Η Μαρία Κανελλοπούλου αποκαλύπτει:«Έκανα παράλληλα δυο σήριαλ και ήταν μια κόλαση...»

H Mαρία Κανελλοπούλου είναι μια ηθοποιός που έχει στην πλάτη της μια πολύ σημαντική καριέρα,τόσο στην τηλεόραση όσο και στο θεατρικό σανίδι.Η ίδια,μιλώντας στον δημοσιογράφο,Λάζο Μαντικό, και τον ρ/σ ,''Art fm 90.6'',αναφέρθηκε τόσο στην τηλεόραση και στο αν τη βοήθησε,όσο και στη σχέση της με τη δημοσιότητα...


Ποια η σχέση της με τη δημοσιότητα:

«Δεν το έχω καθόλου με τις φωτογραφίες. Δεν μου αρέσουν, βρε παιδί μου! Θυμάμαι μικρή με την αδερφή μου που ήμασταν να κάθεται να παίρνει πόζες - θεά δίπλα μου- και εγώ να βάζω τα χέρια μου μπροστά, δεν ήθελα καθόλου. Τελικά ασχολήθηκα εγώ με τις κάμερες και τα φώτα και η αδερφή μου έγινε δικηγόρος! Εγώ παρέμεινα καραγκιόζης! (γέλια). Τον εκτιμώ πολύ τον καραγκιόζη, λαϊκός και με ιστορία...».

Ποια είναι η αδυναμία της; Το θέατρο ή η τηλεόραση; 

«Εγώ όταν βγήκα στη δουλειά η τηλεόραση δεν ήταν και τόσο σπουδαίο μέσο. Η γενιά μου κάναμε θέατρο όχι για το εξώφυλλο, κάναμε αληθινό θέατρο. Εγώ θυμάμαι μικρή να χαλάω το χαρτζιλίκι μου στο υπόγειο στο Θέατρο Τέχνης, στο Εθνικό Θέατρο».

Καριέρα; 

«Αυτή τη λέξη δεν την συμπάθησα ποτέ να πω την αλήθεια. Δεν έχω κάνει καμία σπουδαία καριέρα, δεν έκανα τα πράγματα που ονειρεύτηκα να κάνω στο θέατρο... Εντάξει ,δούλεψα, έζησα από αυτή την δουλειά με αξιοπρέπεια, γνώρισα σπουδαίους ανθρώπους, έκανα φίλους. Μια χαρά, εντάξει. Το θέατρο μου αρέσει πιο πολύ, γιατί η τηλεόραση με τον τρόπο που γίνεται στην Ελλάδα, γιατί φαντάζομαι αλλού θα γίνεται με περισσότερα χρήματα. Γιατί η τηλεόραση, το θέαμα, θέλει χρήματα! Όχι το θέατρο. Στο θέατρο μπορείς να κάνεις και με ένα σκαμνί, ένα σκοτάδι. Αλλά η τηλεόραση δεν γίνεται έτσι. Θέλει χρήματα! Οι συνθήκες στην τηλεόραση δεν είναι καλές, είναι συνθήκες fast food και αυτό δεν ευνοεί τη δημιουργία! Την αγαπώ την τηλεόραση και για να πω την αλήθεια της χρωστάω πολλά σε επίπεδο κυρίως αξιοπρέπεια επιβίωσης! Στο θέατρο ποτέ - εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις - δεν έχει χρήματα! Αλλά ούτε η τηλεόραση σου δίνει πλέον χρήματα. Η χρήση της κρίσης έχει γίνει και στην τηλεόραση υπερόπλο! Υπάρχει η κρίση, όχι ότι δεν υπάρχει αλλά κάποιοι τη χρησιμοποιούν και την επικαλούνται για μειώσεις και απολύσεις! Ηθοποιός εκτός από φως, σημαίνει νερό, τηλέφωνο, στεγαστικό δάνειο, φροντιστήρια των παιδιών. Επιβίωση δηλαδή!».

Τη βοήθησε η τηλεόραση ώστε να βρίσκει πιο εύκολα δουλειές; 

«Ασφαλώς και με βοήθησε, απλώς δεν βοηθάει στην κατεύθυνση εκείνης της δουλειάς που θες πάντα. Άργησα να κάνω δουλειά στην τηλεόραση. Τηλεόραση έκανα γιατί άρχιζε ένας επιχειρηματίας να ζητάει για παράδειγμα έναν ηθοποιό. Το 1991 η Άννα Παναγιωτοπούλου σε μια κομεντί που έκανε εκεί, ''Το κλειδί για δύο''. Μου λέει η Άννα τής αρέσεις πολύ, τρελαίνεται για εσένα, αλλά εγώ δεν σε έχω δει ποτέ στην τηλεόραση, μου λέει ο επιχειρηματίας. Αυτό το πράγμα έκανε λίγο δύσκολη τη ζωή μου. Ε,όταν, λοιπόν, άρχισα να κάνω τηλεόραση, άρχισαν και οι θεατρικές παραστάσεις να ήταν περισσότερες. Στην τηλεόραση δεν ήμουν ποτέ στα μεγάλα μεροκάματα. Ίσως επειδή δεν έκανα ποτέ 5 δουλειές ταυτόχρονα. Μάλιστα όταν είχα μια δουλειά στην τηλεόραση και μου εξασφάλιζε τα προς το ζην,προσπαθούσα στο θέατρο να είμαι πολύ προσεκτική! Να κάνω μόνο εκείνα που μου άρεσαν. Είχα δηλαδή αυτή την πολυτέλεια. Μια φορά στη ζωή μου έκανα παράλληλα δυο σήριαλ γιατί ήθελα να τα κάνω και τα δύο. Ήταν ''Οι στάβλοι της Εριέττας Ζαΐμη''.Έκανα τον δεύτερο χρόνο των Στάβλων που συνέπεσε με τον πρώτο χρόνο του ''Καφέ της χαράς'', και ήταν μια κόλαση γιατί είχα και το θέατρο. Ήταν μια αληθινή κόλαση όλο αυτό! Απορούσα πάντα με τους συναδέλφους που τα έκαναν όλα αυτά, αλλά δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γιατί σε αυτή τη δουλειά μπορεί την επόμενη σεζόν να είσαι άνεργος... Η λογική μου πάντα ήταν αξιοπρέπεια στην καθημερινότητα. Να μπορείς να είσαι εντάξει στην καθημερινότητά σου».