Ιωάννης Παπαζήσης: Με τη Βανέσσα έχουμε κάνει σύμφωνο συμβίωσης

Ο Ιωάννης Παπαζήσης είναι ένας άνθρωπος suis generis,σοκαριστικά ειλικρινής, απόλυτα εξομολογητικός ,απίστευτα πνευματώδης και με χιούμορ, ένα αδιαμφισβήτητο ταλέντο που σε κάνει να πέφτεις κάτω από τα γέλια. Είναι όμως και λίγο παρεξηγημένος. Λίγο οι δηλώσεις του που είναι τολμηρές, λίγο η αποχή του από τα πάρτυ των περιοδικών, νομίζεις ότι έχεις να κάνεις με επαναστάτη. Ειδικά αυτή την περίοδο πλέει σε πελάγη ευτυχίας όπως κάθε νέος πατέρας. Ο ηθοποιός μετά από πέντε χρόνια σιωπής, μιλάει στο Weekend για το ρόλο του Μποντλέρ στην παράσταση «Ταξίδι στο Σταυρό του Νότου’’στο θέατρο Βadminton,για όλα εκείνα που του δίνουν χαρά, για το γιό του που του έχει πάρει τα μυαλά, ενώ δηλώνει έτοιμος να σταθεί στο πλευρό της οικογένειας.

