Καπουτζίδης:'Την πρώτη μου κωμωδία την έγραψα με έναν φίλο μου,αλλά ήταν ακριβή παραγωγή και δεν έγινε'

Ο Γιώργος Καπουτζίδης είναι ένας ηθοποιός- σεναριογράφος που έχει αφήσει αξιοπρεπή κι επιτυχημένα δείγματα, όπως οι ''Σαββατογεννημένες'', Το ''Παρά 5'' και η ''Εθνική Ελλάδος''.

Ο δημιουργός, σε συνέντευξή του στο Bovary.gr, μιλά μέσα σε άλλα για το πώς ξεκίνησε αλλά και πώς μπήκε στον χώρο του σεναρίου...

''Μικρός έβλεπα τηλεόραση, στίβο, ολυμπιακούς αγώνες και πολλές αμερικανικές κωμωδίες, πράγματα που ήταν για μεγαλύτερους. Παρακολουθώντας,εκπαιδεύτηκα στην κωμωδία και έμαθα το τηλεοπτικό σενάριο. Στην εφηβεία μου ήμουν μοναχικός, κι ας ήμουν αρκετά δημοφιλής. Έμενα στο σπίτι και έβλεπα τηλεόραση. Σαν να έχτιζα το μέλλον μου.  Στα δέκα οκτώ μου, ενώ διάβαζα για Πανελλαδικές, ονειρευόμουν να γράψω μια κωμική σειρά σαν τις «Τρεις Χάριτες» και να παίξω ένα δεύτερο ρόλο, σαν αυτόν που έπαιζε ο Μιχάλης Ρέππας. Και τελικά το έκανα. Οι «Σαββατογεννημένες» ήταν τρεις, κι εγώ έπαιξα έναν μικρό ρόλο.

Στη ζωή μου ακολούθησα αυτό που με έκανε χαρούμενο, αλλά ως καλός μαθητής έπρεπε να περάσω στο Πανεπιστήμιο, και μπήκα στη Νομική Θεσσαλονίκης. Όταν έφτασα στο αμήν, κι ενώ μου είχαν μείνει έξι μαθήματα, τα παράτησα. Δεν με νοιάζει που δεν τελείωσα, αλλά θα ήθελα να έχω πάρει πτυχίο. Έφυγα τη σωστή στιγμή. Ήδη από το τρίτο έτος ήμουν στη θεατρική ομάδα και κάναμε παραστάσεις. Όταν κατέβηκα στην Αθήνα, για να πάω στη Δραματική, άρχισα να σκέφτομαι ότι πρέπει να γράψω. Ήθελα να γίνω ηθοποιός, αλλά ήξερα ότι όσο περισσότερα εφόδια είχα, τόσο το καλύτερο. Το γράψιμο ή καλύτερα η ενορχήστρωση μιας δουλειάς ήταν εκείνο που με ενδιέφερε περισσότερο. Τώρα πια είμαι σίγουρος. Ο κολλητός μου, μου έλεγε ότι το ταλέντο μου είναι να μαζεύω κόσμο και να του λέω ιστορίες. Δεν με ώθησε κάτι συγκεκριμένο. Απλώς το πήρα απόφαση. 

Πριν τις «Σαββατογεννημένες» σκάρωνα πράγματα, τα άφηνα στη μέση, γιατί έβλεπα τις αδυναμίες τους. Και στον στρατό έγραφα. Την πρώτη κωμωδία, την γράψαμε με έναν φίλο μου, λεγόταν «Οι πρώτοι». Ο Τάκης Ζαχαράτος, που είχα δουλέψει μαζί του σε ένα σόου, πήρε το κείμενο, το έδωσε στη Μαρία Καβογιάννη και μαζί το πήγαμε στο ΑΤΑ. Τους άρεσε αλλά ήταν ακριβή παραγωγή κι έτσι δεν έγινε. Έμαθα να γράφω σενάρια παρατηρώντας σειρές, σβήνοντας και γράφοντας, με το δικό μου κριτήριο. Έχω ένα εσωτερικό κριτήριο που λειτουργεί καλά, αν και καμιά φορά, με λογοκρίνει βάναυσα''.