Γράφει ο Θέμης Μάλλης για το TVNEA:15η και...τυχερή;‏

Δεν κληρώθηκε, αλλά καθορίστηκε -όπως δυστυχώς για τους fans συμβαίνει τα τελευταία χρόνια- η σειρά εμφάνισης των 27 συμμετοχών του αυριανού τελικού της Eurovision. Και για την Ελλάδα, η 15η θέση, δεν είναι... "ούτε κρύο, ούτε ζέστη". Στατιστικά είναι η δεύτερη φορά που η Ελλάδα θα εμφανιστεί 15η. Η πρώτη φορά, έρχεται από το μακρινό... 1978, όταν η Τάνια Τσανακλίδου τραγούδησε τον μοναδικό "Τσάρλι Τσάπλιν" και τελικά κατετάγη 8η, σε σύνολο όμως 20 χωρών. Από εκεί και πέρα, η 15η σειρά εμφάνισης, μας... "τριγυρίζει" συχνά, με τις τρεις φορές να έχουμε κληρωθεί (τότε) στην 16η σειρά (πιο τυχερό το 2004 στον τελικό, με Σάκη Ρουβά και Shake it -τρίτη θέση- αμέσως μετά το 2006 με Άννα Βίσση και Everything -ένατη θέση- και τέλος το 2012 με Ελευθερία Ελευθερίου και Aphrodisiac -δέκατη έβδομη θέση), αλλά και μία φορά να έχουμε εμφανιστεί 14οι, με τον "Κλόουν" της Αφροδίτης Φρυδά το 1998 που μας έφερε στην δέκατη έβδομη θέση...

Η σειρά εμφάνισης σε ένα σόου, σαφώς και παίζει ρόλο. Οχι όμως, καθοριστικό. Κυρίως γιατί το μεγαλύτερο ποσοστό όσων ψηφίζουν, είναι "αποφασισμένοι" για το τί θα ψηφίσουν. Στατιστικά οι περισσότεροι, εκ των προτέρων έχουν κάνει την επιλογή τους, όπως επίσης οι φανατικοί του διαγωνισμού θα ψηφίσουν αν τους αρέσει ένα τραγούδι, είτε εμφανιστεί πρώτο είτε τελευταίο. Επιπλέον, οι επιτροπές -που θα ψηφίσουν απόψε το βράδυ βλέποντας από κλειστό κύκλωμα την γενική πρόβα- δεν ψηφίζουν "συγκριτικά" αλλά "συνολικά", Δίνουν δηλαδή βαθμό σε όλα τα τραγούδια και δεν επιλέγουν μόνο  ένα, όπως γίνεται στο televoting.

Γιατί λοιπόν τόσος θόρυβος για τη σειρά εμφάνισης; Γιατί πολύ απλά, κάποιες συμμετοχές μπορεί να γίνουν... "σάντουιτς" ανάμεσα σε φαβορί, ή σε δυναμικά τραγούδια που θα μείνουν περισσότερο στη μνήμη του... αναποφάσιστου (που ως προς την Eurovision είναι και το μικρότερο ποσοστό). Για παράδειγμα: Δύο φορές τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα εμφανίστηκε ακριβώς ΠΡΙΝ το απόλυτο φαβορί. Η μία ήταν πέρσι, με τους Freaky Fortune να τραγουδούν πριν την Κοντσίτα και η άλλη ήταν το 2012, με την Ελευθερία Ελευθερίου να εμφανίζεται πριν την Λορίν και το Euphoria. Καί οι δύο συμμετοχές μας...εξαφανίστηκαν απο τον βαθμολογικό "χάρτη", όσο "συμπαθητικές" κι αν ήταν... Ζημιά έπαθε και η Αννα Βίσση, που -με κλήρωση τότε- το 2006 στην Αθήνα, εμφανίστηκε πρίν από τα 'τέρατα" της Φινλανδίας... Η Ελλάδα ήταν στις πρώτες θέσεις των στοιχημάτων με τους Φινλανδούς να πιάνουν οριακά τη δεκάδα, όμως τελικά οι Lordi, έκαναν..."υγιεινό περίπατο".

