To joy και η Αφροδίτη Γραμμέλη: Όταν ο κριτής μπαίνει στον τάκο του κρινόμενου

Πέρσι εγκαινιάστηκε μια νέου τύπου εκπομπή με το όνομα Joy.  Ένα απογευματινό γυναικείο μαγκαζίνο ήρεμο, χαμηλού προφίλ, με μόδα, ομορφιά κλπ. Φθηνή παραγωγή σε ήπιους τόνους, αλλά με μία πρωτοτυπία για τα ελληνικά δεδομένα τουλάχιστον: ότι περισσότερο από εκπομπή ήταν τοποθέτηση προϊόντων, σε υπερβάλλοντα βαθμό, αφού σε μία μόνο μαγειρική μπορούσες να δεις  το λάδι, τα φασόλια, το βούτυρο, όλα της ίδιας εταιρίας. Παρόλα αυτά, πήρε θετικές κριτικές (συμπτωματικά, από την Αφροδίτη Γραμμέλη και τον φίλο της, Κοσμά Βίδο).

Μετά όμως η ομάδα έσπασε. Από τη μία βρέθηκε ο Δημήτρης Αργυρόπουλος, παραγωγός της εκπομπής και από την άλλη η αρχισυντάκτρια, Νάνσυ Ζαμπέτογλου (οι οποίοι, σημειωτέον, στο πλασάρισμα της εταιρίας τους που θα παρήγαγε την εκπομπή κι ένα περιοδικό συστήνονταν ως πρώην στελέχη της ΙΜΑΚΟ και του ΔΟΛ...). Η ρήξη δεν πήρε μεγάλη διάσταση λόγω της σχετικής ανωνυμίας των πρωταγωνιστών της. Αλλιώς, οι λεπτομέρειές της θα έδιναν στα σάιτ και τα μπλογκ την ευκαιρία να κάνουν πάρτι για κανένα μήνα.  Στο ΣΚΑΙ παρέμενε η έμπειρη δημοσιογραφικά Νάνσυ Ζαμπέτογλου με την πλειοψηφία της δημοσιογραφικής ομάδας, ενώ ο Δημήτρης Αργυρόπουλος,  (πρώην εμπορικός διευθυντής της ΙΜΑΚΟ και με ένα γρήγορο, μάλλον ατυχές πέρασμα από το MTV)  κατά κύριο λόγο βρήκε νέους συντελεστές και κατάφερε να μεταφέρει την εκπομπή στο MEGA, αφήνοντας απέξω τη Ζαμπέτογλου. Κάποιοι λένε ότι το Mega, όταν προχωρούσε τις συζητήσεις για να πάρει το Joy, πίστευε ότι όλη η συντακτική ομάδα, με τη Ζαμπέτογλου θα συμμετείχαν σε αυτό... Έτσι, προέκυψαν 2 Joy, δηλαδή το Joy και το Join Us. Ο Δημήτρης Αργυρόπουλος, παρότι δεν είχε προηγούμενη δημοσιογραφική θητεία, ανέλαβε την αρχισυνταξία. Σαν αντικαταστάτρια της Ζαμπέτογλου επιλέχθηκε η γνωστή δημοσιογράφος του Βήματος Αφροδίτη Γραμμέλη. Θεωρείται από τις καλύτερες τηλεκριτικούς, παρότι κι αυτή δεν δίσταζε να είναι πάρα πολύ σκληρή στην κριτική της απέναντι στην πλειοψηφία των τηλεοπτικών εκπομπών και στους συντελεστές τους. Τόσο σκληρή, ώστε συχνά να συναγωνίζεται τη Ντέπυ Γκολεμά σε υπερβολικούς τίτλους στα μπλογκ. Για να προχωρήσει στο νέο της εγχείρημα στην τηλεόραση (που νομίζουμε ότι είναι το κρυφό όνειρο κάθε τηλεκριτικού, όπως το θέατρο κάθε κριτικού θεάτρου), η Αφροδίτη Γραμμέλη εγκατέλειψε την τηλεοπτικη της στήλη.

Το Μεγάλο κανάλι και το νέο σχήμα έδιναν την υπόσχεση ότι φέτος η εκπομπή θα πήγαινε ακόμα καλύτερα από τα καλά νούμερα (για το ΣΚΑΙ) που έκανε πέρσι και ήταν πάντα πάνω από το μέσο όρο του καναλιού. Δυστυχώς, οι πρώτες εβδομάδες ήταν απογοητευτικές και μάλιστα με μια διαρκή μέχρι σήμερα καθοδική τάση που έφτασε στα απίστευτο για εκπομπή του Mega, μονοψήφια νούμερα. Ο σουπερμαρκετικός χαρακτήρας της εκπομπής τονώθηκε (τοποθέτηση προϊόντων παντού) ακόμα περισσότερο, ώστε να γίνεται εξόφθαλμη και η εκπομπή έχασε αρκετό από το τέμπο που της έδινε η δημοσιογραφική εμπειρία της προηγούμενης ομάδας. Την ίδια στιγμή, η ομάδα που έμεινε στο ΣΚΑΙ συνέχισε να κάνει καλά νούμερα και το τελευταίο Σάββατο πέρασε και από πάνω, παρότι κι αυτοί είναι σε χαμηλότερα νούμερα από πέρσι.

