Ο Γιάννης Τσιμιτσέλης έτοιμος για όλα!

Παρά την κρίση βρίσκεται στην προνομιακή θέση να δουλεύει στο θέατρο («Αντρες έτοιμοι για όλα»),στην τηλεόραση («Κάτω Παρτάλι») και να κάνει εμφανίσεις στο Shamone με θεατρικά event. Ο Γιάννης Τσιμιτσέλης μιλώντας στο «Βήμα της Κυριακής» εξομολογήθηκε πως νιώθει ότι τρέχει κατοστάρι-μαραθώνιο αλλά του αρέσει και είναι ευτυχισμένος. Ο ηθοποιός μίλησε για τη δουλειά του αλλά και για την πολιτική κατάσταση και το πώς νιώθει για όσα συμβαίνουν γύρω του.

Κάνετε θέατρο, τηλεόραση και κάποιες εμφανίσεις σε νυχτερινό μαγαζί. Δουλεύετε τόσο πολύ από ανασφάλεια ή από ανάγκη;
«Είναι λίγο εξάρτηση από τη δουλειά, λίγο απληστία, λίγο ανάγκη, λίγο οικονομική ανάγκη, λίγο ψυχολογική ανάγκη... Είναι πολλά, είναι όμως πια τρόπος ζωής».

Το γεγονός όμως ότι δουλεύετε τόσο πολύ δεν σας στερεί το κομμάτι της ζωής;
«Νομίζω ότι είμαι σαν τον ελέφαντα που από μικρό τον δένουν με ένα σχοινάκι και όταν πάει πέντε ετών και μεγαλώσει, αν τον δέσουν με σχοινάκι, πάλι θα μείνει εκεί, παρότι θα μπορούσε να φύγει και να τα σαρώσει όλα. Αυτό το επάγγελμα είναι τρόπος ζωής. Εχω την εντύπωση ότι θα ήμουν δυστυχισμένος αν δεν δούλευα. Φυσικά θα μπορούσε κάποιος να μου πει "γιατί δεν ζεις με μία δουλειά;". Ναι, αλλά υπάρχουν και εξωτερικοί παράγοντες που σε αναγκάζουν να κάνεις και δεύτερη δουλειά».

Εννοείτε το οικονομικό κομμάτι;
«Ναι, εννοώ το κοινωνικό και το οικονομικό κομμάτι».

Νιώθετε την ανάγκη να δουλέψετε για να βάλετε κάτι στην άκρη;
«Αν είχα κάνει επενδύσεις την περίοδο της ευμάρειας, τώρα θα μπορούσα να είμαι πιο χαλαρός. Τα λάθη εκείνης της περιόδου... Δεν μπορούσα να προβλέψω το μέλλον. Εχω ανοίγματα που πρέπει να καλύψω».

Ευχαριστιέστε αυτό που κάνετε;
«Αρκετά. Συνήθως ευχαριστιέμαι την προηγούμενη δουλειά που κάνω. Θυμάμαι σαν ανάμνηση ότι πέρασα ωραία γιατί από κεκτημένη ταχύτητα δεν προλαβαίνεις να ευχαριστηθείς αυτό που κάνεις».

Είχατε αγωνία για το αν θα πάει εξίσου καλά με την πρώτη του εμφάνιση το «Κάτω Παρτάλι»;
«Είχε δείξει δείγματα γραφής, οπότε πάνω-κάτω ξέρεις τι θα γίνει. Η σειρά απέκτησε φανατικό κοινό και ήξερα ότι θα πάει πολύ καλά. Δεν ασχολούμαι με τα νούμερα τηλεθέασης και αυτό αφορά οποιαδήποτε δουλειά. Βλέπω όμως τον κόσμο που με σταματάει στον δρόμο και μου μιλάει, μου λέει ότι του αρέσει αυτό που κάνω και αυτό το βρίσκω πολύ σημαντικό».

Εχετε καταλάβει γιατί τη συγκεκριμένη σειρά ή τη μισείς ή τη λατρεύεις;
«Είναι λογικό να συμβαίνει αυτό, είναι έντονο σίριαλ και ιδιαίτερο. Ή θα το λατρέψεις ή θα το μισήσεις. Δεν υπάρχει μεσοβέζικη λύση. Το καλό στην περίπτωσή μας είναι ότι αυτοί που το λατρεύουν είναι πολύ περισσότεροι».

Τι έχει αλλάξει στην τηλεόραση με την κρίση εκτός από το οικονομικό;
«Είναι συνυφασμένη με το οικονομικό κομμάτι η τηλεόραση. Δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτό. Το κάθε κανάλι προσπαθεί να σώσει ό,τι σώζεται με περικοπές και χαμηλούς προϋπολογισμούς. Γίνονται εκπτώσεις ακόμη και εκεί που πριν από μερικά χρόνια δεν θα φανταζόμασταν ότι θα γίνονταν».

