Τζίμης Πανούσης: Ο θάνατος του αδερφού του τον οδήγησε στην ψυχανάλυση

Συνέντευξη στον Αντώνη Μποσκοΐτη για το Down Town παραχώρησε ο εκκεντρικός Τζίμης Πανούσης.

Κλαίτε με ταινίες;

Πολύ! Καθόμαστε με την κόρη μου και κλαίμε παρέα. Όχι με μελό ελληνικές ταινίες, που είναι για να γελάς, αλλά με γιαπωνέζικα μάνγκα και αμερικανιές, αφού οι Αμερικανοί έχουν παράδοση στο καλό δράμα. Κλαίμε και μαζί με τη γυναίκα μου, όλοι κλαίμε, είναι καλή θεραπεία αυτή.

Ψυχοθεραπεία έχετε κάνει ποτέ;

Τώρα ξεκινάω. Ψυχανάλυση. Δεν την πίστευα, αλλά ταράχτηκα πολύ τελευταία. Έχασα μέσα σε έξι μήνες τον αδερφό μου από καρκίνο, ένας άνθρωπος υγιεινιστής που πρόσεχε κλπ., κι αυτό το πράγμα με διέλυσε. Είδα από τόσο κοντά την εξέλιξη της νόσου που έφτασα στο σημείο ο αδερφός μου ο ετοιμοθάνατος να δίνει κουράγιο σε μένα. Πέρασα όλο το στάδιο των χημειοθεραπειών που ξέρεις ότι δεν κάνουν τίποτα στην ουσία.

Είναι κι η ευθανασία που ξανάρθε στην επικαιρότητα πρόσφατα...

Ναι, το σκέφτηκα κι αυτό κι εγώ κι ο αδερφός μου. Όμως, όταν ο γιατρός σου λέει ''Μία στο εκατομμύριο'', είναι κι αυτή μια ελπίδα.

Λέγαμε για ψυχοθεραπεία. Την κοροϊδεύατε, αλλά δεν έχετε τη διάθεση να τη σατιρίσετε σαν τον Γούντι Άλεν.

Καλά, αυτός τη σατιρίζει, αλλά κάνει κι από μικρό παιδί, φαίνεται. Εγώ είπα του γιατρού μου: ''Ήθοποιός είμαι, μπορώ να σου κάνω τα πάντα, τον πρεζάκια, τον ερωτευμένο, για να σε χρησιμοποιήσω...'' Μου λέει ''Το ξέρω, κάνε ότι θες''. Προσπάθησε να μου πει έτσι πως κάπως πρέπει να δω κι εγώ τον εαυτό μου, ότι ''κάτι είσαι, δεν είσαι σκουπίδι''. Έχω κάνει πολύ λίγες συνεδρίες, τέσσερις - πέντε, αλλά σταμάτησα τώρα λόγω της μέσης μου που έχω ένα θέμα. Σκοπεύω να το συνεχίσω, όμως.