Η Αφροδίτη Γραμμέλη βούτηξε σε ένα χώρο που υποτίθεται ότι τον ήξερε καλά. Όταν αφιερώνεις για το επάγγελμά σου τόσες ώρες στο να βλέπεις τηλεόραση (φανταζόμαστε έτσι κάνουν οι τηλεκρικτικοί και δεν είναι απλώς προϊδεασμένοι) και έχοντας ασκήσει σκληρή κριτική σε ανθρώπους που έπαιρναν συνεντεύξεις, θα περίμενε κανείς ότι ήταν έτοιμη για τη μεγάλη βουτιά. Η Αφροδίτη Γραμμέλη συν τοις άλλοις είναι και μια πολύ καλή δημοσιογράφος του έντυπου Τύπου, μορφωμένη, με καλή και παιχνιδάρα γραφή. Όμως, απ΄ο,τι φαίνεται, αυτά δεν είναι στοιχεία που μπορείς να τα πάρεις μαζί σου όταν ανάβουν τα φώτα και παίρνουν μπρος οι κάμερες. Εκεί, είναι η καθοριστκή στιγμή που ή παθαίνεις ή δεν παθαίνεις κοκομπλόκο και εκεί που τελικά δείχνεις πόσα απίδια πιάνει ο σάκος. Είναι δηλαδή το γνωστό έκαστος στο είδος του και ο Λουμίδης στους καφέδες. Η Αφροδίτη είναι αξιοπρεπέστατη στις ερωτήσεις της, δεν κυνηγάει την κιτρινιά και τον τίτλο, είναι ήρεμη, τόσο πολύ που θα μπορούσες να κοιμηθείς αν δεν σε κερνάγανε συνέχεια σπονσοραρισμένο τσάι για να φαίνεται το λογότυπο στην κούπα συνέχεια.

Είναι ενδεικτικό ότι η κ. Γραμμέλη στα 10-12 λεπτά που εμφανίστηκε στην εκπομπή της Κυριακής με την Πέγκυ Τρικαλιώτη ακούστηκε στα 30 δεύτερα με ερωτήσεις ιδίως μονολεκτικές και αντιδράσεις που έχουμε όταν μιλάμε με τους φίλους μας και την φανταστήκαμε με all star και ένα σακίδιο στην πλάτη και ο καναπές έγινε παγκάκι: «Σώπα, έλα ρε». Και μπορεί αυτός να είναι ο σκοπός της, να φανεί δηλαδή σαν τον καναπέ του ψυχολόγου που στόμα έχει και μιλιά δεν έχει και αφήνει με το βλέμμα του τον μονόλογο να πάει σε ένα σημείο. Δεν είναι όμως κάτι καινοφανές. Για την ακρίβεια είναι μπόλικο από αυτό που στο παρελθόν είχε στηλιτεύσει. Κοίτα πως τα φέρνει η ζωή...

Η συνέντευξη δεν έχει χιούμορ, δεν έχει ανεβάσματα και κατεβάσματα, είναι εντελώς επιφανειακή και επιδερμική, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Το καρδιογράφημα δείχνει flatline. Με λίγα λόγια, είναι μια εκπομπή που κάποιος θα ήθελε να πάει γιατί μπορεί να πει ο,τι θέλει χωρίς κανείς να τον διακόψει ή να τον επαναφέρει αν χρειαστεί.

Αν ακολουθούσαμε τη λογική γραφής του φίλου της, Κοσμά Βίδου, θα λέγαμε ότι ήταν μια νεκρανάσταση των συνεντεύξεων της ΕΡΤ της δεκαετίας του 80. Συνεντεύξεις που τις έπαιρναν άνθρωποι των οποίων δεν θυμόμαστε πια τα ονόματα. Αρνητικό είναι επίσης το γεγονός ότι η Αφροδίτη Γραμμέλη δέχτηκε να ακολουθήσει το ίδιο στήσιμο στη συνέντευξη, όπου πρωταγωνιστεί ο καναπές. Ακόμα χειρότερο είναι πώς μια τόσο πεπειραμένη δημοσιογράφος έπεσε στη λούμπα να έχει στο intro της ενότητάς της με αποσπάσματα συνεντεύξεων της Νάνσυς Ζαμπέτογλου (!), από λήψεις στο σαλόνι του σπιτιού της προκατόχου της (!!), όπου σε ένα πλάνο μάλιστα βλέπεις και την πλάτη της (!!!) Αυτό, από τη μεριά της παραγωγής δεν είναι φτώχεια, είναι κακοήθεια. Θα θέλαμε η Αφροδίτη να την έχει πετάξει μέχρι το Σάββατο. Δεν το αξίζει.