Τζώρτζια Παναγή: «Η τηλεόραση θέλει γερό στομάχι»

Για την συνεργασία της με τη ομάδα του Ξαναδέστε τους, δηλαδή το Νίκο Μουτσινά, τη Μαρία Ηλιάκη και την Μαίρη Συνατσάκη, αναφέρθηκε η Τζώρτζια Παναγή σε συνέντευξή της στη Real. Επίσης η παρουσιάστρια αναφέρθηκε και στι δυσκολίες που αντιμετωπίζει λόγω της τηλεοπτικής της παρουσίας.


Είναι εύκολος ή δύσκολος συνεργάτης;
Είναι απαιτητικός συνεργάτης. Είναι επαγγελµατίας και γι’ αυτό έχει απαιτήσεις από όλους όσους συνεργάζεται, ώστε να πετύχει το καλύτερο αποτέλεσµα. ∆ουλεύει οµαδικά και το έχει αποδείξει. Είναι απαιτητικός µε τον εαυτό του πρώτα, δεν περιµένει κάτι από τους άλλους που δεν θα το κάνει ο ίδιος. ∆ίνει το καλό παράδειγµα και εµείς ακολουθούµε. Γι’ αυτό θέλει δίπλα του επαγγελµατίες που να επιδιώκουν το καλύτερο αποτέλεσµα. Οταν έχεις λοιπόν όλα αυτά, είναι ευχάριστο να δουλεύεις µε τον Νίκο. Είναι «εύκολο» γιατί ξέρεις ότι αν ακολουθήσεις αυτά που λέει, θα βγει ένα ωραίο αποτέλεσµα.

Πώς τα πάτε µε τη Μαρία Ηλιάκη και τη Μαίρη Συνατσάκη; Συνυπάρχετε τρεις γυναίκες. 
∆εν µε προβληµάτισε. Η καθεµία έχει τον δικό της χαρακτήρα και τη δική της προσωπικότητα. Έχουµε επιλεγεί γιατί η καθεµία έχει κάτι δικό της να δώσει. Ο τηλεθεατής ταυτίζεται µε την οµάδα, αλλά και µε τον καθένα µας διαφορετικά. Εµείς θέλουµε να προωθήσουµε την έννοια της παρέας. Είµαστε σαν κοµµάτια του παζλ και µαζί συµπληρώνουµε όλη την εικόνα, ο καθένας µε το δικό του στίγµα και τη δική του πινελιά. ∆εν είµαι άνθρωπος του ανταγωνισµού και δεν µε ενδιαφέρει να προβληθώ περισσότερο. Αν είχα αυτό το χαρακτηριστικό, δεν θα έκανα για τη συγκεκριµένη δουλειά, επειδή είµαστε οµάδα.

Η τηλεόραση θέλει γερό στοµάχι. Το έχετε;
Όταν ήρθα στην Ελλάδα µετά τα χρόνια εµπειρίας µου στην Κύπρο, κατάλαβα ότι η τηλεόραση θέλει πολύ γερό στοµάχι. Αν το έχω ή όχι, θα αποδειχθεί στο µέλλον. Οταν ένας άνθρωπος είναι αφιερωµένος σε αυτό που κάνει, δεν µπορεί να τον επηρεάσει κάτι άλλο. Πρέπει να κάνεις υποχωρήσεις και συµβιβασµούς. Πρέπει να «καρφώσεις» γερά τα πόδια στη γη και να µην αφήσεις το µυαλό σου να «πετάξει» ψηλά και χαθείς.