Στην παράσταση «Στο Ταξίδι στο Σταυρό του Νότου» n,υποδύεσαι μία ιδιαίτερη προσωπικότητα, τον Μποντλέρ…
Το έργο έχει να κάνει με δύο μεγάλες προσωπικότητες τον Θάνο Μικρούτσικο και τον ποιητή Νίκο Καββαδία. Ο σκηνοθέτης Θέμης Μουμουλίδης είχε την ιδέα να κάνει πρόταση στο Θάνο Μικρούτσικο να μιλήσει για τη ζωή του Νίκου Καββαδία μέσα από τη μελωδία του. Έτσι ο Μικρούτσικος βασίστηκε στο έργο του Καββαδία, τη «Βάρδια» , μελοποίησε τα τραγούδια  του και έχτισε ένα κόσμο που περιγράφει τη ζωή των ναυτικών, τα ταξίδια τους τις περιπέτειές τους στα λιμάνια, τη μοναξιά και από εκεί και πέρα ο θεατής ακολουθεί  αυτό το απέραντο ταξίδι στο γαλάζιο κενό.
Πως νιώθεις που ερμηνεύεις τον Μποντλέρ, ένα …σκοτεινό  πρόσωπο
Είναι ο μοναδικός χαρακτήρας  που λειτουργεί σαν ένα μεταφυσικό πρόσωπο που ανήκει χρονικά σε άλλη εποχή. Ο Καββαδίας θαύμαζε τον Μποντλέρ,  είχε επηρεαστεί από τον καταραμένο ποιητή και είναι ένα βρώμικο στοιχείο στο μυαλό του που τον καταδιώκει. Η κόντρα του Καββαδία με τον Μποντλέρ, με ερέθισε σαν υπόθεση και με κέρδισε σαν ρόλος. Επίσης ο  Μουμουλίδης είχε την ιδέα να συνδυάσει το μουσικό κομμάτι με την πρόζα και να φέρει τον Μποντλέρ να λειτουργήσει σαν συνδετικός κρίκος οπότε εγώ λειτουργώ και ως κομπέρ που ενώνει  τους χώρους και τους χρόνους κάτι που πάντα ήθελα να κάνω.
Διαλέγεις αντισυμβατικούς και ανορθόδοξους ρόλους όπως «Συλλέκτης» ,ο μονόλογος του Αρτώ/Βαν Γκογκ, οι Δαιμονισμένοι , που έπαιζες το διάβολο και τώρα τον Μποντλέρ. Τι σε συναρπάζει σε αυτούς τους ρόλους;
Το πρώτο κομμάτι που είναι ανησυχητικό είναι αν διαλέγω ή με διαλέγουν. Το δεύτερο είναι ότι με εξιτάρουν αυτοί οι ρόλοι. Είναι ένας συνδυασμός τι μου προτείνουν και τι θέλω να κάνω εγώ.
Ένιωσες να φλερτάρεις  με την τρέλα;
Αν στις μέρες που ζούμε είσαι  καλλιτέχνης και δεν φλερτάρεις με την τρέλα, δεν έχει ενδιαφέρον. Ναι, με τους ρόλους που διαλέγω νομίζω πως φλερτάρω. Υπάρχει η ψυχική τρέλα αλλά και η άλλη ,η αντισυμβατική που είναι ενάντια στην κοινωνία. Εμένα με ενδιαφέρει με ότι έχει να κάνει με αυτό που λέμε αντισυμβατικό. Δεν με ενδιαφέρει να ακολουθώ τη μάζα. Αν αυτό λέγεται τρέλα, ναι έχω φλερτάρει.  
Οι κριτικές που γράφονται σε απασχολούν;
Από το 2012 που μπήκα στο θέατρο οι κριτικές που έχουν γράψει για μένα είναι εξαιρετικές. Δεν ξέρω αν με απασχολούν αλλά χαίρομαι να τις διαβάζω. Το μόνο που κάνω είναι να τις διαβάζω μόνος μου και να χαίρομαι και να τις ανεβάζω στο facebook και να τις διαβάζω πάλι μόνος μου. Αυτό που λέω σαν πλάκα είναι όταν ανεβάζω τα μούτρα μου  έχω 500 likes και όταν ανεβάζω μία κριτική έχω 7.Αφού λέω στους συναδέλφους μου με το που βγαίνουν καλές κριτικές για μένα  «και του χρόνου άνεργος θα είμαι».
Τι ακραία πράγματα έχεις κάνει;
Το πιο ακραίο είναι να συνεχίζω ν’ αγαπώ πολύ τη δουλειά μου .Να αποφεύγω δουλειές που μου δίνουν πολλά χρήματα και να πηγαίνω σε αυτές που μου αρέσουν με πολύ λιγότερα λεφτά σε συνδυασμό με το να κάνω ένα παιδί στην εποχή μας.
Ήσουν πάντα ένας ελεύθερος άνθρωπος, έχεις κάνει τρέλες, σου αρέσει να ταξιδεύεις. Πόσο έχει αλλάξει η ζωή σου με το παιδί;
Έχει αλλάξει από θέμα ευθύνης. Πρέπει να υπάρχω, να είμαι ζωντανός. Έχω πρώτη φορά νιώσει την ευθύνη για έναν άνθρωπο. Δηλαδή δεν την ένιωσα ούτε για τη γυναίκα μου, ούτε για τον πατέρα μου. Οφείλω να είμαι συνέχεια δίπλα του.
Το μεγάλωμα ποιος το έχει αναλάβει;
Και οι δύο. Του κάνω μπάνιο, το αλλάζω και όλα τα σχετικά.
Τι σε φοβίζει περισσότερο;
Με φοβίζει πέρα από τα πολύ άσχημα πράγματα που φοβίζουν τους πάντες, ότι στην Ελλάδα, ζούμε  σε μια κοινωνία που δεν έχεις το δικαίωμα να εκφραστείς και να μιλήσεις. Γι αυτό λέω πως θα σκιστώ όλη μου τη ζωή να δουλεύω για να στείλω αυτό το παιδί στο εξωτερικό. Αυτό που πάντα ήθελα να κάνω και εγώ.
Εχεις δηλώσει ότι δεν θέλετε να κάνετε  άλλο παιδί. Ποιος είναι ο λόγος;
Δεν μπορώ να ανταπεξέλθω στην ευθύνη ενός δεύτερου παιδιού και δεν θα ήθελα να στερήσω από τη γυναίκα μου , που είναι καλλιτέχνης τα όνειρά της. Αν και μεγαλώνουμε μαζί το παιδί η μάνα τραβάει ένα μεγαλύτερο λούκι. Δεν θέλω μια γυναίκα μάνα. Θέλω,  το κορίτσι μου να παραμείνει το κορίτσι μου. Για μένα είναι η γκόμενά μου, η γυναίκα μου και θέλω να κάνει αυτά που θέλει στη ζωή της.

Στη Μαριέττα Φρύδα-Αγορά