Εσείς κάνετε εκπτώσεις;
«Οικονομικές κάνω. Στο αποτέλεσμα της δουλειάς μου δεν κάνω, αν και όταν ανακατεύεσαι με τρεις-τέσσερις δουλειές ταυτόχρονα είναι λογικό από κάπου κάτι να χάσεις».

Είστε όμως τυχερός αφού όσα κάνετε είναι επιτυχημένα. Η επιτυχία κάνει μόνο καλό ή κάνει και κακό;
«Εμένα προσωπικά καλό μου έχει κάνει. Ολα τα πράγματα είναι θέμα διαχείρισης στον συγκεκριμένο χώρο. Πιστεύω ότι μπορώ να διαχειριστώ την επιτυχία και να μην πετάω στα σύννεφα, αλλά και την αποτυχία έτσι ώστε να μη με πάρει από κάτω».

Πρώτη φορά Αριστερά. Τι σημαίνει για εσάς αυτό;
«Η αλήθεια είναι ότι την τελευταία δεκαπενταετία που ψηφίζω δεν καταλαβαίνω ποιες είναι οι βασικές διαφορές μεταξύ Αριστεράς, Κέντρου και Δεξιάς... Εγώ βλέπω βουλευτές που τη μία χρονιά κατεβαίνουν με την Αριστερά, μετά με τη Δεξιά και μετά με τη Χρυσή Αυγή. Δεν υπάρχει κάτι σταθερό, όλα είναι κυμαινόμενα. Ούτε η Δεξιά είναι απόλυτα Δεξιά ούτε η Αριστερά είναι καθαρή Αριστερά, γιατί αν ήταν αυτή τη στιγμή θα ήμασταν στη δραχμή, δεν θα υπήρχε το ευρώ. Είναι όλα λίγο απ' όλα. Αυτή τη στιγμή δεν μας επιτρέπεται ο διαχωρισμός μεταξύ αυτών».

Γιατί;
«Διότι δεν υπάρχει ελληνική κυβέρνηση αυτή τη στιγμή. Είναι απόλυτα εξαρτημένη από ό,τι συμβαίνει στο εξωτερικό. Δεν μπορούμε από μόνοι μας να κάνουμε πράγματα».

Η ρήξη θα ήταν ένας τρόπος να αποδείξει κάποιος ότι μπορεί να κυβερνήσει;
«Θα ήταν βλακώδες να υπάρξει ρήξη. Αν κάποιος όμως θέλει να λέγεται αριστερός και απαιτεί το δίκιο του εργάτη, θα έπρεπε να επιλέξει τη ρήξη».

Εσείς είστε υπέρ των ρήξεων;
«Οχι, δεν είμαι άνθρωπος των άκρων. Ποτέ δεν ήμουν. Ηθελα πάντα να προσαρμόζομαι και όχι να συμβιβάζομαι. Να κάνω φυσικά κάποιες υποχωρήσεις αλλά να βρίσκεται μια χρυσή τομή».

Υπάρχει χρυσή τομή για την πολιτική σκηνή;
«Ναι, αλλά είναι δύσκολος δρόμος για να βρεθεί. Εύκολο είναι να πεις "άντε να πνιγείτε" ή να πεις "θα σας φορολογήσω με 80%". Ακριβώς επειδή ψάχνουν να βρουν τη χρυσή τομή υπάρχει όλη αυτή η δυσκολία και η καθυστέρηση».

Εχετε αγωνία για το τι θα γίνει;
«Ναι, απλά όσο περνάει ο καιρός συνηθίζουμε και μπαίνει στο πετσί μας όλη αυτή η κατάσταση. Πολύ δύσκολα πλέον θα γίνει και θα αλλάξει κάτι. Δεν μπορώ να πάω στην τράπεζα και να πω "παιδιά, δεν μπορώ να σας δώσω τα λεφτά γιατί κι εγώ έχω πάρει δάνειο". Απλά τότε κάποιος έπρεπε να με προστατεύσει και να μη μου επιτρέψει να πάρω τόσα χρήματα. Εζησε η Ελλάδα την τρέλα η οποία αποδείχθηκε φούσκα».

Η μεγαλύτερη φιλοδοξία σας ποια είναι;
«Να φτάσω κάποια στιγμή και να αφήσω εγώ το επάγγελμα που έχω επιλέξει να κάνω, να μη με αφήσει αυτό. Θα ήθελα να είναι πάντα μαραθώνιος και όχι κατοστάρι, αν και έτσι όπως τα έχω κάνει τώρα είναι κατοστάρι-μαραθώνιος».

tovima.gr