Η Αλεξάνδρα Τσόλκα βγάζει όλη την αλήθεια της για το Μένιο Φουρθιώτη!

Γράφει η Αλεξάνδρα Τσόλκα:

Πλατό, φώτα, αδέλφια τεχνικοί, χέρια απ τη κάμερα σου τύπου «εδώ κοίτα», αγχωμένοι floor manager, ήχος στα ακουστικά απ το κοντρόλ «ακούτε; Ακούτε όλοι;», τεστ στα μικρόφωνα, ποιος άργησε, «που είναι ο δικός μου οδηγός ρε παιδιά;», «έχει αλλαγή η σκαλέτα» και «περιμένετε για ρεπορτάζ στον αέρα, μη τα χάσετε». Ένας τηλεοπτικός κόσμος με αδρεναλίνες, κρίσεις πανικού, υστερίες, ηρεμίες, καλώδια μπλεγμένα, χιλιομετρικές αποστάσεις σε πλατό άλλων, ξεμυαλίσματα στα μεικ απ και βαψίματα τρελαμένα, με ιαχές «μη μ αργείς, δε με νοιάζει η βλεφαρίδα»… Προθέσεις θετικές! Αντοχές ποικίλες! Και στο τέλος; Αδυσώπητος κριτής, αναμφισβήτητος ελλανοδίκης, καθοριστικός δικαστής; Το κοινό! … Και φέτος αυτό υπήρξε κατηγορηματικό και καθόλου, μα καθόλου αδικαιολόγητο.

Μέσα στα κανάλια κολοσσούς, με τους σταρ, τα μεγάλα ονόματα, τους ακριβοπληρωμένους και υπερτιμημένους διαμορφωτές γνώμης, τους απόμακρους παντογνώστες και ινδάλματα είτε για τους πρώτους στην πολιτική γνώμη, είτε για τους δεύτερους στο δημόσιο αίσθημα ψυχαγωγίας, ένα κανάλι στο Περιστέρι, μικρό, έκτος νυμφώνες, έκανε τη διαφορά! Το «Ε».
Κανείς από όσους ξέρουν να διαβάζουν τα νούμερα δεν αμφισβητούν πως αυτά βγάζουν το κανάλι του μισού χρόνου, μόλις, πρώτο στα Σαββατοκύριακα, ενώ είναι υπολογίσιμο ξαφνικά τις νύχτες, στο after προγράμματα και στα απογεύματα. Έχει σταρ ναι! Η Νανά Παλαιτσάκη, η Χριστίνα Λαμπίρη, η Φαίη Μαυραγάνη, η Ναταλία Γερμανού, η Νόνη Δούνια, η Ελένα Παπαβασιλείου, η Σοφία Βογιατζάκη, η Δέσποινα Καμπούρη,  ο Θανάσης Πάτρας, η Ελεονόρα Μελέτη, ο Κώστας Μαρτάκης, ο Κώστας Χαρδαβέλλας. Και τα Σαββατοκύριακα η Κατερίνα Καραβάτου παίρνει κεφάλι, πρωί πρωί,  σβήνοντας ότι προγράμματα υπάρχει απέναντι της, με την εμπειρία της και την ανθρωπιά της και τη γνώση της την τηλεοπτική, αλλά μετά; Μετά η έκπληξη: ο Μένος Φουρθιώτης και τα «Αποκαλυπτικά» του…
Γιατί ο Μένιος λοιπόν…

