Όταν οι Ολυμπιονίκες μας συναντούν τα μίντια...

Οι τελευταίες μέρες έριξαν ένα γκρίζο σύννεφο στη χαρά που πήραμε όλοι μας με τα Ολυμπιακά μετάλλια που κέρδισαν οι αθλητές μας, αλλά, το κυριότερο, στη δική τους χαρά, μετά από χρόνια υπεράνθρωπης προσπάθειας και μεγάλων θυσιών.

Η επιστροφή τους στην Ελλάδα συνοδεύτηκε από πολλά αρνητικά σχόλια, επισκιάζοντας την εθνική μας περηφάνια, αφού αρχίσαμε να τους συζητάμε όχι για τους προφανείς λόγους, αλλά για το αν τους προσκάλεσαν ή όχι στο Προεδρικό Μέγαρο, αν προσέβαλαν παρουσιαστές ειδήσεων, ενώ σε μία περίπτωση πρωταγωνιστικό ρόλο έμελλε να παίξει μάνα Ολυμπιονίκη που κατακεραύνωσε τα Μέσα.

Όλη αυτή η σκόνη που σηκώθηκε τις τελευταίες μέρες θα έπρεπε φυσικά να θεωρείται αναμενόμενη αφού ουσιαστικά αντιπροσωπεύει ό,τι κατέστρεψε αυτή τη Χώρα. Η γκαντεμιά. ο φθόνος, η μιζέρια, η αδυναμία μας να αντλήσουμε αισιοδοξία από την επιτυχία του άλλου. Πολλές φορές οι άνθρωποι μοιάζουν να αντλούν ηδονή παρακολουθώντας τον άλλον να καταβαραθρώνεται. Οκνηρία και ο ωχαδερφισμός. Ζηλεύω το σπίτι του διπλανού και προτιμώ να το δω να γίνει στάχτη παρά να δουλέψω κι εγώ σκληρά για να χτίσω ένα ακόμη καλύτερο.

Γι' αυτούς τους λόγους, οι, παγκοσμίου φήμης, πλέον, αθλητές μας πρέπει να είναι διπλά προσεκτικοί όταν απευθύνονται δημόσια. Όχι γιατί έκαναν τίποτα κακό, αντίθετα μας έκαναν να δακρύσουμε από συγκίνηση. Απλά αυτή τη στιγμή υπάρχουν πολλοί που προσπαθούν να τους εκμεταλλευτούν προς όφελός τους με κάθε τρόπο. Γιατί τώρα "πουλάνε", είναι η "επικαιρότητα". Και όταν η μετοχή σου κάνει limit up, πάντα κάποιος θα προσπαθήσει να κλέψει ένα πολύτιμο κομμάτι σου το οποίο, δυστυχώς, μπορεί να μην πάρεις ποτέ πίσω...

του Νίκου Γεωργιάδη στο entertv.gr