Στον αυριανό τελικό λοιπόν, οι συμμετοχές... "σάντουιτς" ανάμεσα σε φαβορί, είναι η Νορβηγία (εμφανίζεται 9η ανάμεσα στην "εκρηκτική" Σερβία και το υπερ φαβορί Σουηδία), η Κύπρος (ανάμεσα στη Σουηδία και την Αυστραλία που θα πάρει χειροκρότημα και ψήφους), αλλά καί η Αλβανία (εμφανίζεται προτελευταία ανάμεσα σε Ρωσία και το έτερο μεγάλο φαβορί, Ιταλία). Να σταθούμε και λίγο στην Ιταλία. Η τελευταία θέση εμφάνισης, είναι σαφώς ευνοϊκή. Το...άγνωστο ωστόσο είναι, όταν αυτή η τελευταία σειρά εμφάνισης είναι η 27η (για πρώτη φορά), δηλαδή όταν το τραγούδι μεταδοθεί μετά από σχεδόν δύο ώρες προγράμματος. Για να "εισπράξει" το τελευταίο τραγούδι τις ψήφους των αναποφάσιστων που γράφαμε παραπάνω, θα πρέπει τα περισσότερα τραγούδια που προηγήθηκαν πριν από αυτό να είναι αδιάφορα... Εδώ μάλλον δεν έχουμε αυτό το φαινόμενο, γιατί τουλάχιστον οι τρεις συμμετοχές που προηγούνται, μπορεί αν μην έχουν την "αίγλη" της Σουηδίας, αλλά είναι αξιόλογες (Αζερμπαϊτζάν, Ρωσία, Αλβανία).

Θα το επαναλάβω. Μιλάμε για τον πιο αμφίρροπο τελικό της Eurovision τα τελευταία -πολλά- χρόνια. Που γίνεται ακόμη πιο δύσκολος ως προς την πρόβλεψη του νικητή, μετά το "ανακάτεμα της τράπουλας" με τη σειρά εμφάνισης. Ελλάδα και Κύπρος, που είχαν να βρεθούν μαζί σε τελικό από το 2012- δεν θα έχουν καθόλου εύκολη νύχτα. Αλλά είπαμε, νίκη και για τους δύο ήταν η πρόκριση.

Α, να μην ξεχάσω:...
- Μπράβο και πάλι μπράβο στον Γιάνηη Καραγιάννη και την Κύπρο. Πέρασε από τον δύσκολο ημιτελικό με μια απλότητα που γέμισε την τεράστια σκηνή. Υπέροχη φωνή, σε ένα πολύ καλό τραγούδι.
- Οι δύο ημιτελικοί στις συνολικά 45 χώρες που μεταδόθηκαν, είναι αύξηση στην τηλεθέαση σε σχέση με τα τελευταία χρόνια
- Συγχαρητήρια ξανά στον Γιώργο Καπουτζίδη. Εύστοχος, λιτός, με ρυθμό και γνώσεις, δίχως βερμπαλισμούς και ακρότητες, ακόμη κι όταν θέλησε στον β' ημιτελικό να σχολιάσει κάποιες μέτριες συμμετοχές. Μετά τη Δάφνη Μπόκοτα, νομίζω ότι δικαίως μιλάμε για "εποχή Καπουτζίδη" στη μετάδοση της Eurovision. Δυστυχώς η συμπαρουσιάστριά του Μαρία Κοζάκου, χθες είχε περισσότερες "άτυχες" στιγμές σε σχέση με τον α' ημιτελικό. Δεν χρειάζεται να αποδείξει οτι έχει χιούμορ, γιατί όντως έχει. Ελπίζω οτι στον τελικό, δεν θα αδικήσει τον εαυτό της.
- Μετά τον Σάκη Ρουβά, τη Μαρία Μενούνος και τον Ντίμα Μπιλάν που άνοιξαν τους τελικούς του 2006 και 2009, από τον...ουρανό, έτσι θα κάνει και η Κονσίτα αύριο στον τελικό του 2015...

Θέμης Μάλλης για το TVNEA.COM