Συγχωρέστε μου τον προσωπικό τόνο, αλλά από όταν αποφάσισα να  συνεργαστώ με τον Μένιο Φουρθιώτη άκουσα πολλά! "Την άκουσα" υποτιμητικά και με συγκατάβαση και με κάποια καταδεκτική λύπηση, από συναδέλφους νέους, μεγαλύτερους και «βαριά χαρτιά», από δημοσιοσχεσίτες, από εργαζόμενους σε γραφεία τύπου, από φίλους «β»ου καλλιτέχνες. Και τότε πάντως μου έκανε εντύπωση, πως δεν άκουσα απ τη μάνα μου, τις θείες μου, τις εργαζόμενες κύριες στο προηγούμενο μου γραφείο στη ρεσεψιόν ή στις άλλες επιχειρήσεις τις γυναίκες που δούλευαν για το μεροκάματο. Αυτές, για κάποιο λόγο, θεωρούσαν τον Μένιο, δικό τους παιδί! Και από ένστικτο τον είχανε στους καλούς τους. Εγώ παλιά είχα δει ένα αμυνόμενο αγόρι, έμενα να με σεβεται. Του έκανε εντύπωση το γραπτό μου, τι διάβαζε, ρωτάτε, φαινόταν πως θαύμαζε. Μετά ήταν στα κανάλια μια πρόκληση, ένα «παλιόπαιδο», ένα όλο αμοραλισμό  πλάσμα αποφασισμένο να κάνει λεφτά και να ζήσει καλά. Αλλά έμενα μου μιλούσε στον πληθυντικό και όταν του απεύθυνα τον λόγο κοκκίνιζε… Και άσε που χαμήλωνε τα μάτια, όπως τα μικρά παιδιά κάνουν μπροστά στους μεγάλους άμα ντρέπονται! Είπα, ναι! Θα δουλέψω μαζί του! Όχι, γιατί δεν μπορούσα να αντισταθώ στο ποσό αμοιβής –εδώ ή γελάμε όλοι μαζί ή εγώ ξεσπώ σε σπαρακτικούς λυγμούς και μάλλον το β συμβαίνει!- αλλά γιατί η μάνα του είναι δύο χρόνια μικρότερη μου –άκου ε;-  γιατί κάτι μου έλεγε πως έχει άστρο, είναι πανέξυπνος σατανικά σχεδόν και πάνω απ όλα με έπειθε ο ίδιος που όχι μόνο επιδίωκε, αλλά άξιζε και μια δεύτερη ευκαιρία, σε ένα τοπίο τόσο άγριο, που τα κρυφά εγκλήματα των άλλων ήταν θανάσιμα και κρυμμένα, ενώ τα δικά του φανερά και τον είχαν συνθλίψει.

Ήταν 20 χρονών και στα 28 έλεγε «δείτε με, παλεύω να αλλάξω». Και εγώ θα εξαντλούσα κάθε αυστηρότητα σε ένα παιδί που παραδεχόταν χωρίς να κρατά πισινή, ότι άλλοι έκαναν χρόνια με προσωπεία αξιοπρεπών; Και δεν έκανε φόνους! Δεν οδήγησε σε αυτοκτονία ανθρώπους ενώ ο ίδιος πλούτιζε και έβγαζε τα λεφτά σε οφ σορ! Δεν έκρυβε τις καταθέσεις του στην Ελεβετία, με κρυφές λίστες ενώ υποθήκευε τις ζωές της χώρας του! Ναι, έκανε μαλακιές! Αλλά εγώ, έχω δει χειρότερες και περισσότερο εγκληματικές… Έπαθε νευρική ανορεξία, έχασε καμιά 100αρια κιλά, σοβάρεψε, διάβασε βιβλία. Μυθιστορήματα στην αρχή, ιστορία μετά. Και όταν δεν καταλαβαίνει ρωτά! Και ρωτά συχνά! Πήγε θέατρο και έκανε σαν παιδί σε ζαχαροπλαστείο απ την χαρά του, μη χορταίνοντας και παθαίνοντας υπερδιέγερση απ την πολύ ζάχαρη που αισθάνονταν η ψυχή του. Τα κάνε όλα τέλεια; Όχι!

