Γράφει ο Θέμης Μάλλης για το TVNEA: Προσωπική νίκη της Μαρίας Ελενας!‏

Ευτυχώς, δεν γίναμε..."μετά Χριστόν προφήτες!". Η Ελλάδα πέρασε στον μεγάλο τελικό της Eurovision, η Ρωσία εντυπωσίασε -σήμερα μάλιστα σκαρφάλωσε στη δεύτερη θέση των στοιχημάτων, μετά τη Σουηδία για τη νίκη- η Αλβανία προκρίθηκε, όπως και η Ουγγαρία -αν ανατρέξετε στο πρώτο κείμενό μου για το tvnea.com θα τη "δείτε" να φιγουράρει ανάμεσα στα outsider για στοίχημα- ενώ το συγκρότημα των Φιλανδών δεν προκρίθηκε, όπως επίσης είχαμε προβλέψει δίνοντάς τους το χαμηλότερο βαθμό (1/10) ανάμεσα στους συμμετέχοντες. Και θα αρχίσω την επόμενη μέρα του ημιτελικού, από αυτό ακριβώς το σημείο: Ο αποκλεισμός των Φιλανδών, σηματοδοτεί τη γενικότερη "στροφή" της Eurovision σε διαγωνισμό που σαφώς χωρά το επιτηδευμένο, αλλά όχι πλέον και την επιτήδευση ως αποκλειστική "συνταγή" επιτυχίας. Δηλαδή, ναι στην Κοντσίτα, αλλά με καλό τραγούδι. Όχι σε ένα συγκρότημα μελών με σύνδρομο down, μόνο και μόνο επειδή έχουν σύνδρομο down. (Στον δεύτερο ημιτελικό της Πέμπτης, μας περιμένει η Πολωνία με την τραγουδίστριά της να εμφανίζεται επί σκηνής σε αναπηρικό καροτσάκι. Αν και οι σκηνοθέτες πρότειναν να εμφανιστεί απλά "ξαπλωμένη" δίπλα σε ένα πιάνο, εκείνη -που είναι και δημιουργός του τραγουδιού- επέλεξε ορθά να είναι στο καροτσάκι της, καθώς εδώ έχουμε να κάνουμε με μια άλλου τύπου συμμετοχή. Η ερμηνεύτρια δεν επιλέχθηκε από τη χώρα της εξαιτίας της αναπηρίας της, αλλά λόγο του τραγουδιού της).

Ο αποκλεισμός των Φιλανδών (που έστειλε στον... κουβά, χιλιάδες σε όλη την Ευρώπη αφού το τραγούδι παιζόταν, κακώς, πολύ ψηλά στα στοιχήματα,) δεν ήταν η μόνη χθεσινή διαφορά στο διαγωνισμό. Ο πρώτος ημιτελικός ήταν πολύ "dark", το μαύρο ως χρώμα στα ρούχα επιλέχθηκε κατά κόρον (αν και στατιστικά το λευκό έχει φορεθεί από τους περισσότερους νικητές), δεν είδαμε κανένα χορευτικό -εκτός από αυτό που... προσπάθησαν να κάνουν τα φωνητικά του Βελγίου- ενώ στυλιστικά δεν είχαμε "κιτσιές" και ακρότητες. Παράλληλα, είδαμε(;) τρεις σχεδόν ανύπαρκτες παρουσιάστριες, που μάλλον εξαιτίας της πίεσης χρόνου, δεν έδωσαν ούτε καν "τόνο" αγωνίας στη διαδικασία της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων. Ως προς τη φημολογία της σειράς κατάταξης των 10 που προκρίθηκαν, όπως κάθε χρόνο δίνει και παίρνει. Site από την Πολωνία, υποστηρίζει ότι πρώτη πέρασε η Εσθονία, δεύτερη η Ρωσία και τρίτο το Βέλγιο. Όμως, επαναλαμβάνω, μόνο πέντε άνθρωποι της EBU γνωρίζουν...

