Αγγελική Δαλιάνη: Ποιος είναι ο μεγάλος εφιάλτης της;

Στο Πρώτο Θέμα και τη Σοφία Χουντάση μίλησε η Αγγελική Δαλιάνη για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε μετά τη «Μαρία την Άσχημη», για τις πόρτες του θεάτρου που άνοιξαν διάπλατα, ενώ δεν παρέλειψε να εκμυστηρευτεί τον μεγαλύτερό της εφιάλτη. 

Υπήρξε μια περίοδος όπου οι ιθύνοντες των καναλιών έπαιρναν νέους ηθοποιούς, τους έκαναν σταρ για έναν χρόνο και μετά δεν τους ξαναβλέπαμε. Πως κατάφερες να μην γίνεις διάττοντας αστέρας;

Το γεγονός ότι μετά την απόλυτη αναγνωρισιμότητα της «Μαρίας της Άσχημης» δεν ασχολούνταν και τόσο μαζί μου ήταν για μένα φυσική εξέλιξη. Αυτό συνέβαινε και συμβαίνει πάντα με τα media: ασχολούνται με κάτι που έχει μεγάλη επιτυχία και μετά το ξεχνούν. Θεωρώ ότι με βοήθησαν τόσο οι σπουδές μου στη δημοσιογραφία όσο και το ότι δούλεψα ως δημοσιογράφος. 

Μετά το επιτυχημένο σίριαλ ποιες δυσκολίες αντιμετώπισες;

Το ότι χαρακτηρίστηκα, ειδικά στον χώρο της τηλεόρασης. Από την άλλη, μου άνοιξαν πόρτες στο θέατρο και μάλιστα σε ρόλους που δεν τους περίμενα. Μετά το σίριαλ είχα και τηλεοπτικές προτάσεις, αλλά έμεινα έγκυος. 

Σε ενοχλούσε που κάποιοι ισχυρίζονταν ότι μετά τη «Μαρία την Άσχημη» χάθηκες;

Ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει -ίσως μάλιστα να φάνηκε έτσι σε πολλούς. Η αλήθεια είναι ότι μόλις η κόρη μου έγινε ενός έτους επέστρεψα στη δουλειά και έκτοτε δεν έχω σταματήσει να κάνω θέατρο. 

Στην παράσταση όπου πρωταγωνιστείς, την «Ποντικοπαγίδα», αντικατέστησες στο μέσον της σεζόν τη Μαριάννα Τουμασάτου. Πόσο δύσκολη ήταν η εν λόγω αντικατάσταση;

Είχα λίγο άγνοια κινδύνου γιατί ήταν η πρώτη φορά που μου συνέβη κάτι τέτοιο και η αλήθεια είναι πως ήταν πολύ δύσκολο. Η αντικατάσταση εμπεριέχει το μειονέκτημα ότι πρέπει να δουλέψεις σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα έναν μεγάλο ρόλο και ότι οφείλεις να ενσωματωθείς στην υπόλοιπη ομάδα. Στις τρεις πρώτες παραστάσεις αγχώθηκα πολύ, αλλά με βοήθησαν τόσο ο Γιάννης Αϊβάζης, που υποδύεται τον σύζυγό μου, όσο και ο σκηνοθέτης Μανούσος Μανουσάκης. Στη ζωή μου εδώ και χρόνια έχω έναν εφιάλτη: ότι θα βγω στη σκηνή και δεν θα θυμάμαι τίποτα. Υπήρχαν στιγμές που πίστευα ότι θα ζήσω τον εφιάλτη μου για πρώτη φορά. Ευτυχώς, δεν μου συνέβη.