομαι σχέσεις, παιδιά ανίψια, παρέες. Αυτό που σχεδιάζω είναι μια αποχή από την «δίνη του θεάτρου», πάνω απ όλα για τη ψυχική μου υγεία!
Γιατί δεν κάνεις τηλεόραση; Σου έχει γίνει πρόταση ή όχι και αν ναι γιατί την απέρριψες;

Η δουλειά μου αφορά έννοιες και καταστάσεις που είναι πάνω από μένα!Απαιτεί σκληρές μετατοπίσεις, θυσίες και βαθιά μελέτη πάνω στο τι είναι ο άνθρωπος. Η φαντασία, η συναισθηματική νοημοσύνη και η ακρίβεια είναι τα κύρια εργαλεία που διαχειρίζεται ένας ηθοποιός και πρέπει να αμείβεται καλά γι αυτό.Όταν λοιπόν θα βρεθεί μια τηλεοπτική παραγωγή που θα αξιοποιήσει όλα αυτά τα στοιχεία σε έναν ηθοποιό και θα έχει απαιτήσεις από τους τηλεθεατές είμαι σίγουρος ότι θα παίξω στη τηλεόραση.
Στην Κορύνα Μαντάγαρη ΑΓΟΡΑ