Πάμε τώρα στα "δικά" μας. Καταρχάς και μόνο η πρόκριση στον φετινό τελικό, είναι τεράστια επιτυχία. Για πρώτη φορά την τελευταία δεκαετία, η ελληνική συμμετοχή παιζόταν τόσο χαμηλά σε στοιχήματα και δημοσκοπήσεις, ενώ επίσης για πρώτη φορά τα μεγάλα γραφεία τζόγου, μας "ήθελαν" εκτός τελικού. Ίσως όχι άδικα, από τη στιγμή που το τραγούδι από μόνο του, δεν είναι αυτό που λέμε "πιασιάρικο". Η Μαρία Ελενα Κυριάκου απέδειξε ότι είναι πραγματικά μια πολύ μεγάλη τραγουδίστρια, που θα έχει μέλλον και καριέρα. Επίσης, στη χθεσινοβραδινή συνέντευξη τύπου των νικητών του ημιτελικού, η Μαρία Ελενα απέδειξε ότι είναι μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα, μιλώντας μέσα σε λίγα λεπτά για την οικονομική κρίση της χώρας μας, στέλνοντας μήνυμα μέσα σε λίγες και μόνο λέξεις: "Η Ελλάδα αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία!", είπε και καταχειροκροτήθηκε, όπως επίσης και οτι στην περίπτωση που κερδίσει, "σαφώς η Ελλάδα θα διοργανώσει το διαγωνισμό", (πόσο δίκιο έχει αποστομώνοντας τους αδαής που αγνοούν οτι η χώρα που διοργανώνει το διαγωνισμό, ουσιαστικά τον φιλοξενεί και δεν τον "στήνει" αφού η παραγωγή είναι Γερμανο-σκανδιναβική. Σου κοστίζει μόνο αν δεν έχεις διαθέσιμους χώρους και πρέπει να φτιάξεις -δόξα ο Θεός από στάδια είμαστε οκ- ή αν το κρατικό σου κανάλι δεν έχει το απαιτούμενο προσωπικό).

Για τον τελικό καλό θα είναι να  μην "θρέφουμε" αυταπάτες. Ο χθεσινός πρώτος ημιτελικός ήταν και ο πιο εύκολος, ενώ είχαμε και αρκετούς "παραδοσιακούς συμμάχους". Λέω και πάλι, η πρόκριση ήταν και νίκη...Μπράβο στη δισκογραφική εταιρεία της Μαρίας Έλενας, (η Κική Τσόλκα και η Τζίνα Φουντουλάκη είναι μεγάλα "κεφάλαια" στο χώρο τους), αλλά και στη Λίτσα Πισκερά. Απλά... "υπερόπλο" στη Eurovision! Άπειρα μπράβο και στα παιδιά του Ogae Greece, του επίσημου σωματείου των φαν της Eurovision, που είναι εκεί και σηκώνουν ψηλά τη σημαία, με δικό τους κόστος δίχως ποτέ να περιμένουν τίποτα!

Πριν κλείσω την ανάλυση της "επόμενης μέρας" θέλω να σταθώ σε δύο τρία σημεία ακόμη:
-Έξυπνα απάντησε η Πωλίνα Γκαγκάρινα από τη Ρωσία, όταν σε ερώτηση "παγίδα" στη συνέντευξη τύπου μετά τον ημιτελικό, για τα δικαιώματα των Λεσβιών, Ομοφυλόφιλων, Bisexual και Transexual στη χώρα της (είναι παγκοσμίως γνωστός ο νόμος Πούτιν), είπε ότι "η γλώσσα της αγάπης είναι μόνο μία".
-Αρκετά σημαντικά ήταν τα ποσοστά τηλεθέασης για τη ΝΕΡΙΤ, τηρουμένων των αναλογιών του ονόματος της συμμετοχής μας (δεν είχαμε κάποιον super star), της...έλλειψης κιτς συμμετοχών  αλλά και του τηλεοπτικού ανταγωνισμού (είχε Λαζόπουλο). Κάποτε η δημόσια τηλεόραση θα (ξανά) καταλάβει πόσο μπορεί να επενδύει σε ψυχαγωγικές παραγωγές όσο κι αν τις απαξιώνει.
-Εξαιρετικός ο Γιώργος Καπουτζίδης στη μετάδοση. Απλά εξαιρετικός. Δίχως υπερβολές, με χιούμορ αλλά και με μέτρο, με ρυθμό, γνώσεις και συνοδευτικές πληροφορίες που δεν κούραζαν. Respect για άλλη μια φορά! Η παρτενέρ του, η Μαρία Κοζάκου, δεν απέφυγε κάποια λαθάκια, τα οποία διόρθωνε μετά από λίγο (όπως ότι τα Σκόπια αλληλο-ψηφίζονται με την Αθήνα!), ή σχόλια τύπου "αν δεν κοιμηθείτε από τη συμμετοχή της Ουγγαρίας θα καταλάβετε ότι το τραγούδι έχει αντιπολεμικό μήνυμα". Είναι πολύ αξιόλογη εκφωνήτρια και με αποδεδειγμένα καλό χιούμορ, για να "ξεφεύγει" κάποιες φορές. Άλλωστε έχει δίπλα της, τον master!...

Υ.Γ. Ο ημιτελικός της Πέμπτης, θα είναι πολύ πιο "δύσκολος" στις προβλέψεις. Πέρα από 3-4 ξεκάθαρα φαβορί, τα τραγούδια είναι ένα "κλικ" καλύτερα. Όμως, αυτά θα τα πούμε αναλυτικά και τις επόμενες μέρες...
Υ.Γ. Ας αλλάξει και τρέϊλερ η ΝΕΡΙΤ για τον δεύτερο ημιτελικό. Γιατί απλά...δείχνει ΑΚΟΜΗ τα τραγούδια του πρώτου ημιτελικού.

Θέμης Μάλλης για το TVNEA.COM