Δουλεύει ως εμπορικός υπεύθυνος απ τις 7 το πρωί και τελειώνει στις 11 το βράδυ. Κάνει τα Σαββατοκύριακα εκπομπές και έχει εκείνη τη μυθιστορηματική αν θέλετε εντιμότητα να λέει δημόσια «έφταιξα», «μετανιώνω», «έκανα λάθος», «τώρα εκείνον που ήμουν δε θα τον ανεχόμουν»… Ναι, κάνει μια σωρεία από γραμματικά και συντακτικά λάθη! Οι γενικές του ως πτώσεις και οι αναφορικές του προτάσεις είναι ένας όλεθρος. Όμως, αμέσως ρωτά! Και ρωτά συχνά αν το είπε καλά και ζητεί βοήθεια από μένα, την Νανά Παλαιτσάκη, την Νάνση Νικολαίδου, την Μάρτζυ Λαζάρου. Μετά παραδέχεται πως δεν ξέρει! Πόσους ανθρώπους ξέρετε όχι μόνο στη τηλεόραση αλλά στη ζωή μας την ίδια, που να λένε «δεν ξέρω»; Εγώ, προσωπικά, σε δημόσια αποδοχή, μόνο τον Μένιο…  Ξέρω ακόμα πως κρατεί το λόγο του, πως δεν αθετεί τις συμφωνίες του, αναλαμβάνει τις ευθύνες του, δεν αποφεύγει την δουλειά, εμπιστεύεται ανθρώπους, σεβεται τους συνομιλητές και όσους έχουν εμπειρία μεγαλύτερη απ τη δική του, τιμά την δουλειά των άλλων, προσέχει τους ανθρώπους του, δεν τους αδειάζει, δεν τους υποτιμά! Και πιστέψτε με… αυτά στην τηλεόραση είναι αδιανόητα ακόμα και για αυτούς που βλέπεται μεγάλους και σπουδαίους κυρίους…

Πως παίρνει τη χαρτούρα το «Ε»…

Κανάλια κουρασμένα, με πρόσωπα εκτελεστικά όργανα και επικεφαλής που γνωρίζουν πάντα μια συνταγή χωρίς να προσαρμόζονται. Χρέη. Δάνεια. Πολιτικά παιχνίδια για πολύ καιρό απροκάλυπτα με ένα κοινό να κατανοεί πως το υποτιμούν και να μην έχει εναλλακτικές. Η πλύση εγκεφάλου, η οργανωμένη πολιτική χειραγώγηση του κόσμου οδήγησε, στο τέλος, στην απαξία όλων όσοι το επιχείρησαν. Και το «Ε» απλά ήταν καθαρό! Καινούργιο, τίμιο στην απλοϊκότητα του, σαφέστατων προθέσεων, χωρίς φανφάρες πολυτελείας και χλίδας και αλαζονείας με μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του! Οι επικεφαλής του, ο χαμένος και δυσαναπλήρωτος Σεραφείμ Φυντανίδης και οι υπόλοιποι επιτελικοί του, ξέρουν πως δεν πάνε για πρωταθλητισμό, δεν χτυπάμε για διαφημίσεις τις μεγάλες πολυεθνικές, αλλά τα προϊόντα μικρών επιχειρήσεων, που μπορεί να κουράζουν με την επανάληψη τους, αλλά δεν είναι και βαμμένα με αίμα ανήλικων εργατών ή αδηφάγων υπέρ - λογιστών - golden boys τρομάρα τους, που έχουν διαπράξει περισσότερα εγκλήματα κι από serial killer! Και μπορεί να μην πληρώνει, το "Ε" το βάρος των παρουσιαστών σε χρυσάφι, όπως αλλά κανάλια στο παρελθόν και ίσως σε μερικές περιπτώσεις και τώρα, αλλά με ένα δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου και στην έκφραση της δημιουργικότητας τους. Και επίσης και αυτό… δεν είναι δεδομένο στο τηλεοπτικό χωριό μας…

Ωχ…
Ξέρω  πως οι απόψεις μου εδώ και θα αμφισβητηθούν στην ειλικρίνεια τους και ίσως θα χλευαστούν ειδικά μέσα στην δίκαια οργίλα ατμόσφαιρα των social media από χρήστες που έχουν ανεχτεί πολλά και φτάνει. Όμως, ξέρετε; Το κοντρόλ έχει τον τελευταίο λόγο και στο κάτω κάτω βάλτε τα μ αυτό…

  kourdistoportocali.com